‘We reizen niet om aan het leven te ontsnappen, maar om het leven ons niet te laten ontsnappen’. Jouw reisje zit er misschien net op en je wordt morgen wellicht elders verwacht. Maar voor het zover is: neem nog een sonisch tripje langs het Uitheems Geduister, met nieuws van West Wickhams , Throwing Bricks & Ontaard, Ivan Black, The Palace Of Tears, Dual Analog, Nino Sable & Dos Asmund, Feverdreamt, Скубут (Skubut) en The Halo Trees.
WEST WICKHAMS
Ze profileren zich als psychedelische garage noir-band, maar nu krijgen we van de Britse band West Wickhams ijle postpunk op zijn best! Het duo laat zich inspireren door de natuur van hun roots op The Isle of Scilly, Tresco (VK), door hun nieuwe woonplaats Richmond (daar waar ‘de wezens’ heersen) maar ook door Mary Shelley, Whitby Abbey, pipe-orgels, bloemen, polkadotkatten, donkere punk, gotische romans en rock-‘n-roll-autobiografieën, kastelen en abstracte schilderijen.
Het duo zette onlangs het nummer At The Cinema in de kijker met een videoclip. De song verscheen eerder al op hun ep Vivre Sa Vie (2023) , wat niet meer betekent dan de mooie boodschap dat elk zijn leven mag leven.
“They took the stars and painted our heads
They took my life and left me to hang”
Een klassieke postpunksound weergalmt in de dof aandrijvende drums en diepe baslijn, de monotoon ijle zang en lichtgevende synths. Niet ongehoord, maar nog minder onbemind!
Hun ep Vivre Sa Vie verscheen vorig jaar digitaal en op cd.
THROWING BRICKS & ONTAARD
Samen muziek uitbrengen is een natuurlijke uiting van vriendschap. Vanuit Utrecht krijgen we een metal split release van Throwing Bricks en Ontaard die ze de mooie titel Oud Zeer gaven. Herinneringen waar je vanaf wil, maar voor altijd in je achterhoofd gebrand zijn, wrok uit het verleden of een oude wonde die steeds weer opengaat. Het vinden van een manier om met trauma en depressie om te gaan is een verbindend thema in dit werk van Ontaard en Throwing Bricks. Beide bands geven aan dat het verleden je misschien wel vormt, maar dat het je niet hoeft te breken.
Ook al is de muziek van beide projecten erg donker, het gaat vooral om het verwerken van ellende, in plaats van het vieren ervan. “Emotionele ontlading vormt de kern van het schrijven, maken en delen van onze muziek.”, geven ze aan.
Ze zeggen dat gedeeld verdriet half verdriet is. Toevallig zien we op deze plaat dat beide bands de hulp van vrienden inroepen door samen te werken met andere muzikanten en hun eigen grenzen te verleggen. Kunstenaars Johanna Kouwenhoven, Clasine Haringsma (Immen) en Kim Hoorweg (Vulva) hebben op hun eigen manier bijgedragen aan Oud Zeer. Naast alle sombere somberheid is dit het product van vrienden die vreugde vinden in zwaarte.
Oud Zeer is opgenomen en geproduceerd door Marius Prins (Throwing Bricks) bij dB’s en Studio Moskou. Beide zijn belangrijke thuisbasissen voor de Utrechtse undergroundscene. Helaas zal deze plaat een laatste herinnering zijn aan deze speciale plekken die beide bands vroeger hun thuis noemden, aangezien het gebouw op het punt staat te worden gesloopt. Oud Zeer werd gemasterd door onze Belgische Tim de Gieter (Doodseskader, Amenra, Predatory Void) bij Much Luv Studios.
Oud Zeer is deze week digitaal verschenen, maar komt er in augustus ook op vynil en cassette aan. Voorbestellen kan reeds, via Tartarus Records.
Throwing Bricks: Facebook / Bandcamp
Ontaard: Bandcamp
IVAN BLACK
Ivan Black is een Londense electro-artiest. “De muziek die ik maak is voornamelijk elektronisch en omvat vele invloeden uit ambient, electro, dance en experimentele aanverwanten, waarbij Duitse experimentele elektronische artiesten en de vele bekende ambientmuzikanten het meest voor de hand liggend zijn voor mij.”, legt hij uit.
