We houden van Belgische muziek en lijstjes. Laten we dus maar via Belgische artiesten duiken in het rijk verleden van de Belgische muziekscène en op deze manier oude pareltjes (her)opvissen.
De eerste die in de rij staan zijn Nel & JP. Dat heeft een paar redenen. Zo staan ze op 18 juli voor Luminous Dash in Muziekcentrum Kinky Star voor een Luminous Dash-night, maar ook omdat hun debuut Waarom Niet? een steengoede plaat is.
DE BESTE BELGISCHE PLATEN VAN NEL MERTENS
WHISPERING SONS – Image
Wat een revelatie was deze band voor me toen ik hen met het nummer Endless Party voor het eerst hoorde in 2015, nog voor ze Humo’s Rock Rally wonnen! Postpunk, maar dan zoals we het nog nooit eerder hoorden. Haaks, rebels, vol woede, vol emotie… de androgyne stem van Fenne Kuppens leek iedere emotie die ik in die periode zelf beleefde, te verklanken.
Ontelbare keren live gezien en toen hield ik – in volle adoratie – ook vooral de toenmalige toetsenist Sander Hermans in het oog. Hun debuutalbum Image is er eentje dat ik blijf opzetten. Een band waar ik live nog steeds niet genoeg van krijg. Ik pik er de videoclip van Alone uit, omdat een vriend – die ik pas dit jaar leerde kennen – daar de rol van de brandende man op zich nam!
METAL MOLLY – Surgery for Zebra
Alle appelsienen nog aan toe, het is sinds Orange van Metal Molly dat ik onvoorwaardelijk fan ben van Pascal Deweze. Het was enkele decennia geleden dat ik Surgery for Zebra (hun eerste album dat in 1994 verscheen) integraal beluisterde en besefte dat ik nog elk woord kan meezingen.
DAAN – Simple
Om me toch maar even te laten verleiden door één van de meest innemende mannelijke stemmen van België. Maar ook voor elektronische vernuft dat Daan Stuyven in al de tracks op Simple wist te verwerken. Theatraal, emotioneel, dansbaar en intens. Een album dat bulkt van de kwaliteit, met tracks als Victory, Housewife, Exes, Swedish Designer Drugs en die er na 15 jaar (!) nog steeds staan.
DE LAMA’S – Edele Delen
De Lama’s: te weinig onthouden band, maar ingenieus rebels qua stijl en tekst! “Breng een goed boek, wat verse moed, een grote doos vol ondergoed!” We waren destijds enorme fan van dichter Jotie ’t Hooft en Elke centimeter van dit album zou wat ons betreft een soundtrack kunnen zijn voor zijn Junkieverdriet. Een nummer voor iedereen die om eender welke reden ook in de psychiatrie belandt, voor elke puber met kronkels, iedereen die de muren van zijn eigen hoofd op zich af ziet komen… Geen nummer van hoop.
De wanhoop werd toen uitgeschreeuwd door Peter Slabbynck (wiens prestaties we hier nog een stuk hoger durven inschalen dan bij Red Zebra), muzikaal bijgestaan door Kloot Per W op gitaar, Karel Thys op bas en drummer Steven De Cort. En stiekem is Nel een beetje jaloers op Mies Mulders aka de gedurfd verleidelijke Lolita Lama!
Samen waren ze tussen 1993 en 1995 slechts drie jaar actief als de Lama’s. Hun album Edele Delen dat met de waarschuwende woorden van Tom Lanoye – “Opgepast, deze cd bevat woorden als kut, penis, baarmoeder en Eric Melaerts” – opende én ook het fantastische nummer De Ideale Penis bevat, werd hier behoorlijk grijs gedraaid.
DE BESTE BELGISCHE PLATEN VAN JEAN-PAUL DE BRABANDER
UGLY PAPAS – Papa Rules, OK?
Machtig album. Rock-‘n-roll met een dikke scheut anarchie… De gedachte “we doen ons goesting & het geeft ons geen f… wat jullie daarvan denken”, druipt van die plaat af. Ik heb Ugly Papas gelukkig nog live kunnen zien, toen ze jaren geleden een reünie organiseerden en in de Charlatan speelden. Persoonlijk vind ik Luc Dufourmont een van de beste frontmannen die België kent.
EVIL SUPERSTARS – Love Is Ok
Zalige plaat, vol experiment, lef & talent,… punt.
THE HAUNTED YOUTH – Dawn Of The Freak
Echt een verademing. Zowel hun sound als hetgeen ze verwoorden. Het gebeurt niet zo vaak dat ik nog ‘gegrepen’ wordt door een band/sound. Maar dit had me direct bij mijn nekvel. Hun passage op de Lokerse Feesten vorig jaar was dan ook een van de beste gigs die ik dat jaar zag.
IDEALUS MAXIMUS – Idealus Maximus
Weinig bands die een volledig instrumentale plaat boeiend kunnen houden, maar het is die gasten dus gelukt. Een dijk van een stonerplaat, van begin tot eind beuken.
NEL & JP’S SUMMUM DER BELGISCHE PLATEN: SOULWAX – Much Against Everyone’s Advice
Zonder het van elkaar te weten, was Much Against Everyone’s Advice van Soulwax één van de platen die bij ons allebei in ons lijstje stond te blinken. Hoe goed moet deze wel niet zijn (gelach)!?!?
JP: Het kon gerust één van hun meer electro/ mash up gerichte platen geweest zijn. Maar ik heb voor deze gekozen, aangezien ik ze met die plaat nog op kleine podia zag. Gasten die experiment en catchy stuff perfect combineren, en ook nog straffe songs schrijven, de max!
Nel: Ook ik koos voor de tweede Soulwax-plaat (hoewel ik ze vrijwel allemaal naar voor had durven schuiven), precies omdat het het album met veel gitaren is. Heerlijke tracks als de titeltrack zelf, The Salty Knowledge Of Tears, maar ook het heerlijk ironische My Cruel Joke. En voor de Dewaele-broers, doken hier voor het eerst als de Too Many DJ’s op.
NEL & JP: Facebook – Instagram
