Ruim 2 jaar zijn ze ondertussen bezig: The 925. Jorik Van den Bosch, Tomas Van Hove, Bram Baele, Aaron Machtelinckx, Luc Heyvaert en sinds kort Egon De Mil, staan al sinds dag één voor vettige garagerock met een stevige sixties afdronk. Rock-‘n-roll met een grote ‘F’ van fun, speelplezier en podiumbeesterij!
Op 8 december stond de band voor een uitverkochte Balzaal in de Vooruit/viernulvier (neen, we zijn er nog steeds niet uit hoe het de vork nu precies in de steel zit), klaar om hun roodvinyllen eersteling aan het publiek voor te stellen. Maar vooraleer de talrijk opgekomen fans de oerkreten van Bram Baele de gehoorgang ingestuwd kregen, was het eerst tijd voor twee voorprogramma’s.
Openen deed het Brussels/Gents/Nederlandse trio Tuesday Violence dat (volgens hun bio op vi.be) bestaat uit “two girls and a horse”. Ze brengen protopunk ontsproten uit gedistilleerd speelplezier, daarbij niet gehinderd door overdreven veel virtuositeit. De band bestaat ruim een jaar en staat sinds een maand of zeven regelmatig voor een levend publiek.
De looks en energie zaten helemaal goed en Deveney (drum), Crystal (zang, toetsen) en Niels (gitaar) weten hoe ze een feestje moeten bouwen. Tien nummers passeerden in sneltreinvaart de revue, eigen werk en af en toe een cover waaronder het zeer geslaagde Moi Je Joue van Crystals idool Brigitte Bardot. De zaal was na een paar nummers helemaal mee en wij ook. Eentje om in de gaten te houden.
Wie we ongetwijfeld allemaal al een tijdje in de gaten hebben, zijn de surfrockers van Crooked Steps. Winnaars van Stubru’s Nieuwe Lichting editie 2020 en niet voor het eerst te zien als opwarmer voor The 925. Een liveband die ondertussen al menig Belgisch podium besteeg en een goed draaiende ambiancemachine.
Opener Casse-Toi, hun nieuwste single, zat er meteen helemaal op en het was duidelijk dat een deel van het publiek speciaal naar Gent was afgezakt voor de Steps. De Hawaii hemdjes en zomerse vibe maakten het plaatje compleet en de band klonk een brok strakker dan hun voorgangers. Dat ze ondertussen al flink road worn zijn, zal daar ongetwijfeld voor veel tussen zitten.
Daikiri, Catherine, Try try try en het heerlijke no-nonsense Sugar, ze passeerden allemaal en deden wat ze moesten doen: de boel op stelten zetten.
En dan moest het hoogtepunt van de avond nog komen want The 925 leveren altijd waar voor hun geld en dat was deze keer niet anders.
Opkomen en beginnen stampen, da’s wat The 925 doet. Met hun moddervette vintagegeluid hoor je de jaren zestig zoals ze in de jaren 2020 zouden moeten klinken. We zagen voor het eerst ook bassist Egon De Mil aan het werk en die kon zich blijkbaar heel vlotjes inwerken in de band.
Ook zalig om vast te stellen wat voor een energiek podiumbeest Luc “Witten” Heyvaert eigenlijk wel is. Heerlijk om hem te zien stunten met de saxofoon of bezig te horen op de mondharmonica. Altijd met een flinke scheut humor. Good times niet alleen in de zaal maar ook op het podium dus.
The 925 heeft nog maar vier singles uit en toch stellen we vast dat een groot deel van de zaal de meeste nummers uit de set al kan meezingen; we kunnen daar alleen maar uit besluiten dat een aantal onder hen niet voor het eerst de band bezig ziet. En hen bezig zien da’s waar het allemaal om draait bij deze groep uitgelaten honden. Dus zie je The 925 ergens op een affiche staan in je buurt, ga er dan zeker eens naar gaan kijken!
