W-Fest is een festival vol legendes van diverse muzikale pluimage. Bij het grote publiek misschien iets minder bekend, maar The Wedding Present is zo’n band. Lievelingen van John Peel, de steunbalk van de C86-generatie en eigenlijk ook de uitvinders van het indiegeluid. Een exclusief gesprek met maestro David Gedge.
Beste David, een paar jaar geleden vierde je je 30ste verjaardag met de band. Het is ongelofelijk hoe fris de muziek nog steeds klinkt.
Dank je wel!
Wat was het doel toen je met The Wedding Present begon?
Ik heb al van jongs af aan geweten dat ik in een band wilde spelen en dus bouwde ik mijn leven rond dat verlangen. Reeds op school zat ik in groepen, ook op de universiteit en ik veronderstel dat een 7 “single maken het enige was wat ik echt wilde… Iets wat we uiteindelijk deden in 1985. Ik denk dat de belangrijkste droom die daarna uitkwam, het feit was dat John Peel ons uitnodigde om een sessie op de BBC te spelen.
The Wedding Present werd snel beschouwd als een C86-groep. Hoe belangrijk was dat voor jou en voelde je dat zelf?
Het was echt een opwindende tijd. We hadden op dat moment een paar singles uitgebracht en toen leek er plotseling een scène op te duiken van gelijkgestemde artiesten: muzikanten, dichters, fanzineschrijvers, concertpromotors, platenlabels. Er was veel activiteit en media-aandacht en ik denk dat dit duidelijk ten goede kwam voor de bands in die scene… Maar ook onvermijdelijk: mensen namen al snel afstand van dat etiket omdat ze niet alleen als een ‘C86-act’ wilden gezien worden. Ik denk dat dat waarschijnlijk het geval is bij de meeste scènes…
Jullie werden eventjes de lievelingen van de gevreesde Britse weekbladen. Zowel NME als Melody Maker zijn nu verdwenen, maar in die tijd waren zij wel degenen die carrière opbouwden en ze ook afbraken. In feite een angstige gedachte, wat vind je ervan?
Dat was inderdaad zo. Het was niet eerlijk, maar ik vermoed dat die bladen gekocht werden. We vonden dat de media op andere plaatsen zoals elders in Europa of Noord-Amerika ons meer steun boden dan de door mode geobsedeerde Britse media!
Maar er was ook John Peel. Ze hebben altijd gezegd dat hij gemist zal worden, maar in de Spotify-dagen missen we hem zelfs nog meer. Ik denk dat de Weddoes en Peel twee handen op één buik waren?
Ik bracht mijn tienerjaren door met het luisteren naar de show van John Peel en ik raakte steeds meer geïnspireerd door de muziek die hij speelde. Ik denk dat het niet alleen het geluid van The Wedding Present beïnvloedde, maar ook onze mentaliteit. Mensen vragen me vaak wat het meest opwindende was in de loop van de jaren. Spelen in Japan? Op Top Of The Pops komen? Een platencontract op een major ondertekenen? Ik moet zeggen dat niets Peel zal overtreffen, onze plaat op de Peel Show!
Een beetje vreemd om te vragen, maar het is ook een beetje waar, maar The Wedding Present is één van de weinigen die er nog steeds zijn. Hoe voelt het om een van die laatste Mohikanen te zijn?
Ik ben er trots op dat we al zo lang bestaan zonder het spel van de muziekbusiness te moeten spelen. Misschien zou het niet zo lang geduurd hebben moesten we dat wel gedaan hebben! Maar ik heb ook het gevoel dat The Wedding Present de afgelopen jaren voortdurend vooruit is gegaan en geëxperimenteerd heeft, nieuwe ideeën had en dat was zowel voor onszelf als voor ons publiek een uitdaging…
Door de jaren heen was je het enige constante lid, is The Wedding Present nu David Gedge?
Nee … The Wedding Present is het geluid dat ontstaat door de gezamenlijke inspanningen van de mensen in de band op ieder moment. Dat is de reden waarom al onze platen hun eigen stijl en persoonlijkheid hebben. Ik sta opzettelijk toe dat de Wedding Present-leden de band naar nieuwe gebieden duwen, omdat ik niet steeds maar hetzelfde album wil maken.
