Als je vergeten was hoe je rock-’n-roll moet ervaren – loeihard, bloedheet van de adrenaline die door je aders brandt en nat van de zwetende lijven – dan was de album release van Je M’en Sex Please in Trefpunt (Gent) op zaterdag 25 september de drug die je terug deed heropleven. Het debuut Rocket Science staat dan ook stijf van de meestampers en -zingers. We waren erbij, legden dit historisch gebeuren fotografisch vast en spraken een week eerder al even met de heren, meer dan een half jaar na ons eerder treffen in de studio.
Rocket Science klokt af op iets meer dan een half uur waanzinnig goed klinkende garagerock, dankzij de productie van Jonathan Troch. Bovendien weten de elf nummers van begin tot einde de aandacht te houden. Catchy gitaarriffs en refreintjes, van oerschreeuw tot engelen-koortje (op Nighthawks), de reggae-shoegazer van Moby Dick en stoner-punk van afsluiter Helena.
De plaat werd opgenomen met Damian Davila op drums, die om persoonlijke redenen de band verliet. Trefpunt is het derde optreden voor plaatsvervanger Lou De Smet.
Hoe bevalt het met Lou achter de drumkit?
Nico (gitaar, zang): Lou is een getalenteerde gast en komt uit heel andere genres. Damian verdient alle krediet voor de drumpartijen en het is interessant hoe Lou daar dingen aan toevoegt.
Op Rocket Science davert de ene single na de andere voorbij: Fuel, Mr. Pessimist, Caveman, The Room, Follow The Line en het recente Nighthawks. Daarin zit die krachtige lijn “When men are wrong” en jullie hebben de tekst ook online gezet op de sociale media.
Lou: Misschien maakt het een connectie wanneer mensen de teksten kunnen lezen en dan live gaan meebrullen. Inhoudelijk voel je wel dat er een betekenis is die Jochem erin stopte maar de tekst is ambigu.
Jochem (zang, gitaar): Het is geïnspireerd door het gelijknamige schilderij van Edward Hopper. Ik schreef het nummer vanuit het standpunt van de man die alleen aan de bar zijn miserie en eenzaamheid zit weg te drinken. Doorheen het nummer raakt hij alsmaar meer beneveld en groeit het besef dat iedereen zijn eigen shit heeft.
Nico: Toen ik dat las raakte het mijn hartje wel…
Jochem: De nummers zijn zelden wat schreeuwen, ik probeer er wel wat meer in te stoppen. Zoals bij Helena bijvoorbeeld, of The Room. Dat gaat over iemand die gek aan het worden is en op de dool raakt in zijn psychose.
Nico: Is het geen foute interpretatie dat we vuile teksten schrijven?
Jochem: Onze eerste single Killing With The Lights On heeft natuurlijk geen goede indruk gegeven.
Nico: Maar het was ook wel uit het leven gegrepen!
Jullie hebben geen label (de plaat werd opgenomen na een crowdfunding) en alles is nog steeds DIY?
Nico: We brengen de plaat uit in eigen beheer, dat heeft voor- en nadelen natuurlijk.
Lou: En we proberen gewoon alle kansen te zien die er zijn.
Nico: De laatste tijd (kan) ik wat meer op café gaan en dan kan je terug wat netwerken (lacht). Dankzij vi.be hebben we ook wat optredens. En voor de rest héél veel ongegeneerd rond mailen.
Lou: Een booking agent zou helpen maar die kost natuurlijk ook geld.
Jochem: En rijk zijn we nog niet, integendeel haha! We zijn ook vinylplaten aan het maken en dat is ook best duur. Alle artwork voor de plaat komt bovendien ook van onszelf. Het concept van de singles en de hoes, daar heeft Tammas (bas, zang) voor gezorgd.
Nico: Voor de promotie komt het erop aan van een beetje lef te hebben.
Jochem: Onbekende mensen aanspreken als ge zat zijt…
Nico: Jochem en ik zaten op een of de andere manier in de backstage van Campo Solar. Daar zijn we bij alle artiesten beginnen zeveren over onze band. Zo hebben we een fotografe leren kennen die dan een shoot gedaan heeft met ons. Dus gewoon lef hebben, durven op je bek gaan. En daar hebben we wel ervaring mee, vind dat het al minder pijn doet…
Enigszins verrast door de talrijke opkomst in Trefpunt stapt Je M’en Sex Please een week later het podium op. En vanaf de eerste noot en drumkick zie je vier mannen hun leven geven voor rock-‘n-roll. Er wordt gedanst en meegezongen, dit is feest en er wordt fucking gevierd. We kunnen niet alleen een luisterbeurt van Rocket Science hard aanbevelen, hun optredens moet je beleven.
