Ieder zijn ding natuurlijk, maar terwijl heel wat sportievelingen opteerden om op een koude zondagavond tien kilometer door de stad te gaan lopen, verkozen wij de veilige thuishaven die bij ons al jaren De Charlatan is. Vanavond op het programma: The Spectors. Leuk om te zien hoe zangeres Marieke Hutsebaut en haar nieuwe trawanten glunderen, het café zat immers meer dan aardig vol. En niemand in joggingpak die achter een frisse pint kwam bedelen, wel aanwezig: muziekfans met tamelijk hoge verwachtingen.
The Spectors heeft al een aardige geschiedenis achter de rug. Ze stonden in het voorprogramma van My Bloody Valentine, speelden op de grote podia van Boomtown en Dour, en hun ep werd geproducet door Chris Urbanowicz van, jawel, Editors. Maar Marieke blikt niet terug, wel kijkt ze met opgeheven hoofd de toekomst tegemoet en dat doet ze met een compleet nieuw line-up die er, naar eigen zeggen, haar opnieuw zin in heeft.
De band kijkt op naar Best Coast, coverde al eens Slowdive (Alison was dat), en dan weet je meteen wat je mag verwachten: jinglejanglepop met een hoge C86-dosis. Niets klinkt perfect, zelfs wat rommelig, en het is net dat wat The Spectors zo fris maakt in Belgisch indielandje. Hoewel de geluidskwaliteit niet mee zat die avond, klinkt The Spectors geen seconde als een afgelikte indiepopband en het is net dat wat hun siert en ons charmeerde. Marieke is niet de zangeres die het moet hebben van bindteksten (wie heeft ze nodig?), naderhand vertelde ze ons zelfs dat ze van plan was om helemaal niets meer te zeggen tussen de songs meer, maar gewoon geprojecteerde beelden te gebruiken. Action speak louder than words. Absoluut! Hoewel charmant, haalt Marieke graag (symbolisch) haar middelvinger boven: it’s her rock ’n roll and if you don’t like it, your problem…
Sexy, met de hoofd naar de pedalen gericht (daarom noemen ze het shoegaze) en gewapend met een flink arsenaal melodische songs. Marieke windt er geen doekjes om, maar niemand die haar kan tegenspreken dat Clyde & Bonnie of Nico geen wereldsongs zouden zijn. Ze zijn het, en hoewel The Spectors door interne problemen bijna terug op een nulpunt is beland, zijn de dromen er nog steeds: de wereld hun songs laten horen. Gegund!
