Hier hoef je niet te kiezen, want hier is alles goed… Duistere vreugde op zondag, met het Uitheems Geduister, met nieuws van Vazum, The Halo Trees, DVRK, De Arma, A Day in Venice, Malecnom, Protokoll 19, Esoterik, Sotory en Madil Hardis.
VAZUM
Met het nieuwe album Western Violence van het dreampop-/ shoegazeduo Vazum uit Detroit (U.S.A.) duiken we een opwindende afgrond in. Een zwangerschap lang (jawel, de volle negen maanden), werkten Zach Pliska (alle instrumentatie) en Emily Sturm (zang) aan de nieuwe tracks, waarbij ze zich lieten inspireren door hun ervaringen tijdens hun tournee door het zuiden van de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk. Het resultaat daarvan is angstaanjagend mooie en krachtige muziek.
Met hun mix van rauwe energie en onbeschaamde satire fungeert elk nummer als een spiegel die het tumultueuze landschap van het hedendaagse Amerika weerspiegelt. In hun alternatieve postpunksound botsen pulserende ritmes met doordringende teksten, die je uitnodigen om de chaos met open oren en open geesten te omarmen.
Dit is meer dan muziek alleen; het is een manifest voor de gedesillusioneerden, een strijdkreet voor de rusteloze zielen die te midden van de waanzin op zoek zijn naar de waarheid…
Western Violence is digitaal en op cd verschenen.
THE HALO TREES
Na 2 ep’s, 3 albums én drie jaar nauwgezet werken, levert de Berlijnse indierock-/ postpunkband The Halo Trees hun derde album Where The Deep Ends af.
Het is een prachtig koptelefoonalbum voor melancholische uren in vrij rustige sferen. Diepe mannelijke zang en een droevige viool gaan samen met atmosferische gitaren, groovy bas en organische drums. Een eclectisch geluid dat fans van The National, David Bowie tot Nick Cave moet aanspreken.
Zowel muzikaal als inhoudelijk gaat de Duitse band de diepte in. Zanger Sascha Blach heeft het over zich ‘vreemd’ voelen in de wereld, maar ook over geluk, waarheid, liefde, nostalgie en verlangen in poëtische teksten.
Hij heeft ook een boek geschreven dat naast het album (enkel samen, in pakket) zal worden verspreid.
In het boek presenteert Blach beelden, korte verhalen, filosofische teksten, gedichten en commentaren die op verschillende manieren voortbouwen op de tien nummers van het album. De teksten zijn donker, hoopvol, ironisch, emotioneel, bedachtzaam en enigmatisch tegelijk.
Een juweeltje voor iedereen die graag filosofeert en voor wie muziek meer is dan alleen achtergrondentertainment.
Where The Deep Ends werd uitgebracht via COP International.
DVRK
Even hard doorrammen kan met de debuutep van de Franse krachtpatser DVRK! Sinds hun oprichting in 2019 heeft DVRK een unieke mix van deathcore-, nu-metal- en heavy bassmetalmuziek gecreëerd. Hun eerste ep Infinite Reminiscence omvat zes nummers, waarin thema’s worden onderzocht van persoonlijke strijd tot macabere verhalen, in totaal 17,42 minuten aan geluidslandschappen met hoge intensiteit. Dit vertegenwoordigt niet alleen een intense auditieve ervaring, maar neemt ook een diepe duik in de emotionele wisselvalligheden van het leven zelf.
Peter Morgan (zang), Bastien Deleule (gitaar), Gerald Audiard (gitaar), Fabien Letren (bas), en Vincent Vidal (drums) laten een verbluffend rauwe sound horen op de ep, met razende riffs, haaks snelle drums en doodschreeuwend ruwe vocalen, allen bulkend van kracht.
Infinite Reminiscence is digitaal, op cd en op vynil verschenen bij Seasons Of Mist.
