Het was een tijdje stil rond The Calicos. Dat komt omdat de band nu al een paar maanden aan het werken is aan hun debuutalbum. Net hebben ze de geweldige single Nova uitgebracht waarmee de band nog maar eens bewijst dat ze knappe songs kunnen schrijven. Wij hadden een gesprek met zanger/gitarist Quinten Vermaelen.
Jullie hebben de afgelopen maanden gewerkt aan jullie debuutalbum, kan je er al wat over kwijt?
Vooral dat we er hard aan gewerkt hebben en dat we er nog hard aan aan het werken zijn. Er moet nog wel wat gebeuren, maar voor het moment ben ik al zeer tevreden. Wij kijken er naar uit om het afgewerkte product in handen te hebben!
Begin dit jaar zaten jullie in New York met de legendarische producer Mark Plati, hoe zijn jullie bij hem terechtgekomen?
De plaat proberen we zoveel mogelijk zelf te producen. Ze wordt zo goed als volledig opgenomen door onze bassist in Bobonne Studios, samen met het kritische oor van zijn oom, Firmin Michiels. Door Firmins jarenlange carrière in de muziekindustrie, kent hij Mark Plati redelijk goed. Nu waren we nog op zoek naar mensen om de plaat te mixen en vermits Mark onze eerste single gemixt had, leek dit een juiste plek om te starten.
Voor de nieuwe single Nova werkten jullie samen met Tobie Speleman, kon hij meer uit het nummer halen dan Plati?
Toen we terug uit New York kwamen, zijn we eigenlijk blijven doorwerken aan de songs/sound en zeker met Nova moest er toch nog iets gebeuren. We hebben dan samen met Michael Franck (Frankie Fame) nog wat aan de productie gesleuteld en het dan laten mixen door Tobie Speleman, wat meteen klikte. Het voelde voor ons als de sleutel die ontbrak in deze hele zoektocht.
Door de jaren heen hebben jullie een sterk eigen geluid gecreëerd, is dat stilletjesaan gegroeid of is dat ontstaan omdat ieder lid van de groep zijn steentje bijdraagt?
Beide denk ik. Ik denk dat ieders eigenheid een enorm grote factor speelt in het uiteindelijke resultaat of de uiteindelijke sound. Als groep zijn we dan weer de laatste twee jaar enorm gegroeid. Ja, ik heb het gevoel dat we toch eindelijk de sound gevonden hebben, toch alvast voor de eerste plaat. Zelf denk ik dat we met The Calicos verschillende kanten uit kunnen en dit de komende jaren ook zullen ontdekken.
Ondertussen in jullie geweldige livereputatie al goed gekend, wat is het geheim van jullie overweldigend groepsgeluid?
We staan toch met z’n zes op het podium en dan wordt het belangrijk om goed naar elkaar te luisteren. We gunnen elkaar de ruimte om uit te blinken, maar laten grotendeels het ego thuis en dan kan het soms erg mooi samenvallen.
Jullie singles blijven in het hoofd hangen na één beluistering, zijn die catchy songs van jouw hand of hebben jullie de songs samen geschreven?
Alle nummers schrijf ik eerst op akoestische gitaar, dus de akkoorden, melodie en lyrics zijn van mijn hand. Dit neemt niet weg dat wanneer we er met heel de band aan werken er niets kan of mag veranderen. Soms heb ik op voorhand wel een idee over wat de piano of de drums moeten doen, maar ik laat meestal iedereen wel vrij in zijn instrument. Zo is de ruimte er om eens een magische moment te hebben, waarin er een nieuwe melodie ontstaat of waarin alles perfect samenkomt.
The Calicos zijn begonnen als begeleidingsband van Matt Watts. Volgen jullie Matt nog steeds en hebben jullie iets geleerd van hem?
Ja wij volgen Matt nog van heel dicht bij. Net voor de quarantaine ben ik nog naar zijn enorm sterke releaseshow geweest in de Arenberg. Matt is één van de beste songwriters die ik ken. Hij heeft mij ook altijd enorm hard gesteund in het schrijven. Zonder hem zou ik niet staan waar ik nu sta, geen twijfel mogelijk. Ik kijk er naar uit om nog eens samen het podium te delen.
In deze coronaperiode hebben jullie een playlist gemaakt om Belgische bands te steunen, kunnen jullie een beetje om met deze bizarre periode?
Op zich wel, het is nu zo. We werken momenteel op afstand aan wat demo’s en mixen verder aan de plaat. Voor de rest is het vooral pijnlijk om te beseffen dat het nog maanden zal duren vooraleer we terug het podium op kunnen.
Normaal gezien verschijnt jullie debuutplaat in november, niet?
Er moeten nog een paar nummers opgenomen worden, dus de plaat is nog niet af. Nu kan dat echter niet, dus werken we aan de pre-productie op afstand. We gaan goed voorbereid zijn als we terug de studio in kunnen, dus normaal gezien komt het allemaal wel goed.
Op jullie Facebook-pagina heeft elke lid zijn Spotify lijstje gezet en het valt wel op dat er geen enkele gemeenschappelijk artiest is die in elk lijstje voorkomt. Was dat de bedoeling of is dat toeval? Is er geen enkele artiest waar jullie allemaal zot van zijn?
Ja dat was me eigenlijk nog niet opgevallen. Nu ik er over nadenk klopt het wel, ik denk dat we niet echt één artiest hebben waren iedereen echt zot van is. Misschien is dat net de kracht ook, dat toch iedereen zijn muzikale eigenheid heeft.
Wat is het mooiste moment dat jullie al met de band beleefd hebben?
De winst van de Humo’s Rock Rally blijft een magisch moment natuurlijk. We keken er ook enorm uit naar om op te treden op de finale van dit jaar, maar die is uitgesteld. Daarnaast zijn het ook zalen als de AB of de Roma die natuurlijk mooie momenten opleveren. Het zijn zalen waar we allemaal toch lang van gedroomd hebben en het is natuurlijk altijd fijn als zoiets uitkomt.
Zijn er al plannen voor na de release van de plaat?
Na de release hopen we vooral een paar leuke releaseconcerten te kunnen spelen, daar kijken we het hardste naar uit denk ik. We hebben trouwens ook twee nieuwe bandleden die we heel graag aan iedereen willen tonen!
