We lieten jullie de voorbije weken al uitgebreid kennis maken met Hanne Torfs en haar band Fortress. De links vinden jullie onderaan dit artikel. Op 1 maart was het zover, Fortress floot de ‘Dreamscape ep release tour’ op gang. Cultuurfenomeen Charlatan in Gent beet de spits af en was de uitverkorene voor een avondje dansen en dampen met Hanne. Vóór de dreamscape express aan een triomftocht begon betrad een Antwerpse zangeres die naar Merelbeke is uitgeweken het podium. Lise Daelemans is producer, zangeres en bezielster van de groep Umm. Het debuut Deep Sea Diver kwam in oktober uit en was een bewuste keuze van Lise om de evolutie van de band in iets tastbaars als een vinyl plaat te verzilveren. Alles heeft zo zijn prijs en het kwintet Umm werd gedownsized op het podium naar een ‘one woman act’.
Het moet gezegd, het resultaat mag er zijn. De ep zit knap in elkaar en het artwork is origineel en er is zeewier verwerkt in het totstandkomingsproces. Umm de haverklap moeten uitleggen dat de vinylplaat zelf niet meer ruikt naar zeewier zal wellicht vermoeiend zijn. Lise bracht haar songs in een donkere setting met flauw rood licht en opende met bedaarde electro in Sun, beetje stijl Marc Melià, maar iets warmer. Rubberband flirtte dan meer met een opgefokte Anna Meredith. En zo hoorden we diverse facetten van haar talenten. Zingen is er daar één van. We houden wel van haar stem, ze klinkt zelden typisch herkenbaar en transparant tijdens de loop van een optreden.
Come Undone deed ons dan weer denken aan de altijd bedwelmende sound van Laura Jean. Wie alleen op een podium staat en een heel arsenaal aan instrumenten uit één jukeboxachtig concept moet persen kan weinig aandacht geven aan een portie show. De dromerige en vaak weidse sound met vleugjes industrial en drum ’n bass zoals in afsluiter The Void smeekte om meer dus we zijn razend benieuwd welke richting Lise met Umm uitgaat. Full band, solo of iets tussenin? Wie weet deed ze inspiratie op bij Fortress, die zijn met drie.
Want inderdaad, Joppe Vanwetswinkel en Nils Tijtgat namen hun positie in op de zolderverdieping van het podium en Hanne mocht de kelder als catwalk aflopen. De eerste van drie ep-release shows kon eindelijk plaatsvinden. Het verwachte openingsduo Intro / Alive liet Hanne vooral achter de keyboards al headbangend plaatsnemen want veel zang was in deze openingsfase niet voorzien. De knappe neon-verlichting met de naam van de band en de minutieus afgestelde stroboscooppaaltjes deden ons meteen de bedenking maken of we ooit al een betere sound and vision hebben zien passeren in de Charlatan. Sfeervol, feestelijk en heerlijk om naar te kijken. Het was het perfecte kader om Hanne aan het dansen te krijgen zoals in Need Your Love. Haar outfitkeuze was weer onberispelijk elegant, zwierig en sexy.
Dat kan ook gezegd worden van het nummer Colours dat één van de oudste nummers is uit de Fortress-brandkast en waarvoor Nils al jaren een lans brak bij zijn geliefde Hanne. De Charlatan was bevoorrecht getuige van de allereerste live-opvoering van dit kleurrijk Colours. De teneur van de songs ging zachtjesaan over van zweverig zwierig naar dampend dwingend en daarvoor waren een paar oudere singles verantwoordelijk. Endless Roads en Darkside zijn vintage Fortress-songs met een zachte opbouw en een explosief refrein en onweerstaanbare danstempelstempel. Dan kon natuurlijk het nieuwe Lately niet ontbreken in de finale. Dit nummer omschreven we naar aanleiding van de ep release als haar Kylie-momentje, en met de gigantische discobal in de Charlatan waanden we ons echt in het disco-tijdperk.
Als dan toch in grandeur afgesloten diende te worden, dan graag met het danswalhalla van Do It Again waarin Hanne alle registers opentrok en zichzelf helemaal verloor in een bos van lichtbundels, stroboscopische waas en uitbundige dansmoves. De ep sluit af met Midnight Sun en daarmee sloot Fortress het optreden logischerwijze ook af. Niet zonder wie een grote rol speelde bij het productie –en schrijfproces van de ep in de bloemetjes te hebben gezet. We zagen deze week weer een paar namen passeren van bands die op Werchter mogen spelen. Het is ons een raadsel waarom Fortress niet bij die namen stond. Geef ze een podium, geef ze licht en ze brengen een massa aan het dansen, of dit nu op gras, een plankenvloer of een strook kletsnat beton is.
Interview Hanne
review ep Dreamscape
