Een nieuwe portie klanken die je niet alleen hoort, maar voelt – diep vanbinnen, waar het licht nauwelijks komt. Het Uitheems Geduister van deze week komt van Denuit, Into The Mist, Georgio ‘The Dove’ Valentino, The Wants, End Red Dress, Bill Leeb, Rhys Fulber, Unter Null, Beauty In Chaos en Schattenmann.
DENUIT
We openen maar al te graag met wat ‘nightwave’ van de band Denuit, want het darkwaveduo heeft deze week zijn nieuwe album LOVE Violence uitgebracht. Dit Franse duo is er één van leven en dood. Goth als fuck, hun lievelingskleur is zelfs zwart. Op het podium voeren ze mysterieuze rituelen uit met dierenschedels en toch zijn ze vegan. Stel je de rauwe puls van Perturbator voor, vermengd met de dromerige gloed van La Femme, verpakt in teksten die zweven tussen Engels en Frans. Gedreven door passie en een sprankje licht in de duisternis, creëert dit duo muziek die je meeneemt met hypnotiserende beats en bezwerende vocalen, om je vervolgens weer op te tillen met momenten van glinsterende schoonheid.
LOVE Violence is hun vierde album, gevuld met 8 nummers waarin darkwave versmolten is met electropop, met zware beats, pakkende melodieën en krachtige vocalen. De vele facetten van de liefde – tederheid en woede, eenheid en verdeeldheid – worden met rauwe intensiteit verkend. Liefde wordt afgeschilderd als de drijvende kracht van het bestaan; het is zowel de vonk als de storm, zonder welke niemand van ons hier zou zijn. Dit album weerspiegelt Denuits reis door culturen in Brazilië, Portugal, Duitsland en Frankrijk, waar ze tijdens hun tournees diverse perspectieven op liefde en geweld tegenkwamen. Ja, het leven is imperfect, maar het zijn juist die imperfecties die het mooi maken.
LOVE Violence is digitaal, op cd en op vinyl verschenen via Manic Depression Records.
INTO THE MIST
MassAnder, SaintAngel en LilAngel hebben sinds de jaren tachtig aan verschillende gothrockprojecten meegewerkt. De duistere en sombere sferen van het einde van de eeuw zijn nooit verdwenen. Sterker nog, dit Italiaanse trio hebben hun rusteloze duisternis behouden en verrijkt met nieuwe geluiden, sinds ze in 2013 samen Into The Mist vormen. De band uit Rome laat opnieuw van zich horen met hun vierde album Phalena, wat ‘nachtvlinder’ betekent. Donkerdiepe zang en meeslepende gothrockinstrumentatie laten ons doorheen 11 tracks doorheen de nacht vlinderen. Knap is dat er lichtgevende elektronische loops en accenten in elke track verwerkt zitten, die de zwaarte breken en de eentonigheid breken.
Phalena is digitaal en op cd verschenen.
GEORGIO VALENTINO
De mooiste duif (Amerikaans, maar in Griekenland gestrand), Georgio ‘The Dove’ Valentino, brengt tegenwoordig hulde aan Piero Ciampi, met aankomende tribute shows. De experimentele noiserockartiest laat dus rock, noch noise horen op de ep Georgio Valentino Sings Piero Ciampi: Live In Brussels, maar diep fragiele pianotracks, gevuld met melancholie en aanverwante emoties. De perfecte soundtrack voor een emo-momentje… bij een lady-en-de-vagebond-momentje met rode wijn of misschien zelfs je volgende break-up-plaat!
Georgio Valentino Sings Piero Ciampi: Live In Brussels is digitaal verschenen.
THE WANTS
Vanuit New York, laat het trio The Wants van zich horen. Ze kondigen hun aankomende, tweede album Bastard aan met een elektro-/ postpunktrack. Opgenomen in een periode van geografische en emotionele ontheemding, is 87 Gas een provocerend nummer dat de grenzen tussen persoonlijke ambitie en systematische routine op de proef stelt. De zelfbenoemde ‘No Wave / No pop techno punk’-filosofie van de band komt het meest tot uiting in deze single, waar digitale en analoge elementen botsen om een desoriënterend maar meeslepende sound te creëren.
