Voor het laatste Casino Boite concert van dit jaar had De Casino weer twee straffe bands uitgenodigd. In 2014 bracht Arne Leurentop, alias And They Spoke In Anthems, zijn debuutalbum June uit. Arne had vijf jaar nodig om de opvolger af te krijgen. Maar het heeft geloond om tijd te nemen voor zijn volgende plaat. In februari verscheen Money Time, een album dat zeker in de eindejaarslijstjes moet belanden.
Dez Mona is al jaren een vaste waarde in het muzieklandschap. In 2016 verliet bassist Nicolas Rombouts de band. Voor Gregory Frateur was dit even aanpassen want hij had samen met Rombouts de groep gestart. Frateur nam zijn tijd om nieuwe muziek op te nemen en hij trok naar de Franse Ardèche om Book Of Many in te blikken. In februari verscheen dan die warme plaat vol songs over onvoorwaardelijke liefde, schuld, oorlog, verlies en hoop.
Arne Leurentop van And They Spoke In Anthems had zijn companen thuis gelaten en deed het solo, gewapend met zijn gitaren, een hi-hat, een orgel, een loopstation en zijn mooie, melancholische stem. Ook al stond Arne alleen op het podium, toch klonken de songs vol genoeg. Spijtig genoeg kreeg hij maar een half uurtje om zijn mooie nummers te brengen. Voor ons mocht het veel langer duren. Er werden vooral songs gespeeld uit Money Time zoals het verbluffend mooie Message From The Future, het voor zijn dochter geschreven One Wish en het enige stevige nummer van de set Hollow Parade. Uit het debuut kregen we enkel The Inventor Of Summer te horen, waarbij Leurentop een duet zong met zichzelf dankzij het loopstation, wat een fantastisch effect gaf. Arne zei op het eind dat hij met zijn band live drie keer beter klinkt, maar voor ons wat dit al indrukwekkend knap.
Dez Mona had de krekels van de Ardèche meegenomen, want voor de band begon aan hun set, kregen we enkel deze beestjes te horen wat wel een aparte sfeer gaf. Met opener Half River Half Man wisten we onmiddellijk dat dit een heel donkere show zou worden. We kregen weinig licht op het podium, wat de perfecte setting was om de band aan het werk te zien.
De accordeon van Roel Van Camp geeft de nummers dezelfde passie en tristesse als Astor Piazolla, terwijl Tom Pintsens en Sjoerd Bruil de songs dreiging geven en Gregory Frateur, op blote voeten, met zijn veelzijdige stem nog meer drama toevoegt aan het geheel.
Het kwartet bracht het volledige album Book Of Many op zeer intense wijze. We werden helemaal ingepakt door hun indringende show. Het zijn alles behalve “shinny happy songs” en dat maakt het optreden zo intrigerend. De enige song die iets lichter overkomt is High Up In The Sky, waarin een sprankeltje hoop klinkt. Blame bracht Frateur solo. Hij begeleidde zichzelf op piano, wat ontroerend mooi was. Met Skai Blue en Darkest Hour sloten ze deze mooie set af, twee songs die ons opnieuw erg raakten.
Als bisnummers kregen we nog Suspicion, uit A Gentleman’s Agreement, het dansbare Does It Make You Happy? uit Origin en de mooie klassieker A Part Of Us All uit Sága. Dez Mona hebben met dit optreden nogmaals bewezen hoe uniek ze wel zijn. Niet enkel qua sound maar ook met hun volledig concept. Laat je zelf betoveren door deze fantastische band, je kan ze nog aan het werk zien op:
07/11 – CC De Herbakker, Eeklo
20/11 – CC De Werft, Geel
29/11 – De Werf, Aalst
06/12 – CC De Schakel, Waregem
10/12 – 30CC, Leuven (met support act And They Spoke In Anthems)
20/12 – De Studio, Antwerpen
