Bij het horen van Ghostwoman wanen we ons meteen in de Californische Mojavewoestijn, rijdend in een ooit blauwe old rusty pick-up truck. Ramen open (die gaan toch niet meer dicht), onder een hete, brandende zon, met in de verte een lijn van red rocks die de blauwe lucht van het hete zand scheidt en Joshua trees die aan weerskanten voorbij glijden. Meestal zitten we alleen in die truck, maar deze keer was het met een propvolle De Club (Mechelen) te doen. Let’s go!
De Mechelse organisatie Concertzaak had de eer om de eerste show van de Europese tour van Ghostwoman te hosten. Een semi thuismatch voor dit Canadese-Belgische duo want drumster Ille van Dessel komt zelf uit Mechelen. Samen met Evan Uschenko brengt Ghostwoman een amalgaam van donkere psychedelic, rock-‘n-roll, blues, lo-fi en shoegaze met internationale allures. Vanavond stellen ze hun nieuwe plaat Welcome to the Civilized World voor.
Zij brachten voor de gelegenheid Youniss mee, die het feest mocht openen. De rode draad van zijn muziek is, simpel gezegd, dat er geen rode draad is. De Antwerpse solo-artiest brengt een mix van noise, (live)samples, postpunk, elektronica, hiphop en poëzie. On stage transformeert Youniss zich tot muzikale alleskunner die a la minute zijn gitaar voor zijn synth ruilt, terwijl op een knopje duwt, dan nog ergens iets anders doet, terloops door de microfoon hiphopt/ zingt/ declameert (en dan alles nog eens omgekeerd) en zo stevige songs uit de boxen doet knallen. Niet veel aan te merken op wat hij doet en hoe die het brengt, maar vermoedelijk wat te experimenteel en eclectisch voor het Mechels publiek van vanavond, dat misschien nog niet helemaal in vorm was na de werkdag.
Omstreeks 21u brak het moment aan waar vrienden, oud-collega’s, moeders en fans van Mechelen en (soms ver) daarbuiten voor kwamen. Na een valse start wegens technische problemen (“We want it to be perfect for you”, dank je Evan) opende Ghostwoman de set met een hele resem aan nieuw materiaal. Hoogtepunten voor ons waren Alive en That Jesus. Na het erg mooi gebrachte Dime a Dozen leek het publiek wat wakkerder en klonk er luid applaus. Zeker ook het oudere werk zoals Do you en Along kon op heel wat enthousiasme rekenen, maar met momenten leek die werkdag bij velen toch nog niet helemaal verteerd. Ook Evan was niet in topconditie en bedankte “His drugdealing mum” (ook wel gekend onder de streetname ‘Po’, maar dat heb je niet van ons) voor de Dafalgan die hem op dat moment staande hield.
Ook de techniek zorgde voor wat lichte haperingen op het podium maar Ghostwoman hield probleemloos het hoofd koel en baande zich gezwind een weg verder doorheen de set. Evan leverde degelijk werk af op zang en gitaar en ook Ille zorgde moeiteloos voor de vertrouwde zanglijnen terwijl ze zonder genade en met een superfocus op de drums mepte. Tussendoor zochten ze regelmatig interactie op met het publiek – telkens met een flinke dosis humor, wat voor een fijne en familiare sfeer zorgde en waardoon we zo plots allemaal vrienden werden.
Kortom, ondanks wat kleine bumps in the road mogen we van een geslaagd concert spreken. Op 6 februari houden ze halt in de AB, en er zijn nog tickets beschikbaar! Ook veel kudos aan Concertzaak om ons volgende maandag alweer te trakteren op een sold out show van een andere wereldband van Mechelse bodem, want op 20 oktober breekt Psychonaut dan effe De Club af. Mechelen en goeie muziek, het is een schoon ding.
Ghostwoman: Facebook – Instagram
Youniss: Facebook – Instagram