“Het is een speelse reflectie op jeugdige ambitie en rebellie die botsen met vervreemding en monotonie”, legt de band uit. “De mantra en instrumentatie van het nummer schetsen de herhaling van het dagelijkse leven. Naarmate fantasie en realiteit verder uit elkaar groeien, kan de spanning tussen beide je uiteindelijk gek maken.”
87 Gas wordt daarbij gedragen door roffelende drums, repetitieve zang en eclectische, Midden-Oosterse aandoende snaren. Het is even wachten op het elektropunkgevoel, maar de track bouw erg verstandig op, waardoor je ergens onderweg gehypnotiseerd raakt, tot een theatrale uitbarsting naar het einde toe, je dat laatste stootje richting ‘roes’ bezorgt!
87 Gas is digitaal beschikbaar en vind je vanaf 13 juni terug op het nieuwe album Bastard, dat verschijnt via STTT en je reeds kan voorbestellen.
END RED DRESS
Vanuit Breda, kwam er plots het album The Brink opduiken, van het – tot nu toe – ons nog onbekende End Red Dress. We vermoeden dat het niet zo op zijn paspoort staat, maar de bezieler achter het project gaat door het (online) leven als Tuan Giizootrn.
Hij vertelt hoe dit vierkoppige album tot stand kwam: “Het begon allemaal met een generatief geluidsstuk, gemaakt voor een kunsttentoonstelling. Dichte drones vulden een afgezonderde, donkere ruimte: soms versterkend, soms verzwakkend, maar altijd zoemend en onvermoeibaar door en door. ‘Geweldig startpunt voor een album’… of dat dacht ik tenminste, aangezien het zich in de loop der tijd sterk heeft ontwikkeld. Je hoort een stukje gitaar, een paar spaarzame pianonoten, subtiele achtergrondgeluiden. Veldopnames van bossen en het stadsleven. Wat verdwaalde elektromagnetische radiogolven. Tranen, vreugde, zand, bladeren. Samengeperst vormt het deze vier, zich ontvouwende verhalen met een behoorlijke tonale ondertoon.”
Slechts vier tracks, maar goed voor net geen half uur duisternis. “Voor die bitterzoete avonden met langzaam ondergaande zon…”, geeft hij nog mee. En daarvoor lijken deze langzame nummers ons inderdaad uitermate geschikt. Ondergedompeld in de wegtrekkende warmte van de dagzon, verdwalen in de fieldrecordings en drones waarin de hartslag van gemoedsrust klinkt, maar altijd doordrongen van donkere tonen en gesierd met eenvoudige, rake pianotoetsen.
We hopen dat de artiest op één of andere manier ook ooit iets met tekst zal doen, want aan de knappe tracktitels te zien, schuilt er ook een best goede schrijver in hem. De Engelstalige titels laten zich prachtig vertalen als ‘net een beetje verder dan het oog kan zien’, ‘deze blijvende drempel verlangt en klaagt’, ‘het is de dunste en brooste van alle sluiers’ en ‘maar toch blijft het hardnekkig bestaan’.
The Brink is digitaal verschenen en in zeer beperkte oplage van 20 exemplaren op tape, in een zwart frame.
BILL LEEB & RHYS FULBER
Bill Leeb kennen we allemaal als oprichter van de legendarische industrialband Front Line Assembly en Delerium. Vorig jaar bracht hij solo het album Model Kollapse uit, waarop we de track Neuromotive hoorden. Nu ging Front Line Assembly- en Delerium-collega Rhys Fulber aan de slag met deze track en maakte er een Stacks-remix van. De nadruk kwam hiermee nog meer op de elektronica te liggen, waarbij de beats het nummer blijven aandrijven. Erg dansbaar, op een verslavende manier!