En dat is ook wel wat we horen op de tracks op zijn nieuwe album Singing Statues, hoewel we bij de beschrijving en de artiestennaam in ons hoofd al een iets stevigere en meer donkere sound hadden bedacht. De zachte electrosoundscapes, die lichtgevende ambient uitstralen, klinken niet slecht voor ergens op de achtergrond, maar een beetje te eentonig saai om ons echt te beroeren.
Singing Statues is digitaal verschenen.
Facebook / Bandcamp / Soundcloud
THE PALACE OF TEARS
Erik r. Scheid (gitaar, elektronica, engineering) van Mercurys Antennae en Lea Kahn, ook bekend als L.V. Darkling (zang, teksten) uit New Orleans (U.S.A.) vormen samen het humeurige darkwaveduo The Palace Of Tears. Ze combineren elementen van electro-shoegaze, etherische housewitch, neoklassieke en rituele ambientdrone in hun sound, wat hypnotiserende elektronica oplevert, met wervelende gitaren.
De dromerige teksten en zwoele, verleidelijke diepemotionele zang geven alles een er begeesterend sfeertje meer.
In de 7 nummers van hun nieuwe album Veiled Screen, Woven Dream duiken – in verborgen waarheden en geheimen – pijn en verdriet door persoonlijk verlies op.
Het is gebaseerd op persoonlijke ervaringen en tragedies. Een onvoorzien en pijnlijk keerpunt tijdens de creatie van de plaat benadrukt het thema van ‘de reis van de ziel’ nog meer. Toch werd dit proces een cruciaal onderdeel in het proces van het verwerken van verdriet en pijn naar genezing.
“Dit album is opgedragen aan mijn broer, beste vriend en zielsverwant Kirk, die afgelopen oktober dit aardse rijk verliet. Ik zou nalatig zijn om mijn eigen recente persoonlijke verlies niet te noemen, omdat ik de speciale plaats die het inneemt, zou ontkennen. Ik had tot nu toe nooit echt verdriet gekend. Er staan nummers op dit album die voor mij moeilijk blijven om naar te luisteren, laat staan om ze ook daadwerkelijk live te brengen en te zingen, omdat ik meestal in tranen uitbarst”, legt LV Darkling uit.
Dit tweede album van The Palace Of Tears is een angstaanjagend mooie, spookachtige en sensuele ervaring.
Veiled Screen, Woven Dream is digitaal, op vinyl en op cd verschenen.
DUAL ANALOG
Dual Analog, de in Seattle gevestigde ’turbowave’-pionier, geeft ons het gevoel in een tijdperk terecht te komen waar high-fashion en op de jaren 80 geïnspireerde glamour samenkomen, doordrenkt met mokkende chaos.
Glitterende synthloops, donkerdreunende ritmes, schurende gitaren en grauwe, nonchalante vocalen blenden in hun nieuwe single Slave tot een sound, die zowel op een modeshow als grote rockpodia niet zou misstaan. Inhoudelijk neemt de track ons mee doorheen de complexiteit van verlangen en intimiteit.
Op het eerste gezicht leek Slave het S&M-thema te verkennen, maar zoals bij alles van Dual Analog is er altijd méér dan het lijkt. De teksten, gehuld in provocerende beelden, duiken feitelijk in het rijk van ontevredenheid en teleurstelling in seksuele ontmoetingen, waardoor het traditionele verhaal op zijn kop wordt gezet.
“We wilden spelen met percepties van seks en ons publiek uitdagen om verder te denken dan de oppervlakte”, zegt zanger Chip Roberts. “De S&M-invalshoek is als een lokmiddel en trekt luisteraars naar binnen, maar zodra ze dieper duiken, ontdekken ze de ware essentie van het nummer.”
Slave is digitaal verschenen.
NINO SABLE & DOS ASMUND
Vorige week nog kregen we met Im Wonderland een eerste nummer te horen van Nino Sable & Dos Asmund. Met hun nieuwe samenwerking, lanceren ze nu een tweede track, van The Deutsch EP die binnenkort verschijnt. Een ep, waarop we enkel Duitstalige songs zullen geserveerd krijgen. Nog anders dan we gewoon zijn van Nino Sable (Aeon Sable), is dat hij samen met Dos Asmund een erg poppy en dansbaar geluid neer zet. Nadat hij in 2021 een eerste Duitstalige track componeerde, contacteerde Aeon Sable Dos Asmund, met de vraag een meer uitgesproken electrogeluid toe te voegen. Daniel stemde meteen toe en na die ene track Träum Mit Mir (nog niet uitgegeven), werkten ze samen nog vier nummers uit voor hun The Deutsch EP.
