Tekst: Gilbert Bilkstake
Eurosonic Noorderslag (ESNS) in Groningen is de jaarlijkse hoogmis van de Europese muziekbusiness. In de meest noordelijke grote stad van Nederland luisteren promotoren, radiomakers, managers, festivalorganisatoren en boekers naar een massa opkomende acts en nieuw talent.
Eurosonic, het luik van de Europese muziekindustrie, zette van woensdag 17 tot zaterdag 20 januari meer dan vierhonderd namen op veertig grote en kleine locaties in de stad. Voor België promootte Vi.be achttien afgezanten, o.m. Meltheads, Bluai, Mickael Karkousse, Hippotraktor, Loverman, Amber Broos en Pommelien Thijs.
Op zaterdag 20 januari was er het luik Noorderslag, de dag van de Nederlandse muziekindustrie. Daarop spelen uitsluitend Nederlandse acts en wordt de Popprijs uitgereikt. Die eer ging dit jaar naar Joost Klein. Dit ongrijpbare fenomeen valt eerder in de categorie performer dan dat je hem een goeie zanger of muzikant kunt noemen. Maar smaken verschillen. Dat bewees de volksverhuizing naar zijn gratis optreden vrijdagavond in de open tent op de Grote Markt (in putje winter!).
Enkele uren daarvoor waren in die tent getuige van SLOWSHIFT uit Noorwegen. Het gezelschap rond jazzmuzikant Kristoffer Lo schept etherische geluidslandschappen, ondersteund door een muur van strijkers. Een ontdekking voor fijnproevers die van Sigúr Ros houden. Naast het officiële programma gonsde het hele centrum van Groningen tijdens ESNS als een bijenkorf met een alternatief aanbod. In elk café, elk zaaltje, elke kelder speelde opkomend talent. We zagen dit jaar zelfs bands en dj’s in winkels en wassalons.
De vaandeldrager van dat parallelle circuit is Pinguin Radio, sowieso het hele jaar door een platform voor bands die willen doorbreken. Net als vorig jaar, vulde Pinguin Radio het centraal gelegen horecacomplex De Drie Gezusters. Drie avonden en nachten boden tien podia speelkansen aan maar liefst 250 bands, soloartiesten en dj’s.
Daarbij zijn steeds meer Belgen. Bijvoorbeeld het jonge trio LIQUID MOLLY uit Gistel knokte zich doorheen de live battles in Nederland naar een showcase op de Secret Stage. Op donderdagavond 18 januari spaarden de luide grungerockers naar goede gewoonte geen greintje energie om zich bij het publiek in de aandacht te werken. Waarom staan deze jonkies niet in de Nieuwe Lichting van StuBru? Alvast in Groningen punt gescoord door Milan Verdoolaeghe (zang-gitaar), Stan Ameloot (bas) en Michiel Jonckheere (drums).
Vrijdag 19 januari mocht HOURS TO SECONDS – H2S voor de vrienden – uit Brugge de centraal gelegen Classic Stage openen. Tijdens deze “Gentse Feesten van het Noorden” klonk 17 uur als een vroeg aanvangstijdstip maar niettemin kwam er al aardig wat volk of af. H2S maakte vorig jaar de omslag van een coverband naar eigen werk en realiseerde zijn droom met het vinylalbum Live uitgegeven in eigen beheer. Zangeres Nadia Kremer was prima bij stem en kon rekenen op de ruggensteun van vier ervaren rotten Patrick Maipauw (gitaar), Patrick Markey (drums), James Goegebeur (bas) en Peter Somers (gitaar). De set van een halfuur was voorbij vóór iedereen het goed en wel besefte, en dat is meestal een goed teken. Een verdienstelijke start van de dag.
De meeste podia werden bevolkt door Nederlanders, waarbij we voor de toekomst enkele namen in de gaten houden. Bijvoorbeeld UNSTABLE ROSIE (poprock met een overtuigende frontvrouw), TRAVERSUS (technische metal met een trefzekere drummer) en BUNKER (stevige rock).