Er is een stamboom op Wikipedia van de Weddoes, het lijkt bijna op die van The Fall! Hebben al deze veranderingen geleid tot een andere benadering?
Absoluut. Elke keer als een nieuw lid arriveert, brengt die zijn eigen invloeden mee en daardoor is het net alsof de band opnieuw geboren wordt. Ik heb eigenlijk het gevoel dat ik sinds 1985 in een half dozijn verschillende bands heb gespeeld!
Je hebt veel verschillende stijlen gespeeld, van de jingle-jangle-rock van Tommy tot de Albini-achtige klanken van Bizarro! Wat is in feite jouw favoriete Wedding Present-album?
Dat is net zoiets als me vragen om te kiezen tussen mijn kinderen! En sowieso zijn sommige albums zo verschillend van elkaar dat het onmogelijk te vergelijken is. Maar als het moest, zou ik zeggen Going, Going … omdat het op een subtiele manier refereerde naar eerdere incarnaties van Wedding Present en Cinerama. Het is ook een van de meest persoonlijke albums voor mij…
Ik ben nieuwsgierig, bezit jezelf die serie 7 inches die je destijds maandelijks uitbracht?
Natuurlijk! Je dacht toch niet dat ik geen doos voor mezelf zou houden, of wel?!
The Wedding Present was of is een band die graag risico’s neemt, niet?
En daarom zijn we niet groot geworden! Fans willen niet dat hun favoriete band risico’s neemt en verandert. Als ze vorige week ontbijtgranen kochten, dan willen ze deze week niet dezelfde ontbijtgranen kopen en ontdekken dat het nu een nieuwe smaak heeft. Helaas voor hun past The Wedding Present niet in dat model!
Je toerde met George Best, hoe belangrijk is dat album voor jou?
Het is belangrijk omdat het ons debuut was en dus heeft het iets van een historisch document … maar het is waarschijnlijk mijn minst favoriete album van The Wedding Present. Het is echter geweldig om die songs live te spelen. Het is opwindend en energiek, en het was fascinerend om het door de jaren heen opnieuw te spelen met verschillende bezettingen. Iedereen heeft zijn of haar eigen interpretaties …
Fans willen natuurlijk weten of er een nieuw album aankomt!
Er vliegen veel ideeën rond, maar we hebben nog geen tijd gehad om iets op te nemen! We zijn belachelijk druk bezig geweest sinds de releases van Going, Going en George Best 30, hoewel we vorig jaar wel een nieuwe instrumentale ep hebben uitgebracht: Home Internationals op het Primavera Sound-platenlabel. Hopelijk krijg ik de kans om in de zomer na te denken over nieuw materiaal. Misschien kunnen we een nieuw liedje spelen op W-Fest!
Het volgende concert in België is op W-Fest. Wat kunnen we verwachten?
Vuurwerk, poedels en spectaculaire dansers!
Zijn er acts op het festival die je graag zou zien op W-Fest?
Chameleons Vox! Ik ging naar school met Mark Burgess en sindsdien heb ik altijd van zijn muziek gehouden. The Chameleons zijn een van mijn favoriete bands ooit. Maar er zijn ook Altered Images, Bow Wow Wow, Nouvelle Vague … wow, veel te veel fantastische bands, eigenlijk!
Wat heb je het liefst op een festival: bier, ijscrème of frieten?
IJscrème, geen concurrentie.
De laatste woorden…You should always keep in touch with your friends.
ENGLISH VERSION
Dear David, some years ago you celebrated your 30th birthday with the band. It’s incredible how fresh the music still sounds.
Thank you!
What was the goal when you started?
I have always known from a very early age that I wanted to be in a band and so I built my life around that desire. I was in groups at school and university and I suppose, at some point, the goal finally emerged to release a 7” single… which we eventually did in 1985. I think the main dream behind releasing a single was that John Peel would play it on the radio and invite us to record a session for the BBC!
You soon were one of those bands who were considered as the C86-bunch. How important was that for you and did you feel that connection yourself?