Nu dus een tweede voorsmaakje met Tanz der Unbekannten. Een eenvudig, maar erg herkenbare synthlijn herhaalt zich doorheen het nummer, aangedreven door pittige drums, waarbij donkere vocalen zich ruw fluisterend en zwoel verleidelijk zich daartussen nestelen. Complexere electronica volgt en geeft het nummer een stevig danskarakter mee!
Tanz der Unbekannten vind je binnenkort terug op The Deutsch EP, die op 1 mei digitaal en in beperkte oplage op cd verschijnt.
Nino Sable / Dos Asmund / Bandcamp
FEVERDREAMT
Feverdreamt is een in Berlijn gevestigd eenmansproject dat negen jaar geleden begon met het idee om Arabische melodieën te laten samensmelten met krautrock in een verzonnen taal genaamd ‘Terbansk’. Het brein achter dit uitzonderlijke project, is – jawel, de voor ons niet onbekende – Alexander Leonard Donat (Assassun, Vlimmer, Whole, Fir Cone Children en labelbaas van Blackjack Illuminist Records).
Exact vijf jaar na zijn vorige lp met dit project, Melantant, is hij er met zijn derde plaat. Decay Is Present biedt acht nummers vol etherische kerkorgels, goth-citers en doomfolk. Pastorale darkfolk, barokke darkwave… en dat allemaal sterk Arabisch afge’kraut’. Een knappe combi!
We horen A.L. Donat op deze derde plaat iets anders dan op de vorige twee. Hij behoudt nog steeds de mystieke uitstraling van het project, maar de plaat kreeg een pastorale insteek met donkere etherische volksmuziek. Inhoudelijk biedt het een introspectieve benadering, over de vluchtige vreugden en verschrikkingen van het bestaan.
Rijke tracks, die op één of andere bizarre manier toch ook een zekere pastorale soberheid in zich dragen.
Decay Is Present is digitaal, op cassette en op cd verschenen bij Blackjack Illuminist Records.
СКУБУТ (SKUBUT)
De releases uit Oekraïne nemen toe. Ofwel voelen de bedreigde inwoners er een grotere nood en creativiteit als weg om hun frustratie, onmacht, verdriet, … te uiten. Ofwel vindt hun muziek makkelijker de weg naar West-Europa. Het is alvast een verrijking van de dark scene, want we mochten al enkele vlijmscherp donkere juweeltjes ontdekken op die manier.
Deze week kunnen we in de diepten van de duisternis duiken met Pogranichnyi, het nieuwste coldwave/darkwave-album van Скубут (Skubut), het solo postpunkproject van de Oekraïense muzikant Mikhail Shlepin, gevestigd in Wenen (Oostenrijk).
Deze boeiende release verkent de grens tussen oud en nieuw, waarbij beklijvende melodieën en atmosferische soundscapes met elkaar worden verweven. Tien nummers met thema’s als liefde, verraad, depressie en verslaving. Het eerste nummer dat we als voorsmaakje kregen, T’ma (wat ‘donker’ betekent), beschrijft een reis door de nacht, waar de duisternis een geruststellend en eeuwig lot wordt.
Met Idiot krijgen we nog een tweede teaser. Een uptempo nummer, met venijn in de snaren, bitsige melodieën in de vocalen en een baslijntje dat maar doorgaat. Knap!
Pogranichnyi verschijnt op 17 mei digitaal en op cd bij Wave Records.
THE HALO TREES
Vanuit Berlijn kregen we een nieuwe release van de postpunk-/ deep dark indierockband The Halo Trees. Ze laten horen hoe donker ‘gelukkig soms wel kan klinken met hun nieuwe single Happy Man.
Want in tegenstelling tot de titel, klinkt dit tweede voorsmaakje van hun aankomende album een stuk melancholischer en laat de donkere kant van de band horen.
De sonore zang gaat hand in hand met elektronische elementen, tragische violen en de diepe postpunkachtige rocksound die vooral de tweede helft van het nummer kenmerkt.
Naast het titelnummer en het instrumentale versie (als alternatieve mix die meer op de strijkers focust) bevat de single ook een interessante elektronische remake, waarvoor zanger/gitarist Sascha Blach een compleet nieuw arrangement bedacht.
Happy Man is digitaal verschenen en zal je terugvinden op het album Where The Deep Ends, dat in de eerste helft van 2024 wordt uitgebracht bij COP International.
