Eindelijk krijgt de in ons land wonende Amerikaanse singer-songwriter Matt Watts de aandacht die hij verdient. Watts is niet aan zijn proefstuk toe want in 2013 bracht hij als frontzanger van The Calicos al het pareltje Wayward Wind uit. Later ging hij solo en dit resulteerde in twee sublieme albums, Songs From A Window en How Different It Was When You Were There Zijn onlangs verschenen album Queens wordt overal positief onthaald.
Om de nieuwe plaat voor te stellen, gaat Watts op tour met een volledige band. Deze is samengesteld uit Stef Kamil Carlens en Nicolas Rombouts (die beiden Queens geproducet hebben) Bjorn Eriksson, Wim De Busser, Maarten Moesen en de zusjes Eva-Tshiela en Kapinga Gysel. Vorig jaar kregen we al een klein voorproefje in het OLT Rivierenhof waar Watts het voorprogramma speelde van Dead Man Ray. Daar liet hij zich begeleiden door Carlens, Rombouts en zijn I-H8 Camera-compaan Teuk Henri. Dat leverde een magisch optreden op waar Matt iedereen charmeerde met zijn sublieme songs en fluwele stem (die perfect matcht met zijn partner in crime Stef Kamil).
Natuurlijk waren we benieuwd wat dat met een full band ging geven en dus gingen we dit even checken in de Antwerpse Arenberg. Esther Weemaes, alias Usi Es, mocht openen voor de Amerikaan met haar donkere elektro op. Vorig jaar bracht ze haar intrigerende debuut-ep Mutiny uit, fijne luistermuziek die je zo meeneemt naar een onbekende bestemming.
Weemaes betrad het podium met een soort van kroon op haar hoofd met daarop witte plastieke bloemen en nam plaats achter haar keyboards en andere randapparatuur. Vanaf het eerste nummer had ze ons mee met haar warme flexibele stem, waar ze alle kanten mee uitging. Haar composities kunnen we een mix noemen van Kate Bush en Tori Amos, innemende piano muziek met subtiele electro toetsen. Usi Es waagde zich ook aan een cover van PJ Harvey, Is This Desire, wat ze op een heel pakkende manier neerzette. Met zo’n opener kon de avond al niet meer stuk.
Een half uurtje later was het de beurt aan Matt Watts met zijn band. Hij opende met het bluesy Every Tear Just For You, Watts schreef dit nummer in 2016 op de dag dat Prince stierf en werd gebruikt in The Ballad Of Erol Klof samen met Zita Swoon Group (waar een groot deel van de leden nu mee op het podium stonden), de zusjes Gysel gaven deze song een indrukwekkend gospel sfeertje, een opener om U tegen te zeggen. Daarna sloeg het vuur in de pan met een swingende versie van Sha La La La Jim, op plaat is dat al een knap nummer maar live zat er nog meer schwung in. Net zoals in het bezwerende Lula waar Matts de zaal al volledig mee kreeg.
With Every Healing Mile kregen we lekker ouderwetse r&b met een mooie bijrol voor de backings.Vanaf Smoke All Aroud My Brain was het één en al feest op het podium, de band was opgewarmd en Matt voelde zich als een vis in het water op het podium. Het was een feest om de band bezig te zien en te horen. Daarna kwam een indrukwekkende eigen bewerking van Little Wheel Spin and Spin van Buffy Sainte-Marie.
Matts keerde daarna terug in de tijd met een meeslepende versie van Time Turns As An Engine en het zalige Joanne, beide songs uit zijn vorig solo album How Different It Was When You Were There. Watts versie van de Michael Jackson-klassieker Billie Jean volgde, wat hij samen met de band volledig naar hun hand zette. Daarna kregen we stevige country met There I Have Come For You en de stevige afsluiter Lay Your Years. Watts kwam nog solo terug om een innemende versie van Waking Up te brengen en met de band bracht hij nog Your Love Is Not Your Own en Many a Friend Too Kind.
Matt Watts heeft met Queens een top-album afgeleverd, maar wat hij gisteren met zijn sublieme muzikanten neerzette in Antwerpen was nog beter. De songs klonken nog intenser en vuriger. Zijn band was gewoon fantastisch en Matt is de perfecte ceremoniemeester die alles min of meer in goede banen leidde. Vandaag staat de Matt Wattts band in de Ancienne Belgique Club en op 6 maart kan je ze aan het werk zien in de Gents Handelsbeurs.
