Op 9 december 2023 viel het verdict: 18 beginnende bands wonnen de finale van de Sound Track muziekwedstrijd.
The End? Of toch niet, eerder: The beginning. Want voor die 18 bands was het het startschot van een leerrijk traject waarin de vierdaagse bootcamp in de Ardennen één van de hoogtepunten vormt. Vier dagen waarin de artiesten ondergedompeld worden in de wereld van de muziek business zoals die er in Vlaanderen, België en bij uitbreiding Europa uitziet.
Wie is wie in de sector en vooral ook: wie doet wat? Wat kost zo’n toer of een plaat uitbrengen eigenlijk? Hoe presenteer je jezelf op de sociale media en hoe krijg je je nieuwe single op de radio of in de pers? Het zijn maar enkele van de tientallen vragen waar beginnende (en vaak ook niet meer zo beginnende) bands mee worstelen. VI.BE en de livesector (Clubcircuit, AB, AFF en Entree) trachten daar, samen met een bus vol professionals en collega muzikanten, een antwoord op te geven.
Luminous Dash is trotse mediapartner van Sound Track en we lieten ons met veel plezier een dag meevoeren op de waanzinnig intense rollercoaster die het bootcamp is.
Vrijdag 16 februari
11u
Aankomst in Jupille en het was al meteen vollenbak. Er werd hier en daar stevig gegeeuwd want de nacht voordien waren de eerste jamsessies uitgelopen tot 2u30′ en om 10u was het alweer alle hens aan dek voor de sessie De Muzieksector: Who is Who. Over managers, boekers, labels, promotors, toer managers, pluggers en al die anderen die op één of andere manier een invloed (kunnen) hebben op – of een graantje willen meepikken zo je wil – van het succes van de artiest.
Om 11u woonde de helft van de deelnemers de sessie The Stage is Yours bij (over de wereld van de live muziek), de andere helft volgde een workshop over Visual Identity. Wij sloten aan bij de tweede groep.
Muziekmakers zijn bezig met muziek, visuele identiteit en de sociale media staan daar voor velen compleet los van. Toch verwachten de fans dat je die omarmt en dan kan je maar beter een (sociale) mediastrategie hebben. Hoe wil jij je tonen aan de buitenwereld? Hou je het zakelijk of geef je ook een stukje van je privéleven prijs? Via welke mediakanalen wil je communiceren en wie gebruikt die kanalen (van jong naar minder jong: TikTok, Instagram, Facebook)?
Interessant was ook de aandacht die besteed werd aan de ‘perskit’, iets waar wij bij Luminous Dash dagelijks mee te maken krijgen maar waar nogal wat bands blijkbaar nog nooit van gehoord hadden.
Tips van Luminous Dash:
- zorg voor een link naar de track (bvb. naar je Soundcloud)
- stuur een beknopte (band)bio mee
- geef wat uitleg over de track
- vermeld wie eraan meewerkte en in welke hoedanigheid
- geef de links naar je sociale mediakanalen
- stuur een rechtenvrije bandfoto (vermeld de naam van de fotograaf) en een hoesfoto mee
12u30
Pauze en voor Kaat Van Stralen en haar band het ideale moment om, op de kamer, nog even de set van die avond (zij speelden als zesde en laatste tijdens de jamsessie) door te nemen.
14u30
Tijd om alle informatie die in de voormiddag stortbadgewijs over de hoofden werd uitgegoten te laten bezinken tijdens een wandeling door de vallei van de Ourthe. De beloning aan het einde van de wandeling bleek een gezellige yurt met fris bier, krokante chips, zoutige nootjes en een heus kampvuur in het midden van de tent. Wij wandelden mee met groep 1 en al snel waren de eerste verbroederingen tussen muzikanten, maar ook tussen muzikanten en “de media” (wij dus) een feit. Fijn!
20u
Na het avondeten was er een panelgesprek Press Play, met mensen van Knack Focus, Studio Brussel, Radio 1 en een freelance PR’er. Hoe krijg je jouw muziek in de gedrukte pers of op de radio? Waar stuur je je muziek naartoe en wanneer doe je dat het best? Welke info stuur je mee en in welk formaat doe je dat? Wat is de rol van een externe PR persoon?
Een beetje spijtig wel dat de online magazines hier over het hoofd werden gezien…
Puntjes die ons bijgebleven zijn:
- stuur je muziek best enkele weken tot een maand voor de release door
- denk goed na over het verhaal achter je single/ep/album en stuur dat (beknopt) door samen met de muziek. Op die manier leeft je plaat niet in een vacuüm en krijgt die meer betekenis
- maak het je media partner niet te moeilijk en laat de mensen niet eerst allerlei files downloaden en uitpakken en zo voordat ze naar je muziek kunnen luisteren
- tijdens Wonderland en Time Out op Radio 1 is er veel plaats voor nieuwe, Belgische muziek dus neem gerust rechtstreeks contact op met de radiomakers als je vindt dat jouw muziek bij dat programma past
- niet aanwezig tijdens de sessie was Radio Willy maar op de VI.BE site staan handige tips om daar je muziek te presenteren
- nog meer tips om je muziek op de radio te krijgen lees je hier
- het maakt niet uit of je wel of niet bij een (groot of een klein) label zit, elk nummer krijgt evenveel kans om geselecteerd te worden voor de playlist. Hou er wel rekening mee dat er bij StuBru elke week slechts plaats is voor pakweg 7 nieuwe nummers, bij Radio 1 zijn dat er een stuk of 15
21u30
De live sessies.
In de kelder van het hoofdgebouw mochten drie avonden na mekaar telkens zes bands hun ding komen doen en aan de andere deelnemers laten horen waar zij muzikaal voor stonden. Die presentaties gingen gepaard met nogal wat zenuwen zo bleek, geen anoniem publiek deze keer maar collega’s en vakmensen waartegenover het een en ander bewezen moest worden.
