Joepie, groot jolijt! We hebben Covid overwonnen, althans dat hopen we toch. Ondanks onze, terechte, vreugd waren er helaas toch nog best wel wat groepen die hun tournee in het voorjaar annuleerden. Of het nu logistieke beperkingen dan wel financiële onzekerheid was dat de bands tegenhield, laten we in het midden. We waren in ieder geval blij om te horen dat de New Yorkers, de inwoners niet de koeken, van Parquet Courts een dikke middelvinger opstaken naar de pandemie van weleer en naar de Trix afzakten.
De avond opende met de Belgen van ILA en hoewel een voorprogramma zeer vaak wordt gezien als noodzakelijk kwaad, was dat bij de set van Ila allerminst het geval. ILA rockte en stoof door de zaal als ware het een wervelwind. Zangeres Ilayda Cicek schreeuwde het tijdens de set uit en deed ons bij momenten wat aan een verrezen Kurt Cobain denken. De ritmesectie stond bovendien als een huis en bulderde even hard en imposant als de stembanden van Cicek. Mysterie, drone en loeiharde gitaren bliezen ons met verstomming tijdens de set van Ila. Dat kan tellen voor een voorprogramma!
En dan, was het aan Parquet Courts. Dat de heren blij waren dat ze terug live konden spelen, was overduidelijk. Los van het feit dat zanger/gitarist Andrew Savage het ook expliciet zei in de loop van de set, spraken hun daden nog meer dan de woorden van Savage dat ooit konden doen. De constructie van de set was subliem met een mooie mix tussen het gitaargeweld van de vroegere albums en het nieuwe materiaal met wat meer elektronische insteken. Gevoelsmatig leviteerde het optreden tussen een hippe New Yorkse dansclub en een oerdegelijk rockconcert. Dansen bleek dan ook de enige optie tijdens dit muzikale feest. En hoewel Savage tijdens het optreden bij wijlen schreeuwde alsof hij net Irak en Oekraïne had verward op nationale televisie, dat gebeurt blijkbaar al wel eens, liet hij tijdens afsluiter Pulcinella zien dat hij ook pure breekbaarheid meesterlijk kan overbrengen. De volledige setlist kan je hieronder terugvinden:
Application/Apparatus
Human Performance
Dust
Almost Had to Start a Fight/ In and Out of Patience
Freebird II
Marathon of Anger
Watching Strangers Smile
Sympathy for Life
Walking at a Downtown Pace
Plant Life
Light Up Gold II
Homo Sapien
Paraphrased
Mardi Gras Beads
Master of My Craft
Borrowed Time
What Color Is Blood
Pulcinella
Het wordt al wel eens vergeten maar ook in de front of the house zit er steeds iemand aan de knoppen om te maken dat we de bands waar we zo van houden op een correcte manier ter ore krijgen. Gisteren werd nog maar eens duidelijk hoe belangrijk dergelijke mix is. De individuele instrumenten en nuances kwamen dan ook schitterend uit de speakers van de Antwerpse concerttempel. Graag brengen we dan ook hulde aan de nobele onbekende die tijdens het optreden de knoppen voor zijn rekening nam.
Eindigen doen we dan weer graag met een citaat van gitarist/zanger Austin Brown:
“I just try to stay right from left.”
En zo is het maar net!
PARQUET COURTS: FACEBOOK – WEBSITE
ILA: FACEBOOK – WEBSITE
