Eigen schuld dikke bult, dat is wel het minste wat je van Soulwax kan zeggen, want zelden lagen de verwachtingen bij een optreden zo hoog zoals bij de passage van de broertjes Dewaele in de AB. Het concert was hopeloos uitverkocht, en iedereen wilde er wel bij zijn, al was het maar om later aan je kinderen te kunnen zeggen dat je ook op dat legendarische concert stond. Niemand die het kon geloven toen de AB de twee Soulwax-shows aankondigde, de Brusselse zaal is gewoon veel te klein voor deze Gentenaars.
From Deewee moet ook zo wat de meest gehypte plaat in België sinds mensenheugenis zijn. En jawel, zelfs de grootste Soulwax-hater moet toegeven dat het een straffe schijf is die je gerust mag bestempelen als een klassieker die je zal blijven draaien tot je onder de zoden wordt gestopt.
De hamvraag van gisteren was natuurlijk of ze dat ook op een podium zouden kunnen waar maken. Nou ja het is maar wat je een hamvraag wil noemen, wie ze vorig jaar aan het werk zag op Pukkelpop wist het antwoord.
De gitaren moest je gisteren ver zoeken bij Soulwax, maar ook dat wist iedereen. Lekker de beentjes opwarmen met de DEEWEE dj’s, drie jonkies die anderhalf uur mochten bewijzen dat ze plaatjes kunnen draaien. Maak je maar geen zorgen, ook bij de selectie zal de lat hoog hebben gelegen, en als daar ergens op het einde van de set een vrouw met een gouden stem (Charlotte Adigéry van Wwwater) opduikt, dan zijn ook wij een tevreden mens.
Het doek viel naar beneden, en daar stond dan die majestueuze opstelling. Tonnen electronica met drie drums waaronder Igor Cavalera van Sepultura, twee in een metalen geraamte en één centraal opgesteld, en zelfs af en toe David die nog wat extra meppen kwam geven.
Geen greatest hits set, neen de Gentse broertjes genoten van het voordeel dat iedereen From Deewee nu al uit zijn hoofd kent, wat ook moeilijk anders kon omdat de media je ermee plat gooide. Vaarwel Much Against Everyone’s Advice, niet dat we daar ook maar één seconde triestig om waren !
Soulwax anno 2017 is precisiewerk. Dit maakt hun uniek, maar van uitbundig applaus was amper sprake, wel enorm veel blikken van respect en verbazing. Alle muzikanten waren in maagdelijk wit gekleed, en hoewel duidelijk dankbaar, was er van interactie geen of weinig sprake. Net zoals de heren van Kraftwerk lijkt het wel alsof Soulwax ijskoude robots zijn geworden. Slaven van de machines, maar iedere druk op een toets of een slag op een drum is uiterst berekend.
Muzikaal kun je Soulwax nog het best omschrijven als de lekkerste cocktail van oude en nieuwe electronica, of hoe Kraftwerk en LCD Soundsystem elkaar omarmen. Op heel wat comments van de sociale media zag je de woorden “gemengde gevoelens” verschijnen, waarschijnlijk is het niet meer dan wennen aan het feit dat Soulwax boven de meeste bands is gegroeid. Buitengewoon koelbloedig.
DIDIER BECU
