Mattijs Bertel heeft ongeveer 4 jaar, met hart en ziel, gewerkt aan het nieuwe Ansatz Der Maschine album Burial Songs. Het was dan ook een klap in het gezicht van Bertel toen alle releaseconcerten werden geannuleerd.
Burial Songs is een pareltje dat absoluut niet genegeerd mag worden, we keken er enorm naar uit om deze prachtige composities live te horen. Gelukkig kwam er vorig maand dan toch het goede nieuws dat Ansatz Der Maschine nog veel optredens mocht geven door de versoepelingen.
Het was duidelijk dat er over deze show veel was nagedacht. Zo stonden er niet enkel vooraan maar ook achteraan luidsprekers zodat we een dolby surround gevoel kregen wat op zich al heel uniek was. Ook de belichting en de visuals waren perfect op de muziek afgesteld zodat we een mooi totaalpakket kregen. Zoals altijd bij Ansatz Der Maschine vloeiden de songs in elkaar en kregen we een unieke set die regelmatig ontroerde. Ook al kwam er af en toe stevige electro aan te pas toch wist de band er altijd genoeg emotie in te brengen.
Bertel ging regelmatig op de grond zitten met zijn viool om te zien en te genieten hoe zijn composities tot leven kwamen. Sander Lambrecht speelde keyboards en zorgde ervoor dat de elektronica zijn ding deed. Jan Dhaene vulde de nummers aan met zweverige en soms stevige drums en nam ook af en toe de keyboards voor zijn rekening. Wouter Matteling speelde lapsteel maar die klonk allesbehalve als een normale lapsteel. Met de nodige effecten kreeg hij een unieke sound uit zijn gitaar net zoals dat andere gitaarwonder Gianni Marzo die perfect weet wat de nummers van deze band nodig hebben. Hetzelfde kan gezegd worden van Seraphine Stragier die met haar harp en cello de songs een weemoedig en soms een Oosters kantje gaf. En dan zwijgen we nog over Sophia Ammann die met haar engelenstem iedereen inpakt.
Vanaf opener Blush waren we klaar om mee te gaan in de trip die Ansatz Der Maschine voor ons gepland had. We werden overdonderd door indrukwekkende soundscapes en een groepsgeluid dat heel intens klonk. Will Samson en Colin H. Eeckhout waren afwezig maar Ammann deed ons dat totaal vergeten.
Er werd maar één oud nummer gespeeld, het prachtige Hiding. De set werd afgesloten met een sublieme versie van Falling Down, de studioversie is al knap maar deze liveversie was adembenemend mooi.
Er werden nog twee bisnummers gespeeld waaronder de zalige single Colors. Het was een intens mooie trip dat deze zeskoppige band ons bezorgde.
Ansatz Der Maschine heeft een uniek geluid maar de live ervaring is nog 10x intenser dan het studiogeluid. Wie zich wil laten ontroeren door deze geweldige band heeft nog de kans om ze live aan het werk te zien op:
06/10 – De Studio, Antwerpen
10/10 – N9, Eeklo
29/10 – Het Depot, Leuven
27/11 –Cultureel Centrum, Ronse
28/11 – Cultureel Centrum, Mechelen
18/12 – De Warande, Turnhout
