Home Lijstjes HET BELGISCH COLLECTIEF: Pieter Peirsman (Slow Pilot, Walrus, Hooverphonic)

HET BELGISCH COLLECTIEF: Pieter Peirsman (Slow Pilot, Walrus, Hooverphonic)

by Bart Verlent

Zanger en gitarist Pieter Peirsman heeft zijn eigen band Slow Pilot. Daarnaast verzorgt hij de backings en de warme gitaarklanken bij Walrus. Sinds het album In Wonderland is hij daarenboven ook te zien op het podium bij Hooverphonic. Hier zijn de Belgische hoogtepunten volgen Pieter.

(c) Cath Van Laere

Wat is voor jou het beste Belgische album ooit?
Millionaire – Outside the Simian Flock. Ik herinner me nog hoe nijdig ik was toen ik die plaat voor het eerst hoorde, omdat de lat voor Belgische muziek plots onaantastbaar hoog werd gelegd.

Wat is voor jou de beste Belgische single aller tijden?
Moeilijk! Indien Goyte niet Belgisch genoeg is Metal Molly – Suncomfort International, Tom Pintens – In Charleroi of Mauro & The Grooms – Tired of Being Young

Naar welke Belgische artiest kijk je op?
Ik heb enorm ontzag voor die artiesten waar ik als jonge gast muzikaal naar opkeek maar die intussen naast productief blijven creëren voor zichzelf, ook topplaten voor anderen producen en/of mixen. Dat is een totaal ander, best wel technisch vak waar ze vaak autodidactisch in gegroeid zijn. Dan denk ik aan Pascal Deweze, Reinhard Vanbergen, Dewaele bros, Alex Callier, Stef Kamil Carlens, Tom Pintens, David Poltrock…

Welke nieuwe Belgische artiest of band moeten we volgens jou zeker in het
oog houden?

In ’t oog te houden: nieuw materiaal van bijna alle projecten waar ik bij betrokken ben. Uiteraard Slow Pilot, maar ook een nieuwe samenwerking met Jef Neve, Walrus, Hooverphonic… 2021 belooft druk te worden.

Wat is jouw mooiste Belgische muziekherinnering (festival, optreden,
ontmoeting…)?

Ik zal mijn optreden als zanger van Hooverphonic in de Elisabethzaal nooit vergeten. De zaal werd plechtig geopend, de koningin was aanwezig, en 5 minuten voor het licht uitging, kreeg ik het schitterende idee om verse gember te snijden voor in m’n thee… Een serieuze snee, wat paniek, en een bloedende wijsvinger telkens ik iets te hard op mijn snaren duwde tot gevolg. Maar één blik richting Mathilde en m’n zenuwen smelten als sneeuw voor de zon 🙂

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More