Glitchopper is normaal een viertal, tijdens de Scorpio Sessions is evenwel enkel de zanger-gitarist ‘Bin Jah Mïn’ te horen. Die zakte af naar de studio van Radio Scorpio in Leuven om er een intieme sessie te spelen. Nothings, de single die het kwartet in juni uitbracht, knettert en suist normaal langs alle kanten: hier krijgen we echter een uitgebeende versie te horen. Akoestische grunge, zo zouden we dit durven noemen. Ga er wel rustig voor zitten en luister aandachtig, want met anderhalve minuut is dit nummer zo voorbij.
Glitchopper houdt het duidelijk graag kort, want ook tweede inzending Someday klokt af onder de twee minuten. Eerst meenden we in het refrein “Cry me a river” te horen en diepten we onze rode balpen al op. Want hoe aanstekelijk dat ook mag klinken, sommige zinnen zijn al in zoveel liedjes gebruikt dat het strafbaar zou moeten zijn. Na herhaaldelijk luisteren denken we echter dat de zanger “Cry me a rhythm” zingt, wat wel erg spitsvondig is, en dan schrappen we onze minpunten alweer. Oordeel vooral zelf!
Glitchopper krijgt zelfs de kans om twee extra nummers te spelen. Raven neemt letterlijk een vliegende start, maar eindigt na een veelbelovend refrein veel te abrupt. En dat na één minuut vijfenveertig. Jammer, want we zijn ervan overtuigd dat hier een prachtig lied in schuilt, dat nu niet tot volle wasdom komt.
Wat het extra jammer maakt, is dat afsluiter Shooting Star wat fletser en repetitiever klinkt dan de andere nummers. Waarom zou je je kruit dan verschieten aan zoveel korte liedjes, als je ook al je energie kan condenseren in meer uitgewerkte exemplaren? Hopelijk zien we Glitchopper snel terug, met minder Shooting Star, maar met meer Raven.
