Na hun Winterthur, 24 concerten (waarvan 22 uitverkocht!) voor een zittend publiek in theaters en culturele centra, stond er bij Noordkaap nog eenmaal knallen op het programma. Om af te kicken deze keer met een staand clubconcert. De place to be: De Casino in Sint-Niklaas tijdens een lokale themaweek rond De Tijdloze.
De Tijdloze en De Casino sloegen van woensdag 26 februari tot zondag 2 maart de handen in elkaar om het muziekrepertoire van de gouden jaren negentig te vieren. Ze deden dat met live radio, een feestelijke Keinijg Party (Back to the Nineties) en tal van concerten van Noordkaap, Stereo MC’s, Dreadzone en een intieme set van Heather Nova.
Een ander decor dan de Winterthur reeks dus, en “dat het een specialleke ging worden”, zo werd ons beloofd. De gezellige clubzaal van De Casino liep vol met veelal 40- en 50-plussers – fans uit de begindagen – die uitkeken naar een trip down memory lane.
En of we terug de tijd in werden geworpen! Het startschot kwam er met Verhalen, gevolgd door Panamarenko. Stijn Meuris, duidelijk in vorm, vloog erin met veel overgave, drijvend op het enthousiasme van het publiek.
Meuris was zoals steeds een energiebom op het podium. Hij vertolkte de hits en de minder gekende nummers met evenveel passie en goesting als zoveel jaar geleden. Tussen de nummers door werd het publiek zowel uitvoerig bedankt alsook wat geplaagd en gejend. Zoals bij de inleiding van Als Ik ’s Nachts Door Veerle Rijdt: “Het nummer gaat echt gewoon over het dorp”, postuleerde hij met zoveel overtuiging dat je het omgekeerde ging geloven.
Soms Schrik bleef ons het meeste bij en maakte de meeste indruk. Een wat donkerder nummer dat met veel emotie en overtuiging werd gebracht en er stevig inhakte. Bekendere nummers als Gigant, Van God Los (officieel een Monza cover) en Druk In Leuven mochten zeker niet ontbreken. Arme Joe, de welbekende Will Tura-cover werd met punch gebracht in een ingekorte versie.
Het enthousiasme van het publiek evolueerde exponentieel en in positieve zin doorheen het optreden. Een Heel Klein Beetje Oorlog werd volmondig door het publiek meegezongen, waarna de band onder luid gejuich het podium verliet.
Voor de start van de encores werd het podium terug ingenomen door de band, zonder frontman Stijn Meuris, om ons het instrumentale nummer Harry & Jeanne I uit de soundtrack van Manneken Pis te brengen. Een aankondiging van wat onvermijdelijk zou volgen…
De apotheose kwam er met Wat Is Kunst? en het obligate Ik Hou Van U met een zaal die nog een laatste maal volledig uit zijn dak ging. Een mooie afsluiter van een periode intensief performen.
Tijd voor rust, bezinning, wat nieuwe nummers en de studio in?
Facebook – Instagram – Website
