Een mix van stevige rock-‘n-roll, funk, zoet zwemerige gitaren en experimentele vleierij, dat hebben we deze week in onze Luminous Belge. De artiesten die hiervoor zorgen zijn G.U.S.T., Savoir-Vivre, The Haunted Youth, Bosum en Schreel Van De Velde.
Het trio G.U.S.T. dook terug de kelder in waar ze Nothing In Between opnamen en zelf mixten. Op deze nieuwe single steken ze hun invloed van Royal Blood niet onder stoelen of banken. Sterker nog, dit had evengoed een song kunnen zijn van Mike Kerr en Ben Thatcher. Maar G.U.S.T. klinkt puurder dan de afgelikte sound van Royal Blood. Nee, wie echte rock-‘n-roll wil, moet bij G.U.S.T. zijn! Nothing In Between is wederom een stevige bom, die dit trio hopelijk snel op één of ander festival zullen laten ontploffen.
Zanger en gitarist Kristiaan Deruytter is de zoon van de legendarische saxofonist Frank Deruytter (OTTO-Machine, Groovemania, The N.E.S.T.). Kristiaan kreeg het funk-virus dan ook met de paplepel mee. Dat bewijst hij met de single I Just Wanna Have P-Funk. Het nummer is een ode aan funkmuziek en de song eerst George Clinton en Bootsy Collins. Op I Just Wanna Have P-Funk krijgt het trio versterking van papa Frank op sax en Carlo Mertens (El Tattoo Del Tigre, Wizards Of Ooze) op trombone. Beide muzikanten zullen de band ook live bijstaan. Wij waren al erg onder de indruk van Savoir-Vivre maar met de strakke blazers erbij klinken ze nog intenser dan voorheen.
Met Coming Home heeft The Haunted Youth terug een oorwurm van jewelste. Het zweverige begin van het nummer doet ons wat denken aan The War On Drugs maar gaat al snel over in een dreampop feelgood song. We kunnen er niet omheen Coming Home brengt een spontane glimlach op ons gezicht en doet ons dromen van een festivalzomer waarop The Haunted Youth met dit nummer hun set afsluit.
Op dit album bewijst Bosum niet alleen dat ze weten hoe een perfecte song gemaakt wordt, maar ook dat ze een eigen geluid hebben waarin we invloeden horen van dreampopbands zoals Cocteau Twins, House Of Love, The Lightning Seeds en zelfs wat Echo & The Bunnymen. Alle negen nummers op deze plaat kennen warme arrangementen die soms wat zeemzoet zijn maar nooit over the top, alsook Smell Of Your Hair In The Morning.
Met drums en gitaar zet Schreel Van De Velde een knap akoestische ambientsound neer, die met elektronische accenten een experimenteel kantje krijgt. Op het album ontdekken we elf keer gebalts om u tegen te zeggen. Woorden hebben de heren niet nodig. Het werd één en al sonische vleierij, waarin elk beestje zijn aard niet kan verstoppen, maar nergens over de grens van de hoffelijkheid gaat.
Veel luistergenot!
