Luik, de vurige stede. Mannen worden er gedoopt in puur bloed van noeste staal- en steenkoolarbeiders, vrouwen in een vat vol Zuiders temperament. Uit die as van kracht en vurigheid verrezen de Luikenaars van It It Anita tot uiterst vriendelijke relschoppers. In de Charlatan kwamen ze ‘Laurent’ voorstellen, een album met de kwaliteit om uw eindejaarslijstje te halen. Maar waar de plaat nog enkele straffe rustpunten bevat, raasde It It Anita als een dolle doorheen het Gentse oord van verderf, café Charlatan.
De hitsige psychedelica met meer dan één hoek af van Mind Rays mocht de debatten openen. Muziek die start, stopt, botst, stuitert en krankzinnig briest terwijl zanger Sis Sevens de dans maniakaal leidt. Voorzien van een dolle oerkracht entertainde de band ons veertig minuten met compleet verwarde britpop die aan het rollebollen ging met onstuimige noise. De storm die Mind Rays heet, kletterde door de Charlatan, maar vergat bij wijlen om verschroeiend uit te halen.
Iets waar It It Anita dan weer een uur lang in excelleerde. De vurige stede had zijn zonen uitgezonden om ons te leren hoe strak en onstuimig elkaar toch perfect kunnen vinden. De Luikenaars toonden zich compromisloos en leken afwisselend uit de woestijn, de steenkoolmijn en een betonnen bunker te zijn gekropen. De compactheid van de Charlatan zorgde ervoor dat de furieuze start extra hard aankwam. ‘Laurent’ mag dan wel een stevige plaat zijn die weliswaar divers, complex maar ook melodieus klinkt, maar eenmaal live komt pas echt de gespierdheid van de nummers tot uiting.
De razernij in geleide vorm kende een eerste hoogtepunt tijdens User Guide, waar de sexy baslijn het gevecht met de krankzinnige gezangen niet schuwde. En gestreden werd er, niet zozeer om boven water te blijven, wel om tot het gaatje te gaan. Dat dit meermaals leidde tot gebroken snaren -”Nog nooit twee snaren in eenzelfde nummer gebroken”- mag dan ook geen toeval zijn. Say No klonk ruig en uiterst baldadig, waarna met Denial de voet even van het pedaal mocht. Noemt het een ballad maar wel één waarin er met ranzige modder wordt gesmeten.
“Het volgend nummer hebben we geschreven toen we twee waren en gaat over nagellakverwijderaar.” De heren kwamen niet enkel om ons te overlopen, er mochten ook gelachen worden. Met 11 kwam het moment om een stevig eindsalvo in te zetten, waarbij die heerlijk zware baslijn met de pluimen mocht gaan lopen. Al zal de grootste glimlach mogelijks gaan naar de jongedame die tijdens de punk van Another Cancelled Mission snel een akkoord werd aangeleerd. Zo kon gitarist Damien vanuit het publiek voelen hoe de massieve sound keihard het publiek in werd geslingerd. De psychedelische opbouw van Tanker 2, Pt. 1 was de voorbode voor een heroïsch slot. Alles mocht aan gort en dit doe je best als je je allemaal tussen het publiek bevindt natuurlijk. Terwijl er een poging werd gedaan om alle snaren gitaarloos te maken, baanden drum en drummer zich een weg richting midden van de zaal. Wat volgde was een eruptie van energie en kracht, gevolgd door een grote zelfvoldane glimlach nadat alles stil werd.
It It Anita toonde zich in de Charlatan klaar om een groter publiek aan te spreken. Daarvoor bezit het namelijk over de nummers, de attitude, de energie maar vooral ook de sympathie. De vurige stede en de noise scene hebben er een paar waardige ambassadeurs bij!
