Joshua Dellaert ademt muziek, en dan vooral jazz. Hij is ook de man die in bands speelt met ongelooflijk moeilijke namen: skordatura, ten adem, Molten Penguin, Gggrrreta of Ænima. Met skordatura nam hij, samen met Jozef Dumoulin en Māäk, de lp Beefkat op. Omschreven op onze pagina’s als een brok energie die niet voor consumptie op een nuchtere maag geschikt is. We vroegen Joshua welke platen hij meeneemt naar zijn eiland en laat het potverdorie toch drie jazztitels zijn!
Joshua: Drie platen? Wat een hartverscheurende keuze! De liefde voor muziek over alle genres heen is diep, en ik luister naar heel uiteenlopende artiesten. Tool, Radiohead, Roni Size, Jaco Pastorius, Weather Report, Kate Bush, Björk, Radiohead, The Beatles, Nirvana, Rage Against The Machine, Bach, Jimi Hendrix, Sting, Smetana, Boudewijn de Groot, PJ Harvey, Aphex Twin, The Chemical Brothers, Eminem, Alicia Keys, Jeremy Soule, Koji Kondo, Aka Moon, The Beastie Boys, Busta Rhymes, Norah Jones, Joni Mitchell, ….
Ik kan nog ettelijke kilometers doorgaan. Gaat zeker niet mee: Vivaldi. Ik weet nog steeds niet hoe het komt, maar ik word daar altijd een beetje zenuwachtig van. En Metejoor. Ik heb het geprobeerd. Echt waar.
In het licht van de release van Beefkat, het nieuwste album van liefdeskind skordatura (in samenwerking met Mâäk en Jozef Dumoulin), denk ik aan de jazzplaten of -artiesten die me mee hebben gevormd tot de muzikant die ik nu ben, en die, al dan niet rechtstreeks, een invloed hebben gehad op de sound van deze band in het bijzonder en de muziek die we maken.
HEIWA – Greetings From Mercury (2002, W.E.R.F. Records)
Ik was net begonnen aan het conservatorium van Gent, nog groen achter de oren en geurend naar yoghurt met actieve bifidus. Thomas Vanhauwaert, een getalenteerde piano-octopus waar ik ondertussen al vele wateren mee heb doorzwommen en waar ik veel aan te danken heb, studeerde toen aan het Lemmensinstituut in Leuven. We speelden vaak samen en maakten af en toe het nu ter ziele gegane Tatis Jazz Club in Oostende onveilig met premature interpretaties van jazzstandards. In dat café werd later ook skordatura geboren, met diezelfde Thomas op keys, de onnavolgbare Sebastiaan Vekeman op drums, en Jakob Haghebaert op gitaar, die na een passage als gastmuzikant definitief werd ingelijfd als skordaturiaan.
Op een dag kwam Thomas met Heiwa aandraven. Ik was overweldigd. Ik kan oprecht zeggen dat ik dit nog steeds één van de beste Belgische jazzplaten ooit vind. De stem van Steven Segers raakt je in de ziel. En dan die ritmesectie: ronduit geniaal! We hebben met skordatura de eer gehad om met Steven het podium te delen, en Jeroen Van Herzeele, tenorsax van dienst bij Greetings, staat op ons nieuwste album als lid van Mâäk. Dankbaarheid is het woord. Om te koesteren.
AKA MOON – Constellation Box (2007, Outhere Music)
Misschien is het valsspelen, maar ik neem de verzamelaar van het werk van Aka Moon van 1992 tot 2015 mee naar dat eiland. Dat zijn 20 albums. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen. Als bassist kijk ik uiteraard enorm op naar Michel Hatzigeorgiuou, samen met Jaco Pastorius en Jimmy Haslip voor mij de heilige Drievuldigheid. Van hem heb ik enorm veel gelee(r)(n)d.
De sound van die band en de manier waarop ze muziek benaderen, is ook zo uniek. De energie en spelvreugde van dit drietal (en bij uitbreiding de ontelbare muzikanten waar ze al mee hebben samengewerkt) spat van het speakermembraan af. Avonturiers zijn het, en ze verrassen onophoudelijk, elk album weer opnieuw. Ook live zijn die gasten onwerelds om te zien en horen. Weet je wat? In plaats van drie platen, neem ik misschien gewoon hén mee!
BRAD MEHLDAU TRIO The Art Of The Trio: Recordings: 1996 – 2001) (2011, Nonesuch)
Nu we toch aan het valsspelen zijn: ook de verzamelbox van het Brad Mehldau Trio mag mee. The Art of the Trio. Je kan die titel arrogant noemen, maar als je op dit niveau samenspeelt (samensmelt had ook gekund), tja…
Brad is een meester, Jorge Rossy één van de meest smaakvolle moderne jazzdrummers die ik ken, en betere lijm dan Larry Grenadier vind je niet in de doe-het-zelfzaak. Waar Aka Moon en Greetings from Mercury mijn honger naar prikkels voeden, is het samenspel van deze musketiers de deugddoende massage na de hersenfitness. Lyriek: ik kan het ook wel smaken. Hemels mooi is dit.