Neuromotive (Stacks Mix van Rhys Fulber) is digitaal verschenen en één van de tracks van de remix-ep die er zit aan te komen van de electro-industrial-legende Leeb en in juli verschijnt op Metropolis Records.
Instagram / Facebook / Bandcamp
UNTER NULL
De Amerikaanse Erica Dunham is de creatieve kracht achter Unter Null, een boeiend soloproject dat de aggrotech-, industrial- en EBM-scene stormenderhand heeft veroverd. Sinds de oprichting in 1998 op 17-jarige leeftijd, is Unter Null uitgegroeid tot een begrip met innovatief geluid en tot nadenken stemmende teksten, waarbij donkere elektronische beats worden gecombineerd met rauwe, emotionele vocalen.
Als klassiek geschoolde pianiste is Erica’s muzikale reis er een van voortdurende experimenten en evolutie. Door de jaren heen heeft ze een unieke plek in het industrial genre veroverd en zowel publiek als critici betoverd met haar gedurfde en meeslepende soundscapes.
Twintig jaar na haar explosieve debuut The Failure Epiphany en meer dan een decennium stilte, blaast Erica Dunham Unter Null nieuw leven in met een gloednieuw nummer: Coming Up to Breathe.
“Your words were like fire, they burned so bright
They consumed my breath, and left me choking close to death
A hollow promise, so sweetly said
A cruel disguise, I saw the void behind your eyes”
En dat is méér dan zomaar een nummer – het is een statement. Een gedurfde verklaring van vernieuwing, kracht en creatieve wedergeboorte, vertelt ze: “Dit nummer markeert het einde van een lange periode van reflectie. Het gaat over het herwinnen van mijn stem, het beginnen van een nieuw hoofdstuk en het opnieuw ontsluiten van de volledige energie van Unter Null.”
Met een nieuwe liveband, nieuwe samenwerkingen en grote plannen voor 2025 is het beest ontketend en klaar om te brullen. Nù al een dansanthem!
Coming Up to Breathe is digitaal verschenen en gratis of via ‘pay what you want’ te downloaden via Alfa Matrix.
BEAUTY IN CHAOS
Beauty In Chaos werd in L.A. opgericht door gitarist Michael Ciravolo (Human Drama, Gene Loves Jezebel) en de Grammy-genomineerde producer Michael Rozon (Ministry, Jarboe, Wayne Hussey).
In februari brachten ze het album Signs In The Heavens Reality Upside Down (2025, 33.3 Music Collective) uit, waaruit ze de track Hollow uitlichten, met een Crimson Cupid Mix met verbluffende, etherische vocalen van Cynthia Isabella (Silence In The Snow en de helft van Lost Gems met Alex DeGroot van Zola Jesus). We krijgen een echt gothictrack te horen. Een harmonieus staaltje grootsheid, dat je meeneemt in zijn donkerromantische melancholie.
SCHATTENMANN
Onder het motto “wij veranderen stront in goud”, liet de Duitse industrial metal-formatie Schattenmann opnieuw een straffe remix-release op de wereld los. Na Faderheads brute Día de Muertos-remix in december, leggen Frank Herzig (vocals), Luke Shook (bas), Jan Suk (gitaar) en Nils Kinzig (drums) de lat opnieuw wat hoger, want dit keer wisten ze niemand minder dan Aesthetic Perfection te strikken voor twee remixen.
Hände Hoch werd in de ‘hands up high’-versie op die manier een pure techno-metal-track, barstensvol energie. Deze heeft een hoog botsauto’s-voor-donkere-zielen-sfeertje. De ‘stay grounded’-versie is net iets minder commercieel gericht. Deze remix raakt de spijker op z’n kop met chirurgische precisie. Een verademing? Ja, toch wel, want iets esthetischer dan de botsauto-versie.
Hände Hoch is digitaal verschenen via COP International.
Instagram / Bandcamp / Website