Ciggy Sunday opende en was de enige band die we al eerder aan het werk zagen. Met hun heerlijk laidback, jazzy, feelgood muziek een ideale kickstart voor wat een lange avond vol heerlijke live muziek zou worden. Het refrein van Sunny Day spookte de volgende ochtend nog door ons hoofd…
De piepjonge Raphaera Kuabe Atekaze aka RAPHA (winnaar van de MNM Rising Star 2020) had te kampen met heesheid waardoor ze niet voor de volle 100% haar sprankelend, frisse pop kon brengen. Toch hoorden we een bijzonder fijne set met aan haar zijde de sympathieke gitarist Vincent Van Santfoort die je kent van BOSKAT.
Lightspeed houdt van gitaren en galmpedalen en deed ons (vooral door de zang) aan een gekruide en van wat americana voorziene Arctic Monkeys denken. De Zuid-Amerikaanse accenten die we hier en daar ontwaarden waren een fijne toevoeging. Fieke Soete mocht zich op de bas opwarmen voor het optreden van Bloed de dag nadien.
Wij keken nogal hard uit naar Lézard en we werden niet teleurgesteld. Zonder toetsen (Viktor De Greef zou pas op zaterdag arriveren) maar met een ontketende Neil Claes en een geweldige Myrthe Marnef naast hem. Energiek, punky, fris en erg dansbaar!
De verrassing van de avond was, voor ons dan toch, de redelijk onvergetelijke set van Fred Gata met Adriaan Dirickx aka A3aan aan zijn zijde. We hadden het er met hem voordien over hoe nogal wat hiphop-acts er niet in slagen om een connectie te maken met hun publiek. Maar dan hadden we Fred dus nog niet gezien. Of het moet geweest zijn dat zijn dertigste verjaardag er voor iets tussen zat. Fred projecteerde zijn liefde ongeremd de zaal in en liet de aanwezigen uit volle borst meezingen, tot minuten na het beëindigen van zijn set…
Het was al een eind na middernacht toen Kaat Van Stralen haar eigenzinnige zelve op het minipodium kwam installeren. De combinatie van erg persoonlijke Nederlandstalige teksten met stevige indiegitaren en Kaats uitstraling maakt dit tot een ronduit unieke band. Met kleinkunst, punk, rock en veel présence zetten ze de boel helemaal in de fik. Liefst live te consumeren!
Zaterdag 17 februari
8u30
Slaap is volgens sommigen wat overrated maar met drie uur nachtrust in de oksels, waren wij toch niet helemaal ons meest frisse zelve. Dat kon trouwens ook gezegd worden over de meeste anderen die druppelsgewijze de gezellige eetzaal binnen schuifelden. Gelukkig zagen de professionals, die later de feedback sessie en speeddates verzorgden, er nog zo fris uit als een stel hoentjes. Tijdens het ontbijt werd er trouwens al opvallend flink genetwerkt.
10u
Tijd voor de feedbacksessie waarin de finalisten (elk in een aparte sessie) hun werk lieten horen aan medemuzikanten, boekers, managers, platenbonzen etc. en daarop feedback kregen. Of dat was toch zo’n beetje de kleerhanger waaraan de sessies werden opgehangen. In werkelijkheid ging het over veel meer dan dat.
We gingen even luistervinken aan de tafel van de 18-jarige ISE die met Michiel Libberecht (Mooneye) en Catherine Smet (BLUAI) twee jonge, oude rotten voor zich had die heel goed weten dat het soms allemaal – zoals nu voor ISE – erg snel kan gaan. Temporiseren en trachten zelf de controle te behouden zijn de sleutels, al is dat soms makkelijker gezegd dan gedaan als je net aan je carrière begint en schrik hebt dat je nú het moment moet grijpen. Iemand anders (we zijn even vergeten wie) verwoordde het als volgt: “Niemand zit op jou of jouw plaat te wachten, jij bepaalt wanneer jouw moment gekomen is.”
Andie Duchime (Dushime) en producer en muzikant Younis Ahamad hadden het dan weer over het feit dat nogal wat mensen (sinds corona?) heel laat tickets kopen voor een optreden wat best stresserend kan zijn voor de artiest in kwestie. Horen dat dat niet alleen bij jou het geval is, kan soms al helpen om de stress daarrond wat weg te nemen.
En zo kreeg elke band twee keer 45 minuten de kans om gerichte vragen te stellen aan, en ervaringen te delen met mensen die het klappen van de zweep kennen.
12u30
En zo zaten onze 27u Sound Track Bootcamp er bijna op. Wanneer we tijdens de lunch aanschuiven bij bassiste Trui Amerlinck (Tsar B, Mayorga, Ivy Falls, Rosa Butsi, Nabou) vat ze een belangrijk aspect van het Sound Track Bootcamp wat ons betreft heel goed samen. We parafraseren maar het kwam ongeveer hier op neer: Een uniek weekend als dit wil beginnende artiesten wegwijs maken in de zakelijke kant van muziek. Het wil de kennis aanreiken die hen ervoor moet behoeden om heel vroeg in hun carrière slecht geïnformeerde beslissingen te nemen die hen op de lange termijn misschien zuur kunnen opbreken.
Natuurlijk gaat het Sound Track Bootcamp over meer dan dat, maar veel beginnende muzikanten hebben geen flauw idee hoe de muzieksector in elkaar zit, wie wat doet en welke belangen er allemaal spelen. Op enkele dagen tijd reiken VI.BE en de livesector (Clubcircuit, AB, AFF en Entree) hen een pak essentiële kennis aan waar ze hopelijk de rest van hun artistieke carrière nog veel aan zullen hebben.
