De Amerikaanse singer-songwriter Courtney Marie Andrews begon haar muzikale carrière bij Jimmy Eat World maar sinds 2008 maakt ze solo dromerige countryfolk. Ze heeft ook een tijdje in ons land gewoond toen ze deel uitmaakte van de begeleidingsband van Milow. Tijdens die periode schreef ze de nummers voor haar vijfde album Honest Life, het album waar ze eindelijk mee doorbrak.
Ondertussen zijn we jaren verder en bracht ze eind vorig jaar haar achtste album Loose Future uit. Ze blikte de plaat in met producer Sam Evian (Big Thief, Cassandra Jenkins) en ze klinkt anders dan haar vroegere materiaal. Het album kwam tot stand na een zomer van introspectie en strandwandelingen. Andrews klinkt vrijer en liefdevoller.
Ze kwam de plaat voorstellen in Brussel met in het voorprogramma het Nederlandse duo Donna Blue, die de Amerikaanse singer-songwriter begeleiden op haar toernee door Europa. Danique van Kesteren en Bart van Dalen brengen pop-noir in de lijn van Serge Gainsbourg en Julee Cruise met een mystieke David Lynch vibe met invloeden van Ennio Morricone, Piero Piccioni en John Bary. Vorig jaar brachten ze hun debuutplaat Dark Rose uit die ze kwamen voorstellen op deze tournee.
Danique en Bart brachten de volledige band mee. Het viertal was volledig gehuld in jaren ’70 kleding en zo klonken ze ook (als de muziek uit die tijd, niet de kleding). Als we onze ogen dicht deden werden we terug gekatapulteerd naar de hoogdagen van de vloeistofdia’s en patchoeli. Ze brachten een heel overtuigend geluid waarin het viertal flirtte met psychedelische soul, sfeervolle soundtrack geluiden en Franse pop uit de seventies.
Van Kesteren pakte ons volledig in met haar knappe stem terwijl van Balen de songs opvulde met soms dromerige maar ook stevige gitaarpartijen. De ingestudeerde danspasjes van de gitarist en bassist die in de buurt kwamen van The Shadows hoefden niet echt. Maar de set was straf en strak en de songs deden ons een beetje denken aan het werk van Shocking Blue, alleen met het doowop getinte Baby week de Nederlandse band af van het psychedelische pad. Het was de eerste keer dat Donna Blue in ons land optrad en wij hopen alvast dat ze nog veel terug komen.
Ook Courtney Marie Andrews gelooft in de power of the flower of dat dachten we toch toen de roadmanager droogbloemen ging leggen op de versterkers en instrumenten van de muzikanten. Het verdere nut van die decoratieve touch is ons echter helemaal ontgaan. Andrews had drie muzikanten bij waaronder multi-instrumentalist Mat Davidson (Big Thief, Twain,…) die haar regelmatig live bijstaat maar niet meespeelt op het recentste album.
De warme composities op de studioplaten klinken net zo intens mooi live. Courtney brengt haar songs met veel gevoel en overgave zonder dat ze het publiek aankijkt. Is dat uit verlegenheid? We lieten het echter niet aan ons hart komen, de songs waren intens mooi en er hing iets magisch in de lucht. Misschien waren het dan toch die bloemen… Het bleef in ieder geval muisstil tijdens de set en alleen tussen de nummers reageerde het publiek enthousiast.
De set bestond vooral uit songs van Loose Future maar ze verwees ook naar haar tijd toen ze in Leuven in een appartement woonde en de backings voor Milow verzorgde. Met de songs van Honest Life, waar ze vier nummers uit bracht en ook Near You uit de ep Leuven Letters die ze opnam met Tom Vanstiphout en Bart Delacourt. Andrews bewees ook dat ze geweldig kan gitaarspelen, vooral tijdens Break The Spell was haar fingerpicking techniek gewoon prachtig. Op haar recentste plaat heeft ze haar stem gedubbeld maar live zorgt Davidson naast subliem gitaarwerk en keyboardpartijen voor straffe samenzang.
Om de puurheid van Courtney’s muziek te onderstrepen bracht ze solo op gitaar het wondermooie nieuwe nummer Is It Love en sloot ze in haar eentje de bisronde af met Rookie Dreaming, ook een song uit haar Leuvense periode. Bij de meeste nummers speelde Andrews akoestische gitaar afgewisselend met haar elektrische Gibson, voor de laatste drie songs nam ze plaats achter het keyboard.
Het is een beetje vreemd dat deze Amerikaanse singer-songwriter in de kleine Rotonde stond want haar set had zoveel kwaliteit en was van zo’n hoog niveau dat Andrews eigenlijk grotere zalen verdient. Blijkbaar is er in ons land niet zoveel interesse voor de prachtige indiefolk americana van dit toptalent. Wij genoten in elk geval enorm van de twee optredens die we voorgeschoteld kregen.
Donna Blue Facebook – Instagram
Courtney Marie Andrews Facebook – Instagram
