Allicht waren wij niet de énige concertgangers die, vanaf het verlaten van de zaal, op weg naar huis die geniale gitaarriff van The Fall of Consciousness bleven meezingen. Ad infinitum! Een riff zingen? Toch wel! Het sleutelwoord is: Psychonaut. Wat voorafging, die vrijdagavond 4 november 2022: een apocalyptische zowat allesverzengende storm die door Brussel raasde. Of toch door de uitzinnige volgepakte zaal van de AB Box waar het Mechelse post-metal powertrio Psychonaut ten dans speelde en er hun lichtjes magistrale, nieuwe plaat Violate Consensus Reality voorstelde.
Tijdens de alles verschroeiende, soms beklemmende en altijd adembenemende set was het trio gul met uitdelen van de nodige stompen in de maag en het bezorgen van een overdosis aan instant kippenvel. De oohs en aahs waren niet van de lucht. Uit het nieuwe album werden uiteindelijk vijf van de acht songs gespeeld, aangevuld met een traktaat aan composities uit Unfold the God Man. Startend met een fenomenaal Interbeing en eindigend met het onvolprezen The Fall of Consciousness. Een groot feest was het, voor band en publiek.
Het nu al legendarische feestje van Psychonaut werd voorafgegaan door twee support acts. De avond werd rustig ingezet door het vocale duo Libraem dat met oriëntaals getinte, soms haast buitenaardse, tribale engelenzang, keelzang en beat box het publiek net niet in trance brachten. Knap wat deze dame en heer met hun stemmen kunnen evoceren.
Wat Libraem doet staat misschien ver van het metalen geweld dat zou volgen, maar weet dat Bram Lobbestael zijn keelgezangen, beatbox en didgeridoo-klanken al ontleende aan zowat elke Psychonaut-release.
Na de korte séance van Libraem, mocht het Gents-Antwerpse Huracán hun bommetje komen droppen met een gesmaakte mix van ritmische sludge- stoner- en post-metal. “Hebben jullie zin in Psychonaut? Wat een plaat hebben die gemaakt, zeg! We komen jullie wat warm spelen!”. Dat déden ze. Tijdens de hyperstrakke en immer snelle set was het volop gaan met dat geel krom stuk fruit; stevige screams, vette bassen, strakke ritmes en lekkere riffs.
Heel af en toe deed het ons aan Therapy? in opgefokte overdrive-versie dan. Prijsbeesten in de set waren zeker Dobberman Multiverse én de nieuwe single We Are Very Happy waarmee de band de set besloot.
Klokslag negen uur wandelden gitarist/zanger Stefan De Graef en drummer Harm Peters rustig het podium op. Van bij de eerste noten die De Graef op diens gitaar aansloeg, en nog voor Peters kon invallen op de drums, weerklonk al luid gejuich. Natuurlijk hadden de aanwezigen Interbeing al herkend! Terwijl liep, opnieuw onder gejuich, bassist/zanger Thomas Michiels het podium op. En het Psychonaut-feest was begonnen. Wat een geweldige keuze trouwens om te openen met een knaller als Interbeing, met diens rustige momentums en uitbarstingetjes. En wat een versie, magistraal gewoonweg!
De nieuwe plaat zou dus niet chronologisch gespeeld worden, zoveel was alvast duidelijk. Ook niet héél de nieuwe plaat maar, wat een goede keuzes werden daaruit gemaakt, afgewisseld met absolute toppers uit Unfold the God Man, zoals The Story of Your Enslavement, Halls of Amenti, een monumentaal beklemmend intens Sananda en het fantastische All I Saw as A Huge Monkey. Die gekende classics gedijen dus perfect tussen nieuwe meesterwerkjes als All Your Gods Have Gone, A Storm Approaching, A Pacifist’s Guide to Violence én Violate Consensus Reality.
Een heus traktaat was het om die nieuwe sublieme composities nu live te horen. De nieuwe plaat is dan nog maar net uit, het merendeel van het aanwezige publiek, met de Mechelse fanbase omnipresent, kende de teksten en riffs, al van binnen en van buiten. All Your Gods Have Gone? Allicht, maar niet Psychonaut. Het trio werd alleszins als absolute Goden ontvangen door de aanwezige melomanen. Terecht ook.
De band zette een loepzuiver en oppermachtig geluid neer. Het geniale gitaarspel van Stefan, die machtige drums van Harm en soliede bas van Thomas, die machtige kelen van Thomas en Stefan, wat een totaalgeluid. Gezegend waren we met de geweldige geluidsmuur die het trio optrok, alles murw slaand, maar nooit bot en met veel ruimte voor zoveel subtiliteit en finesse, ons de hele tijd aan boord houdend op een intense trip, vol hoogtepunten. Met die eerder vermelde stompen in de maag én kippenvel. Faut le faire!
Geen nodeloos geleuter tussen de nummers door, maar af en toe namen Stefan of Thomas toch het woord, om hun dankbaarheid en fierheid te uiten bijvoorbeeld. “Een uitverkochte AB!”. (nvdr. het ging dan om de Box-formule, de hele zaal had het trio allicht ook moeiteloos uitverkocht). En om ons te melden dat het Harms verjaardag was, waarop een hele AB “Happy Birthday” scandeerde voor de jarige drummer. Zalig!
En er was nog een aankondiging ook. Natuurlijk, hadden we al die extra microfoon zien staan op het podium, jawel het hoopten het ook al stiekem. Thomas had de eer om Stefanie Mannaerts op het podium te verwelkomen. De fans werden zot: “Stefanie! Stefanie! Stefanie!…”. Jawel, we scandeerden méé! En de drumster/zangeres van Brutus zette zich klaar. Net als op de het nieuwe album mocht zij met haar engelenstem Violate Consensus Reality inzetten. Hallelujah! En een adembenemend mooie versie van deze classic in wording was ons deel.
Dat die monsterlijk magische versie van Violate Consensus Reality het einde van een set volg hoogtepunten inluidde was te vrezen, we waren per slot van rekening al even voorbij de klok van tien. Maar, een bis moest dus nog kunnen, toch? Zo geschiedde. Als toegift kregen we een ronduit indrukwekkende versie van het tot heus anthem verworden The Fall of Consciousness, met een overdosis aan uitzinnige vrijwillige publieksparticipatie. Minuten nadat de band de laatste noot gespeeld had, een buiging had gemaakt, handen had geschut, bleef menigeen de riff van The Fall of Consciousness nog ‘zingen’/ kelen, tot op de terugweg. Echt waar!
Madness. Absolute madness. Dat schreef de band daags nadien op hun facebookpagina. Ja, zeg dat wel, heren! Die vrijdagavond 4 november 2022 speelde Psychonaut een nu al legendarisch concert in de AB. Klaar! Daar moeten we niet flauw over doen. Enne, zeg dat wij het gezegd hebben!
Lees ook onze bespreking van Violate Consensus Reality, en zorg dat je dat meesterwerkje in huis haalt. Niet twijfelen, doen!
