Maar liefst zes jaar hebben we moeten wachten op de opvolger van The Wilderness van The Explosions In The Sky. Het album End, dat dit jaar het licht zag, maakte dat wachten meer dan waard. Op hun achtste studioalbum (soundtracks niet meegerekend) pakken de Amerikaanse postrockers opnieuw uit met een intens geluid waar nog meer variatie in zit dan in hun vorige albums. Omdat ze zolang niet naar ons land kwamen, kondigden Chris Hrasky, Michael James, Munaf Ryani, Mark Smith en vaste gastmuzikant Jay Demko meteen twee optredens aan in België. Afgelopen donderdag stond het viertal in de Brusselse AB en toevallig of niet, maar op wapenstilstand stond de band in De Roma in Antwerpen. Beide concerten waren snel uitverkocht.
TAKH had de eer om te openen voor de Texanen. De band ontstond nadat Annelies Van Dinter (Echo Beatty) in 2015 werd gevraagd als gastmuzikant door The Black Heart Rebellion voor het album People When You See The Smoke. Hun samenwerking smaakte naar meer en dus hebben ze samen nummers geschreven en opgenomen. Het resultaat brachten ze uit onder de naam TAKH op een naamloos album dat dit jaar verscheen bij Consouling Sounds Records. Ze kwamen de nieuwe nummers voorstellen in Antwerpen.
Pieter Uyttenhove, Emeriek Vehoye, Alexander Maekelberg en Annelies Van Dinter begonnen hun set met het bezwerende Salomonne. Uyttenhove vervormde in het begin van het nummer zijn stem en even leek het alsof er een ritueel zou starten. Dat was in vele opzichten eigenlijk ook wel het geval. De muziek van dit viertal is intens, melancholisch en gedreven. Alex Maekelberg speelde sommige nummers op een elektrische mandoline die hij door verschillende effecten stuurde wat een heel bijzondere klank gaf. Pieter gebruikte zijn stem met gevoel, soms al roepend dan weer vrij ingetogen en dat terwijl hij de nummers aanvulde met percussie en warme tonen uit een harmonium.
Van Dinter zong af en toe en het viel op dat haar stem perfect paste bij die van Uyttenhove. Ze focuste vooral op het krachtige drumwerk waarin af en toe wel tribale ritmes de kop kwamen opsteken. Annelies vormde samen met Emeriek een zeer overtuigende power ritmesectie die het publiek volledig meesleepte in de bezwerende TAKH-wereld. Na deze straffe show hopen we met heel ons hart dat dit geen éénmalige samenwerking blijft en dat we dit sublieme kwartet nog veel aan het werk mogen zien. Op 22 november verzorgd de band het voorprogramma van Psychonaut in de Cactus Club in Brugge.
Om 21 uur stipt betraden de heren van Explosions In The Sky het podium van De Roma en het was onmiddellijk duidelijk dat het vijftal er enorm veel zin in had. Je voelde de adrenaline van de band nog voor ze een noot hadden gespeeld. Munaf Rayani nam het woord om het publiek te begroeten met: “Goedenavond”, het enige Nederlandse woord dat hij blijkbaar kent. Vervolgens werden we meegesleurd in een waanzinnige trip van 90 minuten die ons van de ene emotie naar de andere bracht.
Ook al speelt de band elke avond een andere set, toch hadden de muzikanten geen woorden of blikken nodig om alles in goede banen te leiden. Op de één of andere manier communiceerden ze met hun instrumenten en zorgde dat ervoor dat alles als een mooi geheel klonk. Gitaristen James, Smith, Rayani en Demko gingen op geen enkel moment met elkaar in de clinch. Elke gitarist had zijn eigen, unieke partij en samen vormden ze iets heel unieks.
We kregen slechts negen meeslepende nummers van op zijn minst vijf minuten. Openen deden ze met het magische First Breath After Coma, een heel mooie opwarmer waarin ze op het einde een verbluffende wall of sound neerzetten. Ten Billion People komt uit de nieuwe plaat. In de studioversie werd de elektronica wat naar voren geschoven maar live zat ze duidelijk meer op de achtergrond en dat maakte nog meer indruk. Het zestien jaar oude Catastrophe And The Cure kregen we daarna. Daarmee bewees de band waarom ze nog steeds één van de uniekste postrockformaties zijn en dat ze met veel variatie iets wondermoois kunnen neerzetten. Met het verpletterende Greet Death gingen we nog wat verder terug in de tijd, het nummer dateert al van 2001.
Het nieuwe Peace Or Quiet werd heel knap opgebouwd en kreeg naar het einde toe een heel intense climax. Bij The Birth And Death Of The Day stond De Roma te trillen op zijn grondvesten, gelukkig overleefde de zaal het en kregen we een heel mooie, subtiele outro gevolgd door het iets rustigere Your Hand In Mine om even te bekomen van die overweldigende geluidsmuur. Ook The Fight begon subtiel maar werd naar het einde toe een stuk steviger, zeker toen Michael James en Jay Demko allebei de basgitaar lieten dreunen. Uitsmijter van de avond was het magische The Only Moment We Were Alone dat echt wel de kers op de “postrocktaart” was.
TAKH was de ultieme opwarmer voor The Explosions Of The Sky waardoor we twee heel straffe concerten te zien kregen. We konden ons geen betere manier bedenken om Wapenstilstand te vieren.
TAKH: Facebook – Instagram
Explosions Of The Sky: Facebook – Instagram