Tegen de klok van halftwee verdeelden zowaar twee Belgische bands de aandacht. De Music Maker Stage in café De Groote Griet was te klein voor het tienkoppige POLLY ET LES QUATRE SNAAR. Dit Limburgse collectief rond drummer Polly is opgebouwd uit vier instrumenten met vier snaren – drie ukeleles en een contrabas – en toeterend koper. Hun folk-ska versies van bekende (rock)songs zijn de perfecte soundtrack voor jolige hossen waar Nederlandse kroegen op teren.
Op hetzelfde tijdstip gaf BEUK keihard van jetje in de achterliggende zaal. De rockers uit Brugge waren vorig jaar ook van de partij en had daarbij veel harten gewonnen. In zoverre dat ze de voorlaatste plek op de Classic Stage in de schoot geworpen kregen, na het afzeggen van ex-Hooverphonic zangeres Noémie Wolfs.
BEUK draaide meteen de volumeknop naar rechts en gaf vol gas van begin tot eind. Je hoorde een band die zich in conditie brengt voor de grote jubileumshow Tien jaar BEUK op zaterdag 2 maart in Cactus in Brugge. Het powertrio bracht vooral recent werk zoals de nieuwe single Overal en Nergens en alle vier de songs van hun ep Niemand Zonder Jou. We hoorden ook twee nog niet uitgebrachte songs Barst en Loop Naar De Hel, dat zowaar het uur vóór sluitingstijd in het Groningse café De Knarie beschrijft. Aan de eindmeet knalde vaste waarde Dynamiet, waarna de applausmeter niet loog. Missie geslaagd voor Roel Jacobus (zang-bas), Meyke Demey (gitaar) en Laurent De Moor (drums).
Meteen was ook de zaal op temperatuur voor headliner De Kraaien. De Belgische ogen keken vreemd naar dit carnavalesk hiphopgezelschap uit Den Haag. Maar hun aanpak werkt en er was veel volk dat het repertoire uit hoofd kon meezingen.
Op zaterdag 20 januari vielen er nog Belgen te beleven tijdens Jagersonic in zaal Vera. Feestenbouwer De Rode Jager – het alter ego van de roodharige Erik Hoezen – programmeert er steevast een aantal Belgische bands. Het concept: gratis toegang voor een mix van kitsch en harde rock, zelf noemt hij het “van Schlager tot Slayer”. Je moet het gezien hebben om te kunnen geloven dat het prima werkt. De shotjes Nozem motorolie “smerig lekker” en tientallen vaten Jager Lager smeren de kelen en iedereen is blij.
De herrie begon al op het voetpad met dj DIKKE DENNIS (de mascotte van Peter Pan Speedrock) “draait donders dikke hits” voor de hele straat.
In de kelder stond het volk op elkaar gepropt voor rockbands die rocken zoals rockbands horen te rocken, o.m. de Belgisch-Nederlandse SHA-LA-LEES, aangevoerd door Cedric Maes (Sore Losers en Willy Radio).
Van bij de start om 15 uur liep de grote zaal stampvol voor kitschfenomeen Danny Panadero (“Ik heb een hit omdat er fuck you in zit”) waarna onmiddellijk ARSON uit Gent de boel op stelten zette. Frontman Jeroen had ons enkele uren voordien beloofd dat alles kapot moest, en dat hebben ze in Groningen geweten. Van bij de start smeet het vijftal zich in zijn typische stijl tussen rock-’n-roll à la The Hives en metal volop in de strijd. Van zodra het publiek doorhad dat je bij hun vaste barman op het podium shotjes mag komen halen, was het hek van de dam. Full strike, game, set and match.
Na een opnieuw bevreemdend intermezzo van Danny Panadero met keyboardspeelster Orgel Joke – ze kon zomaar je oma zijn – ging alles aan de kant voor BIZKIT PARK. In België zijn we de kracht van deze nu metal-goden intussen al gewoon, maar voor veel van de aanwezigen was een complete verrassingsaanval. Na het obligate kroketje uit de muur, wachtte nog een lange rit naar België.
