Jongerenmuziekcentrum OHK bouwde alweer een feestje in Oostende. Maar in de plaats van dat in hun eigen gebruikelijke ruimte te doen, speelden ze deze keer op verplaatsing. Locatie was zaal Kleine Post in De Grote Post. Datum van het feestje was 18 mei en ze hadden Lepopski, Ratmosphere en Oproer uitgenodigd. Onze interesse was gewekt en uiteraard gingen we een kijkje nemen.
Lepopski kreeg de eer om te starten en gelukkig was er al meteen veel volk komen opdagen. Niets zo jammer als optreden voor een lege zaal. Maar Lepopski is graag gezien door de Oostendenaars en dat lieten ze de band ook zien door mooi op tijd op de afspraak te wezen.
We zagen Lepopski al wel meer aan het werk en kunnen soms moeilijk vatten waar de band nu precies naartoe wil. De ene song is catchy en poppy, de andere song is dan wat zwaarder beladen of net wat harder. Moet uiteraard allemaal kunnen maar het gaat verder dan dat. Soms gaf Hannes (zang, toetsen, akoestische gitaar) de indruk er wat klunzig te staan, niet goed wetende wat gedaan maar dan een volgend nummer nam hij zowat de hele zaal in met een gemak zoals je zelden ziet. Het publiek vond het allemaal goed wat Hannes en co brachten en dat is uiteindelijk wat telt. De band stond er, het publiek genoot ervan en dat is de essentie van zo’n avond.
We hopen dat Lepopski op nog veel podia mag staan zodat ze alle tijd krijgen om te groeien zowel qua songs als qua présence. Let wel, we doen geen enkele afbreuk aan hun optreden, integendeel. Ze stonden er, ze entertainden, ze waren uiterst professioneel en kundig. De toeschouwers hadden een fantastische tijd door Lepopski, iets waar veel andere bands nog iets kunnen van leren. Maar naar ons aanvoelen kunnen extra optredens zoals deze avond het gewoon nog beter maken, nog natuurlijker laten aanvoelen. Ervaring zal deze band doen groeien. En als we kunnen, zullen we zeker aanwezig zijn om die groei te zien. Graag zelfs! Het zijn bijzonder sympathieke kerels die we echt het allerbeste gunnen. En die het ook verdienen! Hallo, beste bookers?
Lepopski zijn zanger Hannes De Koninck (inclusief toetsen en akoestische gitaar), Cédric Cuvereau aan de drum, Morgan Wylleman aan de bas en Jari Sinnesael aan de elektrische gitaar.
Ratmosphere stond als tweede band op het menu. Voor hen lag de verwachting hoog bij ons. Dit komt een beetje door het parcours dat ze tot nu hebben afgelegd. In 2019 wonnen ze Sound Track en net toen alles wat begon te lopen kwam er Covid. Er kwam een extra bandlid, een album en ze deden mee aan Humo’s Rock Rally.
Uiteraard nemen wij ons werk serieus en zoeken we bands op om te zien wat ze zoal afgeleverd hebben de laatste tijd. Dit was voor Ratmosphere niet anders. Onze interesse was gewekt.
En BAM! Daar stonden ze. Deze band stond als een huis en je voelde de symbiose tussen de leden langs je aderen tintelen. Die connectie was er tussen Robin (zang) en Brecht (drum), het zijn dan ook broers, maar ook tussen Jente (gitaar) en Fieke (bas). Maar, en dat is het mooie, was het met momenten ook heel intens tussen alle vier de bandleden tegelijk. En dat is muziek maken, een band zijn. Dat hebben ze bij Ratmosphere goed begrepen.
Door de jury van Humo’s Rock Rally werden ze nog de teleurstelling van de avond genoemd en dat is toch wat verbazingwekkend. Speelt en zingt deze band iedere seconde loepzuiver? Neen. Maar welke band wel? En hier werden die enkele onvolmaaktheden toch ruimschoots goed gemaakt door hun zijn, hun rammen, hun blijven gaan,… Een echte live band dus. Liever op deze manier dan technisch alles in de perfectie maar waar je niets bij voelt.
Ratmosphere zijn Robin Serruys (zang), Brecht Serruys (drum), Jente Neels (gitaar + zang) en Fieke Soete (bas).
Als derde en laatste band stond Oproer voor ons klaar. De meest bezige bijtjes van de avond. Dat werd duidelijk wanneer zowel de toetsenist als de klankman pas op de laatste knip zouden arriveren in Oostende wegens nog andere jobs. Bij de rest van de band was daar geen stress rond te bespeuren. Ze zijn het gewoon geworden, dat spelen overal in het land (en daarbuiten) en de drukke agenda’s van iedereen.
Rustig chillen tot het aan hen was, ombouwen, korte soundcheck (voordeel van eigen klankman te hebben) en gas geven!
We zagen hen al outdoor en indoor en vaak heb je dan een voorkeur bij veel bands: je ziet ze liever in clubs of liever op een festival maar voor ons is dat eigenlijk gelijk bij Oproer. Het is een andere vibe maar er is een vibe. Een geweldige vibe! Zowel vorige week met onze neus in de zon als daar in de Grote Post. Ze speelden een strakke set alweer met tien nummers waar we heel blij van werden. En hun nummer drie op de setlist, Let Go, is zo’n nummer dat enorm gegroeid is door het vaak live te spelen. Dit specifieke nummer is niet zo van de tekentafel gekomen. Dit werd geschreven, gerepeteerd, op plaat gezet en daarna heel vaak live gespeeld tot het werd wat het nu is, met een indrukwekkende en magistrale solo op het einde die van ons nog minutenlang mocht doorgaan. En eigenlijk hebben alle nummers die ze speelden dat proces doorstaan.
We vallen in herhaling als het over Oproer gaat maar we kunnen niet anders zeggen dan dat hun muziek binnenkomt langs de buik, het hart, de poriën en de erogene zones. Niet enkel via de oren. Het rockt, het beukt, het kraakt. Zoals het hoort!
We want more!
Oproer zijn Dries van der Schueren (zang + gitaar), Jerôme Pringiers (toetsen), Victor Van de Maele (bas), Robbe Van Ael (drum) en Tijl De Vis (gitaar).
Ratmosphere / Lepopski / Oproer / Jongerenmuziekcentrum OHK / De Grote Post