DE ARMA
Met Synthwave Sessions, Vol 2 , als logische vervolg op Vol.1, brengt de Zweedse gothrockband De Arma opnieuw een levendig eerbetoon aan het gouden tijdperk van synthpop uit de jaren 80, waarin de iconische elektronische muziek van het decennium nieuw leven wordt ingeblazen. De kenmerkende eightiessound wordt gecombineerd met de atmosferische finesse van De Arma. Een moderne throwback-ervaring!
De meeslepende ritmes en suggestieve melodieën, doorweven met dystopische visioenen, melancholie bezorgen ons in twee tracks een weemoedige herinnering aan vervlogen tijden, die De Arma knap levendig houdt!
Synthwave Sessions, Vol 2 is digitaal verschenen bij Silent Future Recordings.
A DAY IN VENICE
A Day in Venice, het soloproject van de Italiaan Andrej Kralj, levert binnenkort een nieuw album af. Aan de reeds gereleasede tracks te horen zal A Man Without a Name een significante evolutie in het geluid van A Day in Venice brengen. Met elementen van artrock, shoegaze, post-punk, alternatieve rock, droomrock, synthrock en dark wave, een meer opbeurende energie vergeleken met zijn vorige introspectieve albums.
Check ook de pas verschenen single Stillness. De gitaren gedrenkt in doomsounds, de hoogijle zang van gastzangres Froop , die zweeft boven de zware drumslagen, zorgen voor een mooi, maar zwaar beladen traag nummer, vol doorleefde melancholie.
Stillness is digitaal verschenen en vind je vanaf 21/7 terug op het nieuwe digitale album A Man Without a Name.
MALECNOM
Onder leiding van Sven Hegewald, bekend van zijn dynamische live keyboardoptredens met Das Ich en Unterschicht, is Malecnom ontstaan. Hij heeft daarmee behoorlijk frisse, innovatieve elementen in het broeierige muzieklandschap gebracht.
Hegewald, zowel zanger als componist, is de drijvende kracht die een robuuste mix van rijke, industrialbeats en diepgaande darkwavemelodieën laat horen in een combinatie van donker elektronische muziek van de jaren 90 en moderne, baanbrekende elementen. Meer dan alleen een terugkeer naar bewezen, gekende patronen. Live wordt de band aangevuld met drie extra muzikanten die de soundscape versterken met hun eigen dynamische flair en virtuositeit.
Inhoudelijk duikt Malecnom op dit debuutalbum Anhedonie diep in de donkere hoeken van de menselijke psyche. Mystiek, erotiek en verkenningen van dwangrelaties bieden rijk materiaal voor teksten die diep resoneren. De albumtitel, verwijzend naar het onvermogen om vreugde te ervaren, belooft een intense ervaring die tot nadenkende reflectie en emotionele betrokkenheid stimuleert.
Wij kregen alvast Submission & Dominance als eerste nummer te horen, dat intussen al op nummer 4 staat in de Duitse Alternative Charts. Een diepgaand duistere verrukking met broeierig theatrale synths, beklijvende bas en een ritme dat ons meteen vastgrijpt. Het contrast tussen Hegewalds kreunende vocalen en de female vocals klinkt knap.
Submission & Dominance is digitaal beschikbaar en vind je vanaf 6 juli terug op het album Anhedonie, dat bij Danse Macabre Records verschijnt.
PROTOKOLL 19
Alarmerende sequences, strak elektronische kaders en loodzware beats zijn de elementen die de drijvende kracht zijn achter Protokoll 19. De verscheurende vocalen van bezieler Travis Hines declameren de teksten van Jayson Smith in een vrij klassieke industrial-EBM-sound. Stuur ons gerust de dansvloer op met hun nieuwe album Mental Decay, met 10 tracks die bulken van donkerrauwe energie!
Angst en depressie zijn iets dat velen van ons maar al te goed kennen. Mental Decay concentreert zich op zowel op absolute dieptepunten bij het worstelen met geestelijke gezondheid als op het nooit eindigende gevecht om deze gedachten te doorbreken.
Als je het album beluistert, merk je dat je de dieptepunten voelt bij de eerste tracks, maar dat er gaandeweg, naar het eind van de plaat toe, er toch ook een gevoel en geluid van hoop en opluchting opduikt.
