In de beginjaren van het internet plaatste iemand het sprookje op een of ander forum dat Bielefeld niet eens bestaat, een verhaal dat in heel Duitsland bekend is. “Bielefeld? De stad bestaat niet eens.” Dat fabeltje hoor je overal, van Flensburg tot München. En toch is het zo, want Whispering Sons traden er onlangs op in de legendarische Forum. De stad is misschien niet wereldwijd bekend ,maar de pudding die er wordt gemaakt is dat zeker. Welkom in Puddingstad, Whispering Sons!
We waren vooral benieuwd hoe de stem van Fenne Kuppens live zou klinken en hoe gevarieerd Whispering Sons hun postpunksongs op het podium zouden brengen. Onlangs zagen we de Engelse band Dry Cleaning aan het werk als voorprogramma van Nick Cave and the Bad Seeds. Ook al heeft hun zanger heeft een hele interessante diepe stem en kan je hun muziek als postpunk onderbrengen, werd het monotoon en na een kwartier zelfs saai. Hopelijk doet Whispering Sons het anders!
Eventuele twijfels hieromtrent werden meteen weggenomen met opener Balm (After Violence). Hoewel het nog steeds een relatief rustig nummer is, gedragen door de piano, is de spanning direct voelbaar. Verrassend genoeg traden Whispering Sons op in de kleine zaal van het Forum die goed gevuld was met zo’n 250 mensen. De band is allerminst onder de indruk van dit, want ze zijn in Nederland of België meer gewend dan dit. Vanaf de eerste minuut brachten ze hun gebruikelijke intensiteit.
Met Something good en Surface werd de snelheid opgevoerd en begon het publiek enthousiast te dansen. Dat bleven ze ook doen op Satantango, dat gebaseerd is op een iets ingewikkelder basritme van Tuur Vandeborne. De man heeft zich duidelijk verdiept in Joy Division en Gang of Four en maakt van die invloeden iets heel spannends. Dat geldt natuurlijk ook voor gitarist Kobe Lijnen, die zich door zijn eigen kunnen liet meeslepen.
Het feit dat Fenne Kuppens niet veel praat, zoals ze zelf zingt in Talker, verandert niets aan het feit dat haar contact met het publiek intens is. Haar evocatieve gebaren worden dan ook steeds meer en meer geprezen. Zelfs terwijl de band speelde, klonk er spontaan enthousiast gejuich. Wanneer hebben we dat voor het laatst nog meegemaakt? Zelfs mevrouw Kuppens moest er soms om glimlachen.
Hollow is een meesterwerk dat geschiedenis in de new wave kan schrijven. Een uiterst boeiend nummer dat ook onze gothicvrienden manisch deed worden. Zelf wilden we helemaal niet dat dit nummer eindigde. Gelukkig bleven we met Poor Girl nog een hele tijd in trance. De geluidseruptie in het ondraglijke spannende refrein bracht tranen in onze ogen en riep herinneringen op aan The Jesus and Mary Chain.
In Cold City kwamen de toetsenpartijen van Sander Hermans naar voren. Clan of Xymox zou in hun beste tijd ook wel zulke melodieën hebben kunnen schrijven. Op Still, Dissapearing is Kobe Lijnen opnieuw aan zet op de piano en speelt Tuur saxofoon. Weer een andere klankkleur. Met Standstill, Dragging en Alone ging het weer de vertrouwde postpunkstijl op. Na Walking, Flying kondigde Fenne Kuppens het laatste nummer van de avond aan, wat alleen maar Try me again kon zijn.
Het publiek van Bielefeld wilde de band echter niet laten gaan. Daarom speelde Whispering Sons nog twee toegiften van hun tweede album Several Others: Flood en Heat. Hier gaven ze opnieuw alles. De band speelde zichzelf de waanzin in en het publiek danste er volop in mee. Alles wat we al een tijdje over deze band dachten, bleek achteraf waar te zijn. De zang van Fenne Kuppens is live minstens zo fascinerend als op plaat.
Zo gefocust en zonder al te veel woorden als ze op het podium zijn, zo benaderbaar zijn ze bij de merchandise. Tuur Vandenborne was vanavond de belangrijkste man achter de verkoopbalie en er raakten heel wat lp’s en t-shirts verkocht. Opvallend, want het publiek bestond uit vooral veertigers en vijftigers. Maar het is niet meer dan normaal dat je iets van Whispering Sons naar huis wil meenemen, toch? Volgens Tuur loopt de Europese tour goed en is de band er erg tevreden over. Als de band op de foto gaat met hun fans en gretig de posters en platen signeert, wordt het duidelijk dat ze vrienden voor het leven hebben gemaakt.
Facebook – Instagram – Website
