ELVIS – Heartbreak Hotel (1956)
Dit was hét nummer dat voor mij alles in gang zette. Ik was toen 5 jaar en kreeg twee elpees van Elvis kado van mijn vader. Hij had die in Engeland gekocht. Toen ik in de eerste klas zat, vroeg de schooldirecteur Mr; Van Olmen me wat ik later wilde worden. “Elvis”, antwoordde ik naar waarheid. Want onze coiffeur was ook de manager van de Brasschaatse Elvis, Vic Beasley. Die kwam ik elke ochtend op m’n velo-ke tegen op weg naar school. Hij in z’n camion van bouwfirma Van As, bakkebaarden van hier tot ginderachter. Ik wuifde, hij wuifde. Zonder Elvis geen Beatles, geen Velvet Underground en geen punk. En had ik ook de blues nooit ontdekt.
Pour la petite histoire: Heartbreak Hotel is geschreven door journaliste/lerares Mae Axton, met Elvis in het achterhoofd. De tekst is gebaseerd op een krantenartikel over een zelfmoord en bijhorend briefje waarin stond ‘I walk a lonely street’.
HOWLIN WOLF – All Night Boogie (1953)
Blues, da’s voor bierdrinkende bikers met blonde, getattoeerde leatherchicks achterop. Yeah, right.
Zelden zo’n vettige, geile muziek gehoord. “Come on baby, sit down on daddy’s knee”, beveelt de Wolf, terwijl de versterker van Willie Johnson aan ‘t smelten is. Willie Johnson, moet u weten, was de uitvinder van de distortiongitaar, samen met andere helden zoals Pee Wee Crayton en Pat Hare. Deze laatste speelde ook bij de Wolf en had een singeltje uit, begin jaren ‘50, I’m Gonna Murder My Baby, iets wat hij enkele jaren later in de praktijk bracht. Blues is niet voor wussies en pussies.
NINA SIMONE – Dambala (1973)
Nina Simone haar tourmanager was een Antwerpenaar, Roger Nupie, en ze woonde geregeld aan het Coninckxpleintje, wanneer ze weer eens slaag had gekregen van haar toenmalig vriendje. Roger – een notoire en trotse homo – heeft straffe verhalen over Nina, zoals die keer toen ze een zwart café op het plein binnenstapten. Nina’s oog viel op een knappe jonge man die stond te praten met een oudere man. En zei met luidde stem: “Oh Roger, you fuck the father, I’ll fuck the son.”
Ik leerde dit slavennummer kennen op de Goddamn-tribute van Dez Mona. Gregory Frateur is een van de weinige mensen die Nina echt kan brengen. Nu, meer dan 15 jaar, later krijg ik er nog steeds kiekenvel van.
“You slavers will know what its like to be a slave
Slave to your mind, slave to your race.”
