Nog maar net ontdekten we de eerste single Stenen Deze Meirgend van Staat Van Genade, maar veel meer dan een indrukwekkend, innemende stonerdoomsound en Noordkempische tongval konden we nog niet ontdekken. Meer dan één goede reden om onze stoute schoenen aan te trekken en wat vragen af te vuren op Staat Van Genade. We kregen alle antwoorden van Tonny Van Bavel, de Mechelaar achter het soloproject.
Behalve ‘Tonny’, ‘stonerdoom’, ‘Mechelen’ en ‘DIY’, weten we heel weinig over Staat Van Genade. Was het een bewuste keuze om niet teveel prijs te geven?
Tja, zo veel is er ook nog niet te vertellen… Bekentenis: Staat van Genade is momenteel eigenlijk nog een eenmansproject. Er zijn verschillende pogingen geweest de voorbije jaren om dit soort dingen in een bandcontext te doen maar dan worden vanaf het begin banvloeken uitgesproken op bepaalde dingen, zoals bijvoorbeeld Nederlandstalige lyrics en zo. Ik pas mij op dat moment ook veel te makkelijk aan en dan wordt het wijn met veel water erbij. Vandaar nu de keuze om eerst een concept te maken, daarna wellicht een band samen te stellen en samen rond dat concept te werken. Maar ik speel en zing dus alles zelf in momenteel en doe alles in mijn geïmproviseerde homestudio, bastriangel inclusief.
In het verleden ben ik altijd wel met bands bezig geweest maar er is maar weinig te melden op mijn cv dat echt nog belletjes zal doen rinkelen. Ik speelde zo ergens in de noughties nog een jaar of 5 in een licht geschifte en trouwens ook Nederlandstalige band met enkele jongens van Believo! en Poppel, De Dannetels, maar dat zal het wel zowat zijn.
Wat zit er achter de bandnaam ?
De naam Staat van Genade heeft voor mij meerdere betekenissen, ik pin mij niet echt op één iets vast. Er is zeker ook een religieuze connotatie, maar dat is niet waar het voor mij specifiek om gaat. Het hoeft ook niet teveel te betekenen, de muziek spreekt voor zich.
Je zingt in jouw dialect en kiest dus voor het Nederlands. Een trend die we steeds vaker zien, maar wel minder in dit genre. Hoe belangrijk zijn het Nederlands en de teksten voor de nummers?
Ik heb Engelstalige teksten maken altijd een beetje dubbel gevonden, omdat ik er zo weinig bij voel. Het voelt een beetje fake aan, het zijn aan elkaar geregen slogans, klanken, vorm zonder veel betekenis. Misschien een beetje typisch voor veel popmuziek, maar ik kan er weinig mee. Ik zing in de taal waarin ik ben opgegroeid, het Poppels, al woon ik daar wel niet meer. Dat is een beetje een mix van Kempisch en Tilburgs. Dat maakt het heel direct en persoonlijk. Het is hoe ik nog steeds tegen mijn beste vrienden en mijn familie spreek. Dat vind ik belangrijk, al draait het allemaal ook weer niet helemaal rond de teksten en staan die nog steeds ten dienste van de muziek. Het is ook niet bepaald kleinkunst hé.
Maar het nummer Stenen deze Meirgend is qua tekst wel erg persoonlijk. Het refereert naar enkele vrienden die veel te vroeg zijn heengegaan, beiden in deze periode van het jaar trouwens, al was het in heel andere fases van ons leven. Ik besef pas nu dat deze timing niet helemaal toevallig is. Maar ik laat de dingen graag vanuit het onderbewuste komen. Achteraf wordt alles vaak duidelijk.
Hoe omschrijf je zelf het liefst jouw sound? Wat mag in een Staat Van Genade-nummer niet ontbreken?
Genrebenamingen zijn eigenlijk verschrikkelijk. Maar bon, het raakt wel ergens aan doom, stoner en psychedelica. Ik zie stonerdoom eigenlijk graag als een soort folk music, in de zin dat je er niet speciaal grote muzikale opleidingen voor moet hebben genoten, maar dat het meer gaat om het aan elkaar doorgeven van bepaalde technieken en bovenal een bepaald gevoel en een bepaalde smaak. En ook dat het allesbehalve een radioformaat is, maar eerder hoe muziek eigenlijk ooit bedoeld is. En zo is er voor mij een directe link met Özgür Baba die met de kippen op de achtergrond in de Turkse bergen een bloedstollende versie van 14 minuten van het liedje Dertli Dolap brengt. Die vrijheid hebben en de tijd krijgen om je verhaal uitvoerig te brengen, met injecties van allerlei invloeden, dat is voor mij waar stonerdoom om draait. Alles mag. Als het maar compromisloos is en je naar de strot grijpt.
De sound van Staat van Genade is niet zo speciaal al bij al. Het is wel degelijk allemaal met live reproduceerbaarheid in het achterhoofd opgenomen. Een gitaar met fuzz op 11 en wat vervormde zang. Af en toe wat gas terug maar vooral golven van riffs die op je blijven inbeuken. En het zoeken naar noten en akkoorden die de boel scheef houden, wat oncomfortabel, wat krakend. De geluidssamples in Stenen deze Meirgend zijn niet echt een must, vind ik zelf, en de vraag is of dat in het album helemaal moet worden doorgetrokken, of dat het anders onverteerbaar wordt. Toch een compromis dus? Zeg jij het maar… Maar het onderstreept wel een beetje het licht filmische karakter van de muziek.
Wat is de volgende stap voor Staat Van Genade?
Nog dit jaar komt er dus een soort album. Daar ben ik momenteel mee bezig, in elk geval. Ik heb ideeën te over. Daarna zie ik wel. Er moeten eerst nog wat eieren gelegd worden, grenzen verkend, keuzes gemaakt. We zullen zien wat er gebeurt, maar first things first!
Wat is jouw muzikale droom?
We zien wel waar het schip strandt. Maar nog veel van dit uitbrengen en liefst ook op een podium brengen, dat is wel een doel. Er zijn wel wat festivalletjes en concertzalen waar dit tot zijn recht zou moeten komen. Ooit. Het zal in elk geval precies nog niet voor deze zomer zijn…
En toch kijken we er nu al naar uit. Dank je om in dit interview onze onwetende nieuwsgierigheid te voeden, Tonny!
