Wie zaterdagavond 10 november 2018 niét naar De Club in Mechelen was afgezakt, was allicht op Sonic City in Kortrijk of bij The Godfathers en The Fuzztones in de Casino in Sint-Niklaas. Het zijn de enige geldige excuses die we kunnen bedenken om de afwezigheid te rechtvaardigen. De stevige en gebalde sets van het Gentse fenomeen Mind Rays, Star Visitors en Mitraille stonden garant voor een avond vol gaaf gitaargeweld.
Mitraille mocht de avond op gang knallen en deed dat met grote gretigheid. De zaal was nog maar halfvol, maar dat kon het trio niet deren. Er werd redelijk stevig gestart, om dan een klein beetje gas terug te nemen. Bij het begin van de set viel ons de prominente bas en het knappe gitaargeluid op dat ons even aan The Cure in hun begindagen deed denken. We hadden blijkbaar ook UK Subs en The Stranglers op ons blaadje gekribbeld. Een paar naar new wave en zelfs naar pop lonkende nummertjes wisselden elkaar af met snoeiharde snedige garagepunk. Dat laatste bleek hen toch het beste af te gaan. Het trio werd wat uit hun concentratie gehaald door technische problemen, wat dan ook de vaart wat uit de set haalde. Zo klonk het net iets minder vitaal dan op de redelijk straffe ep Schroot. Jammer, want potentieel heeft deze band zeker.
Tijdens de set van Mitraille had de zaal zich ondertussen goed gevuld, ook met wat ‘oudere jongeren’ in het publiek, waaronder allicht ook fans van The Paranoiacs. Hans Stevens, toen de zanger bij deze iconische band, stond nu in De Club met Star Visitors, zijn gloednieuwe band, waarin ook ex-leden van Sunpower spelen. De groep trakteerde Mechelen op een geïnspireerde set vol rauwe vuige rock ’n roll, blues from hell. En garagerock natuurlijk, jongens en meisjes.
Hans zong, schreeuwde en croonde geweldig en de gitaren gierden gul. De songs uit de sterke eerste ep Introducing the interplanetary revolution zaten natuurlijk in de set. Met het gebalde The Imaginary Part, een doorleefd Store Rainbow en een fantastisch Creature In My Mind dat gewoon smeekte om te fungeren als soundtrack bij een dringend te draaien vervolg op Pulp Fiction. Ja, we dachten spontaan ook aan Misirouvan Dick Dale, maar misschien zelfs beter. Die gitaarsound!
Tijdens een ongelooflijk swingend bluesy Mercury Dancing hanteerde Stevens een ouderwetse microfoon en speelde hij blues harp. Met in totaal zo’n acht songs in de set waarbij menig geweldig gitaarmuurtje werd opgezet, smaakte dit absoluut naar meer, laat een full album maar snel komen, jongens!
Het Gentse Mind Rays maakt steeds verder naam in Europa, met hun onweerstaanbare blend van old skool punk en garagerock. Mechelen bleek die ‘enige nog niet ingenomen burcht’. Daar kwam zaterdagavond gelukkig verandering in. Tenzij we ons vergissen, werden de krakers van Nerve Ending zo goed als allemaal gespeeld, we menen alleszins onze favorieten The Rope, Demui, Still & All en Follow Suit herkend te hebben. Sis Stevens gaf zich volkomen, op het podium en wanneer hij de zaal inwandelde. Best jammer dat het pogo-feestje waar Hans Stevens (volgens ons geen familie) ook al op had aangestuurd er niet van kwam, al waren er op de eerste rij wel enkele enthousiastelingen.
Het publiek was dan misschien weinig beweeglijk, Mechelen sloot Mind Rays wel in de armen. Misschien moeten de organisatoren, de jongedames van Fuzz, de band dra maar eens opnieuw uitnodigen, vooraleer het viertal écht te groot wordt. Doen, dames. Maar eerst kijken we uit naar de volgende optredens bij Fuzz natuurlijk.
Foto: © Tricky Troostie for daMusic