Dat allemaal onder de harde synths, zware beats en agressieve zang, met invloeden van electro-industrial tot metalcore.
Op het album vind je ook remixen door C-Lekktor, Frontal Boundry en Midnight Nightmares terug.
Mental Decay is digitaal verschenen bij Danse Macabre Records.
ESOTERIK
Het pagansynthduo Esoterik brengt intussen zo’n een dikke tien jaar door in de pagan-/ darkwavescene. Hun onstuimige muzikale mengsel laat soundscapes horen die de melodieuze kant van synthpop uit de jaren 80 benadrukken naast hun intense rocksound.
Het Amerikaanse duo zocht (en vond) schoonheid met hun nieuwe single Hero: schoonheid in de evolutie en transformatie.
“De reis van de held is er één van introspectie, waarbij hij probeert licht te werpen op de tekortkomingen die de vooruitgang in de weg staan. Maar dit proces kan ook leiden tot herkauwen waarbij de juiste actie uitblijft. Er komt een punt in de reis van elke held waarop ze het gevoel hebben dat ze niet klaar zijn om de gewichtige plicht die voor hen ligt op zich te nemen. Maar het wordt al snel duidelijk dat een minder gevolgd pad de enige overgebleven optie is. De vuurproef reinigt de geest van alle twijfel en maakt plaats voor een ongegronde kracht en focus om het doel te bereiken.”, lichten Allison Eckfeldt en Brady Bledsoe toe over deze nieuwe single.
Deze Hero laat een meer gitaargeoriënteerd arrangement horen, dat wat afwijkt van recente releases, hoewel de synthpopformule nog steeds behouden blijft. Net als een melodieuze goederentrein die op volle toeren draait, stuwt dit nummer de held gestaag naar onbekend terrein.
Hero is digitaal verschenen en is een voorsmaakje van de komende ep Archetypes, die in de herfst van 2024 zal verschijnen.
SOTORY
Het Nederlandse gothic metalproject Sotory stormt dit Uitheems Geduister binnen met een nieuw album. Met 11 tracks doorbreekt het de stilte op Unspoken, waarmee ze op intiem emotionele manier alternatieve rock, metal en gothic combineren.
Inhoudelijk is Unspoken een diepgaande verkenning van de zin van het leven, trauma, verdriet, woede en dood. Elk nummer is een eerlijke, ongefilterde uitdrukking van het menselijke bestaan en legt de essentie vast van het overwinnen van trauma en wanorde als een soort bewijs van de veerkracht van de menselijke geest. Lijden wordt muzikaal getransformeerd in een bron van kracht en creativiteit. Een beklijvend knap album van het soloproject van Robin Heijn.
Unspoken is digitaal verschenen via UPhobia.
MADIL HARDIS
Een donker etherische release kregen we opnieuw van dance-/electropopwonder Madil Hardis. Op haar pas verschenen ep Disintegrate – Remixed krijgen we drie tracks, met remixen van Nature of Wires, Vortex Four en Madil Hardis zelf, van het nummer van op het album Natural Darkness (2023).
Thematisch weerspiegelt de ep de verbrijzelde stukken van een verbroken relatie. Geconfronteerd met een desolaat landschap van herinneringen trekt de hoofdpersoon zich terug in een oerstaat, een cocon van pijn.
“Ik ben gefascineerd door het idee hoe mensen en relaties ons vormen. Een breuk of het verlies van een dierbare kan voelen alsof we volledig uit elkaar vallen. Als we onszelf weer bij elkaar rapen (of althans proberen), komen de stukken nooit meer terug als voorheen. We worden in wezen een nieuwe versie van onszelf. Disintegrate beschrijft dat proces van transformatie, die pijnlijke staat van niet-helemaal-zijn, niet-helemaal-bestaan.”, licht Hardis toe, die toch wel een verdomd magische, van emoties geleefde, stem heeft…
Disintegrate – Remixed is digitaal verschenen.
