Naar aanleiding van De week van het Gents werd nog eens alles uit de kast gehaald om de plaat Buck, met daarop een aantal nummers van Walter de Buck, live te brengen. De liedjes op de plaat zijn in een volledig nieuw jasje gestoken met arrangementen van de hand van Guido Schiffer daarbij geholpen door Reinhard Vanbergen. Het project heeft wortels die reiken tot eind de jaren negentig van vorige eeuw toen Pieter-Jan De Smet en Guido de krachten bundelden onder de noemer For A Few Bucks More.
Na het overlijden van Walter, één van de markantste figuren van het Gentse lied, vonden Pieter-Jan en Guido elkaar terug om een eresaluut te brengen aan de bard. In 2023 volgde dan eindelijk de plaat Buck die op 3 december nog eens integraal werd gebracht na een korte inleiding van Luc De Bruyker ook wel gekend bij het bredere Gentse publiek als Pierke Pierlala.
Een redelijke opkomst van een vooral ouder publiek voor dit intieme concert in de aangename zaal van Campo. En dat op een gure winteravond. Al goed dat het spektakel hartverwarmend was.
De bezetting was quasi dezelfde als op de plaat aangevuld met Nils De Caster die zeker nog een extra dimensie gaf aan de muziek van het toch al puike gezelschap. Onder andere zijn steel gitaar gaf een extra dromerige dimensie aan sommige van de meer down tempo nummers.
De ”liedjes” van Walter De Buck werden gebracht in dezelfde volgorde als op de plaat en live hoorde je echt wel hoe sterk deze muzikanten in hun schoenen staan. Strijkers, blazers, accordeon, ritmesectie en uiteraard de stem Van Pieter-Jan De Smet. Alles zat als gegoten.
Werd er vooral van partituur gepeeld, dan ging Bart Maris toch regelmatig freewheelen met zijn sappig trompetspel. Hij deed dat onder andere toen Pieter-Jan op het einde van de set even de zaal indook om het publiek tot meezingen te bewegen. Maatschappelijk relevante, gevoelige teksten: Pieter-Jan De Smet, Guido Schiffer en de kompanen brachten ze tot leven. De Smet dirigeerde zijn troepen op zijn eigen ludieke manier, het publiek bespelend met zijn expressieve gelaatsuitdrukkingen die de acteur in hem verraadden of beter gezegd, die zijn metier accentueerden.
De muzikale bende had er duidelijk veel plezier in en het is doodjammer dat ze dit programma niet vaker kunnen brengen want er zit nog zoveel potentieel in, zeker als ze los van de strakke omgeving van de neergeschreven muziek met elkaar kunnen improviseren. Vandaar een warme oproep aan de organisatoren, in de culturele centra, in Dranouter, om het even waar: haal dit in huis. En aan een jonger publiek: ga dit zien want geloof het of niet, dit is rock-‘n-roll!