It was a genuinely exciting time. We’d released a couple of singles by that point and then, suddenly, there seemed to be this scene springing up around us of like-minded artists… musicians, poets, fanzine writers, concert promoters, record labels. There was a lot of activity and media attention and I think this obviously benefited the bands in the scene… but, inevitably, people soon began to distance themselves from it because they didn’t want to be just seen as a ‘C86’ band. I think that’s probably the case with most scenes…
You certainly were a band who were in the hands of the feared weeklies. Both NME and Melody Maker are gone now, but in those days they were the ones who built and broke careers. In fact a frightening thought, what do you think of it?
That was just the way it was. It wasn’t particularly fair but I guess it sold papers. We found the media in other places… Continental Europe and North America… to be more supportive than the fashion-obsessed British media!
But there was the godlike John Peel. They always said he’ll be missed, but in Spotify-days we even miss him more. I guess The Weddoes and Peel were a connection as well?
I spent my formative years listening to John Peel’s show and became increasingly inspired by the music he played. I think it not only influenced the sound of The Wedding Present but also our mentality. People ask me what was the most exciting thing that’s happened over the years. Playing in Japan? Appearing on ‘Top Of The Pops’? Signing a major record deal? I have to say that nothing will ever surpass hearing Peel play one of our records on the radio!
Kind of strange, but it’s kind of true, but The Wedding Present are one of the few who are still around. How does it feel to be one of those last Mohicans?
I’m proud that we have existed for so long without playing the music business ‘game’. Maybe we would not have lasted as long if we had’ve done! But, also, I feel that, throughout these years, The Wedding Present have continually moved forward and experimented, exploring new ideas, challenging both ourselves and our audience…
Over the years you were the only constant member, is The Wedding Present David Gedge?
No… The Wedding Present is the sound made by the combined efforts of the people in the band at any time. That’s one big reason why all of our records have their own style and personality. I purposely allow Wedding Present members to push the band into new areas because I don’t want to make the same record again and again.
There’s a timeline on Wikipedia of the Weddoes, it almost seems like one from The Fall! Did all those changes lead to another approach?
Absolutely. Every time a new member arrives they bring their own set of influences and inspirations and the band is kind of re-born. I actually feel like I have been in half a dozen different bands since 1985!
You played a lot of different styles, from the jingle-jangle rock of Tommy to the Albini-esque sounds of Bizarro. What’s in fact your fave Wedding Present-album and time?
That’s like asking me to choose between my children! And, anyway, some of the albums are so different from each other that it’s impossible to compare. But if I had to, I’d say Going, Going… because it moved the band forward while referring to previous Wedding Present and Cinerama incarnations in a subtle way. It’s also one of the most personal albums for me…
Just curious, do you own those 12 monthly series 7 inches yourself?
Of course! You didn’t think I would not keep a box for myself, did you?!
Joking apart, The Wedding Present was or is a band that loves to take risks, not?
And that’s why we’re not huge! Fans don’t want their favourite band to take risks and change… if they bought their breakfast cereal last week they don’t want to buy the same cereal this week and discover that it now has a new flavour. Unfortunately, The Wedding Present do not fit into that model!
You toured with George Best, how important is that album?
It’s important in that it was the debut and so something of an achievement and historical document… but it’s probably my least favourite of the Wedding Present albums. However, it’s great to play live… it’s exhilarating and energetic… and it has been fascinating to re-work it over the years with different line-ups. Everyone has his or her own interpretation…
Fans of course want to know if there is a new album coming up!
There are lot of song ideas flying around but we have not had the time to work them into a ‘recordable’ state, yet! We have been ridiculously busy since the releases of Going, Going… and George Best 30… though we did release a new instrumental ep called Home Internationals on the Primavera Sound record label last year. Hopefully, I’ll get a chance to think about new material over the summer. Maybe we could debut a new song at the W-Fest!
The next upcoming concert in Belgium is at W-Fest. What can we expect?
Fireworks, poodles and high-kicking dancers!
Any acts on the festival you’d like to see at W-Fest?
Chameleons Vox! I went to school with Mark Burgess and have loved his music ever since. The Chameleons are one of my favourite ever bands. But also there’s Altered Images, Bow Wow Wow, Nouvelle Vague… wow, far too many fantastic bands, actually!
What do you prefer at a festival: beer, ice cream or French fries?
Ice cream… no competition.
The last words are yours.
You should always keep in touch with your friends.
Copyright pictures : Getty Images
