Na bijna tien jaar stilte hadden we het idee dat we niks meer van Midlake mochten verwachten. Maar dit jaar verscheen het vijfde album For The Sake Of Bethel Woods van Eric Pulido en co; een zalige wame plaat die de naam Midlake volledig waardig is. De band moest in 2012 afscheid nemen van zanger/songschrijver Tim Smith en bracht daarna nog het album Antiphon uit, waar Pulido de lead vocals over nam. Daarna besloot de band om te herbronnen en zich bezig te houden met andere projecten.
In tussentijd nam Pulido onder de naam BNQT samen met Ben Bridwell (Band Of Horses), Alex Kapranos (Franz Ferdinand), Fran Healy (Travis) en Jason lytle (Grandaddy) het album Volume 1 op in 2017 en twee jaar later bracht hij zijn soloalbum uit onder de naam E.B. The Younger. Keyboardspeler Jesse Chandler nam twee albums op met zijn project Pneumatic Tubes. Bassist Jesse Chandler bracht een album uit onder de naam Two Medicine en kwam nooit meer terug naar Midlake. Hij is ondertussen vervangen door Scott Lee. Tijdens corona waren de heren genoodzaakt om thuis te blijven. Aangezien alle leden in het kleine Texaanse stadje Denton wonen, kwamen ze elkaar vaak tegen en werd de magie van Midlake terug aangewakkerd, zodat ze terug nummers zijn gingen schrijven en opnemen. Met als resultaat dat in maart van dit jaar het geweldige album For The Sake Of Bethel Woods verscheen.
Deze vijfkoppige band is sinds eind maart al op tournee. Het eerste optreden in Europa was in de Antwerpse Trix waar ze een waanzinnig concert gaven. Nu loopt de tournee bijna op zijn einde en komen ze nog eens naar ons land. Deze keer trok Midlake naar de nieuwe Cactus Muziekclub in Brugge. In Antwerpen had de band de Britse singer-songwriter Bess Altwell mee als voorprogramma, maar deze keer mocht het Londense celestial folk duo Pet Deaths mee als supportact.
Pet Deaths bracht dit jaar hun tweede album Unhappy Ending uit en dat kwamen ze in Brugge voorstellen. Het duo zat rustig neer aan een tafeltje. Graeme Martin focuste zich enkel op zijn gitaar terwijl Liam Karima de breekbare songs opvulde met zijn zang, soundscapes en samples van diverse natuurgeluiden. De nummers van dit duo kunnen we klasseren onder alt folk waar we wel wat van Mark Hollis (Talk Talk) en James Blake in terug hoorden. We kregen een mooie set van melancholische songs die Karima vulde met typische Engelse humor. Het optreden kreeg iets meer leven als Jesse Chandler van Midlake een nummer mocht opvullen met zijn dwarsfluit. We kunnen niks slecht zeggen over de set die Pet Deaths bracht in Brugge alleen dat er weinig gebeurde op het podium. Maar de songs zijn wel mooie pareltjes die blinken in hun eenvoud.
Daarna werd het podium voller en kregen we ook een meer gevuld geluid met Midlake. Het viel wel op dat gitarist Eric Nichelson er niet bij was maar dat was er niet aan te horen. De band bracht een mooi, warm geluid waarin alle details te horen waren. De samenzang tussen Pulido, Chandler en gitarist Joey McCellan zorgde voor magische momenten en katapulteerde ons terug naar de jaren ’70 toen Crosby, Stills, Nash & Young en The Byrds in hun hoogdagen zaten. Chandler is een virtuoos muzikant en geeft de nummers met zijn keyboards en dwarsfluit een uniek randje, maar eigenlijk is het een band vol straffe muzikanten..
De setlist bestond vooral uit songs uit het recentste album en dit aangevuld met nummers uit The Trials Of Van Occupanther, Antiphon en The Courage Of Others. Het debuutalbum Bamnan and Silvercork werd volledig genegeerd. Het was een prachtige overtuigende set van 90 minuten waarin de band uitblonk met mooi samenspel, knappe arrangementen en prachtige samenzang.
Voor het nummer Noble (dat geschreven is voor één van de zonen van drummer en oprichter McKenzie Smith die een hersenaandoening heeft) vertelde zanger Pulido het verhaal over de jongen en dat hij ook één van de redenen was dat Midlake terug bij elkaar gekomen is. Omdat ze door de handicap van de jongen inzagen dat niks perfect is en ze zo het leven kunnen relativeren. Waardoor Smith serieus geëmotioneerd was, maar er daarna terug volledig in vloog. De set werd afgesloten met een lange versie van The Old And The Young, dat een stevige psychedelische outro kreeg. Net zoals het bisnummer Head Home, wat tevens ook de perfecte afsluiter was van deze perfecte show.
Wij hopen alvast dat we weer niet zo lang moeten wachten op een nieuw album van deze klasbakken. Zodat ze ook snel terug naar ons land komen voor weer zo’n machtig optreden te geven.
