De gratis extra dag Gent Jazz, op vrijdag 18 juli, stond weliswaar in het teken van het Gent Jazz Talent concours (spoiler alert: Ola Tunji heeft gewonnen). Er waren echter ook nog twee andere Belgische bands te zien die de moeite waren om voor naar de Bijloke-site af te zakken.
Om 21u30 mocht Steiger eerst zijn rentree maken op de Belgische jazz podia. De band ontstond zo’n 10 jaar geleden en leek een grote toekomst tegemoet te snellen tot corona en heel wat zijprojecten van de bandleden er anders over beslisten. Maar kijk, Gilles Vandecaveye-Pinoy, Kobe Boon en Simon Raman vonden elkaar terug, releasten eerder hun eerste single in 4 jaar (Gauchoman) en zijn hoogzwanger van hun album Mowglowski’s First Take dat op 17 oktober zal verschijnen.
De podiumreünie gebeurde in thuisstad Gent en ging gepaard met een heuse familiefeest op de wei voor de Garden Stage. Het was dan ook geleden van de voorstelling Forevergem dat we zoveel telgen van het geslacht Vandecaveye-Pinoy tezamen zagen. Mooi toch!
Zoals we ook al opmerkten toen Gauchoman ons voor het eerst ter ore kwam, is Steiger ondanks vier jaar afwezigheid gewoon Steiger gebleven. Muzikaal kunnen nieuwe en oude nummers perfect naast elkaar gelegd worden zonder dat er van een stijlbreuk sprake is en dat is precies wat ze deden tijdens Gent Jazz. En ja, het werkte.
De magie van het klassieke pianotrio heeft de pauze op het eerste gezicht onaangetast overleefd en de drie bandleden stonden werkelijk te blaken van speelplezier en goesting. Heerlijk om te zien maar vooral ook heerlijk om naar te luisteren.
Zoals dat wel vaker het geval is bij jazz, maakt de live beleving het verschil en bij Steiger is dat niet anders. Hun soms – op het eerste gehoor – wat vergezochte nummers blijken helemaal niet zo vergezocht te zijn eens je ze voor je neus ziet ontstaan. Improvisatie en een één-tweetje hier en daar, brengen de composities tot leven en ook het publiek kon het allemaal wel smaken. Een comeback dus waar elk beetje jazzliefhebber blij om zou moeten zijn.
Nog niet toe aan een comeback en op enkele jaren tijd uitgegroeid tot een vaste waarde in de Belgische jazzscene zijn Florent Jeunieaux, Martin Méreau, Federico Pecoraro en Dorian Dumont, samen ECHT!
We zagen ze vorig jaar tijdens hun passage op Jazz Op De Hei en ook nu weer ontspon zich een (wat ingehouden weliswaar) dansfeest. Ze waren de enige band die, zonder woorden, een toch wel duidelijk standpunt innam in de Midden-Oosten kwestie wat op enkele aanmoedigende kreten uit het publiek werd onthaald.
ECHT! is één van de pioniers van de (niet meer zo) nieuwe Brusselse jazzscene die urban invloeden en hiphop ritmes op een intelligente manier vermengen met jazz. Het resulteert in een erg dansbare en nu en dan zelfs explosieve mix van breakbeats, virtuoze drumpartijen en het onnavolgbare toetsenwerk van Dumont die bij ons, sinds zijn album APHEXions (2021), nog weinig verkeerd kan doen.
En ja, Pecoraro verbergt zich nog altijd een beetje in een hoekje terwijl Jeunieaux de helft van de tijd aan de knoppen van zijn effect pedalen zit te prutsen wat ook niet erg bevorderlijk is voor de interactie tussen podium en publiek. Het is dan ook vooral Méreau die van achter zijn drumstel regelmatig ‘het volk’ aanmoedigt om in beweging te komen. Mogelijks is er daar nog wat speling om de live beleving naar een iets hoger niveau te tillen. Muzikaal zit echter het allemaal echter geweldig goed in mekaar.
En zo werd iets na middernacht de voorlaatste avond van Gent Jazz feestelijk afgerond en dat met enkel bands van eigen bodem. Dikke duim daarvoor voor de organisatie!
Steiger: Facebook – Instagram
ECHT!: Facebook – Instagram
