Op woensdag hebben we onze wekelijkse afspraak met de Luminous Belge Spotify lijst. Opnieuw vijf nieuwkomers die hun spannendste release op ons los laten. Deze week kunnen wij genieten van Boogie Beasts, Float Fall, Crooked Steps, Madou en The Yummy Mouths.
Toen Boogie Beasts aan dit nummer begon, hadden ze een soort van “The Rolling Stones meets Canned Head-sfeertje” in gedachten. De werktitel van de song werd dan ook toepasselijke Rolling Heat. Nadat gitarist Patrick een catchy riff vond, werd dit de basis van het nummer. Ook werd het al gauw duidelijk dat hier een kopstem bij hoorde. Zanger Jan slaagde er niet in om de juiste teksten en melodie te vinden, met als resultaat dat de boel een beetje vastliep dus lieten ze het nummer wat rijpen. Enkele maanden later besloot producer Koenraad het over een andere boeg te gooien. Het nummer werd volledig uitgekleed en daar kwam ineens een dansbare groove tevoorschijn. De zangmelodie volgde spontaan en als finishing touch werd Rijkje Crommen er nog bij geroepen voor de backings. Favorite Scene is een sensuele, groovy track met een bluesy randje waar je onmogelijk stil kan op staan.
Little Words van Float Fall is een mooie, dromerige song die ons toch wat aan The XX doet denken. De stemmen van Rozanne en Ruben klinken samen magisch en vullen elkaar mooi aan. Joey Waronkel speelde de drums in en deed ook iets met eetstokjes…
Crooked Steps zijn terug met een nieuwe single Try Try Try. Het nummer werd geschreven in de lockdown periode en gaat over hoop en doorzetten in moeilijke en deprimerende periodes. Met dit nummer willen ze de boodschap geven om te blijven proberen en te blijven doorgaan. Try Try Try klinkt minder stevig dan de vorige Crooked Steps-songs. Hier is geen vettige garagerock te bespeuren maar wel een sublieme song met een fijn retro-randje en zalige samenzang. Fijn dat we met deze nieuwe single een andere kant van de band horen, en die klinkt fris, fruitig en zelfs dansbaar. Voor ons is deze nieuwe track van Crooked Steps misschien wel één van hun beste songs en zeker het bewijs dat je nooit moet opgeven.
Veertig jaar na hun debuut verschijnt op 24 september eindelijk Madou’s tweede album. Nachthuis is er de tweede single uit en klinkt even vertrouwd als hun ouder werk. Vera Coomans is er ondertussen 71 maar ze klinkt nog even intens als 40 jaar geleden, er zit totaal geen sleet op haar stem. Muzikaal is Nachthuis even donker en mysterieus als de klassiekers Witte Nachtenen Niets Is Voor Altijd. Alleen heeft de nieuwe Madou een warmer geluid en klinken er bredere arrangementen.
“This band is going to go down like a lead zeppelin.” We parafraseren waarschijnlijk een beetje maar het moeten ongeveer deze woorden geweest zijn waarmee wijlen Keith Moon het toekomstperspectief van de nieuwste band van ene Jimmy Page beschreef. Little did he know! Bij The Yummy Mouths is het tweede nummer van hun ep een heupwiegende ode geworden aan Led Captain. De instrumenten in het nummer blijven een knipoog naar Parquet Courts. De vocalen zijn echter een pak melodieuzer dan de vorige track wat resulteert in een mooie meezinger die menig festivalganger tot een hoopje hese smurrie zal reduceren. Wij bleven na de eerste luisterbeurt alvast een beetje Dazed And Confused achter.
Veel luistergenot!
