Vrijdagavond stonden It It Anita en Shht op het podium in de Cactus Club, en wij waren er bij. Maar wacht eens even horen we de aandachtige lezer zeggen – waren jullie donderdag ook al niet naar Shht en It It Anita gaan kijken? Helemaal juist, we zagen de twee groepen twee dagen na mekaar. Omdat het kan.
Belangrijkste verschilpunt was dat de bands in de omgekeerde volgorde speelden. Vrijdag schreven we nog dat Shht doorgaans eerst speelt, vanuit de logica dat ze minder ervaring hebben dan het kwartet uit Luik, maar in Cactus lapten ze dat principe aan hun laars. Misschien moesten de mannen van It It Anita vroeg naar bed of zo, wie zal het zeggen? Het viel wel op dat er meer publiek was voor het optreden van Shht vandaag dan voor It It Anita op donderdag. Dat kwam misschien door het feit dat Shht via hun Facebook had opgeroepen om je op te geven voor de guestlist. Ondergetekende was vrijdag undercover als Doug Dimmadome, owner of the Dimmsdale Dimmadome te gast voor Shht. De man aan de kassa vertelde ons dat er verschillende mensen met vreemde namen aanwezig waren …
Opwarmers van dienst waren dus It It Anita. Opvallend was dat vandaag gitarist/frontman Mike en niet Damien het voortouw nam. Mike toonde zijn bevlogen gitaarspel door meerdere malen vooraan op het podium te komen spelen. Enkele keren kwam de gitaar haast rakelings over ons hoofd. Vandaag moesten we regelmatig aan de set van Sonic Youth in Werchter 93 denken: Thurston More die van jetje aan het geven was, terwijl Kim Gordon op haar knieën zat om met de handen de gitaarpedaaltjes te beroeren. Eenzelfde beeld vandaag, al had de Kim Gordon van dienst vandaag dus een rood mutsje en een stoppelbaard. Drummer Bryan etaleerde ondertussen opnieuw z’n indrukwekkende torso en overgoot zich meermaals met water om een beetje af te koelen. Bassist Elliot stond er aanvankelijk nogal vermoeid bij maar toen Bryan hem bekogelde met water uit een flesje bleek hij toch alert genoeg om te duiken. Denial was voor ons een eerste hoogtepunt toen de vier vooraan Promises Are Made To Be Kept kwamen scanderen. Het meest genoten we van Say no en het trage We Are Nothing dat ons opnieuw heel erg aan Sonic Youth deed denken. Donderdag werd tijdens dat nummer extra stemming gemaakt met een donkere projectie, maar vandaag bleek dat dat eigenlijk niet echt nodig was. Eindigen deden ze ook vanavond met Another Cancelled Mission waarbij het drumstel van Bryan vakkundig tot vanachter in de zaal verhuisde terwijl de anderen mooi bleven doorspelen. Bryan genoot ervan en eindigde het nummer rechtopstaand op zijn drumstel terwijl de omstaanders probeerden het op de gevoelige plaat vast te leggen. Het was opnieuw heel indrukwekkend.
Shht van hun kant deden het vanavond ook helemaal anders. Het was een, naar hun normen, behoorlijk strakke set. Starten deden ze met de Boedhistische sfeermuziek die we al eens hoorden bij de albumvoorstelling in oktober. Op de achtergrond een ondergaande zon, een zen moment vòòr de gekte, het mag al eens. Vandaag was ook videokunstenaar William Massy aanwezig die als een soort extra bandlid de hele sfeer op video aan het vastleggen was. Michiel startte de avond door via de telefoon-micro iedereen welkom te heten. Opener was opnieuw Say My Name-My Life-Africa om te eindigen in de indrukwekkende Survival Of The Fittest. Voor Soup zocht Michiel interactie op de eerste rijen en uiteindelijk werd Doug Dimmadome als Chinese vrijwilliger gekozen om de outtro I Can’t Control Myself Sometimes door de micro te schreeuwen. Een persoonlijk hoogtepunt. Muzikale hoogtepunten waren verder Morning Coffee en het altijd indrukwekkende Masterpiece.
Vandaag was Mathijs niet jarig en zijn schoen voelde onzacht aan toen die ergens uit lucht neerdaalde. Na afloop had Nathan nog een bedankwoordje voor iedereen en in het bijzonder voor Laurens de tourmanager die hen net voor de show op de vingers had getikt wegens te lang in Brugge rond gehangen. Maar ja, het was dan ook kermis.
Twee superoptredens van dezelfde bands, twee dagen na mekaar. We kunnen het iedereen aanbevelen – al dachten onze nekspieren daar lichtjes anders over.
