Harvesters, de nieuwe Gentse band rond Paul Lamont (ex-Hitch, ex-Grand Blue Heron) was afgelopen zaterdag, na lange tijd resideren in de corona-wachtkamer, eindelijk aan zijn live debuut toe. Dat passeerde niet geruisloos, het zaaltje van Partymakers – in de schaduw van de windturbines aan de Industrieweg in Wondelgem/Gent – zat barstensvol voor de eerste thuismatch. Meteen een vol huis voor show #001, er zijn er die het met (veel) minder moeten doen.
Thuismatchen zijn leuk maar je moet ze ook nog kunnen winnen natuurlijk, vooral als familie en vrienden de eerste rijen bevolken. Hooggespannen verwachtingen, maar geen probleem voor het stevig rockende viermanschap. De mood was ‘more eagerness than nerves’ en zo oogstte de band tot 14 keer toe applaus met rootsy rock van niveau. Inbegrepen: enkele stevige uitschieters, mediocriteit was niet aan de orde.
Harvesters nam een vliegende start en opende de debatten met het instrumentale Gear Jammer. Een gestroomlijnde, goede aanloop naar een strak gespeeld Reigning Sounds, het eerste hoogtepunt van de avond. En waarschijnlijk het beste dat Harvesters tot nu toe wist te bedenken in zijn jonge geschiedenis. Een nummer dat ook akoestisch, zonder toeters en bellen, keihard weet te overtuigen.
Pas na een kwartier werd wat gas teruggenomen met Wrecker’s Delight en was er ruimte voor bindteksten en een rijtje bedankuwels. De intensiteit werd er niet minder om en bereikte een climax in Dead In The Water. Na het uptempo Deadbeat werd de stekker er – met de nodige vonken – een eerste maal uitgetrokken. Een bijzonder catchy afsluiter.
Het enthousiaste onthaal betekende dat stilletjes verdwijnen in de coulissen geen kans kreeg. Wat ook niet gebeurde. Twee toegiften met Warlitzer en Sinkhole, een geniaal nummer van het tegendraadse rootsrock-gezelschap Drive-By Truckers. Na de feiten: een zichtbaar tevreden band en dito publiek. Het was goed geweest. Om het met Waseige zaliger te zeggen: “de sfeir was koet en de speilers stonden als frische konijnen op de plein”. Voila.
