Wartaal. Het alter ego van Ward Van de Velde. Met zijn eerste ep De Reizende Ster schopte hij het tot de playlist van Radio 2, zat hij in de selectie van De Nieuwe Lichting en raakte hij in de halve finale van de Nekka-wedstrijd. Binnenkort verschijnt zijn tweede ep en de triomf gaat verder, want Wartaal zit ook in de selectie van Sound Track en getipt door Dranouter-baas Bavo Vanden Broeck. Op 28 september kun je Wartaal bezig zien in De Serre in Hasselt voor de Sound Track-voorrondes.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Wartaal startte als studioproject. Ik nam wat nummers op waarvan er eentje bleek te werken. Eind 2016 werd ‘Het Nieuwe Nu’ namelijk geselecteerd voor de Nieuwe Lichting op Stubru. Ook enkele andere zenders gaven de single een zeer bescheiden portie aandacht. Ik schreef nog een handvol nummers, zocht een band en stelde begin 2017 een eerste ep voor. Wartaal was geboren.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Dat is nogal een levensbeschouwelijk vraag. Elke avond wanneer ik mijn gitaar opneem aan het eind van een lange dag word ik daar weer aan herinnerd. Dat is mijn levensbeschouwelijk antwoord.
Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Geen idee of die meer of minder uniek is dan in onze buurlanden. Of überhaupt unieker dan ergens anders in de wereld. Het enige wat ik met zekerheid kan zeggen is dat ik fan ben van de vele goede muziek die gemaakt wordt in ons Belgen-land.
Wie zijn voor jou de inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek het best omschreven moeten worden?
Wartaal maakt Nederlandstalige gitaarpop. Dat maakt dat elke referentie naar goede songschrijvers zoals Spinvis, Wim De Craene, Whitney of Eels steevast zorgt voor een lach op het gezicht.
Met welke band of artiest worden je vergeleken, hoewel je dat absoluut niet wil?
Het blijft een onbehagelijk gevoel wanneer hippe de-jeugd-van-tegenwoordig-fans teleurgesteld afdruipen wanneer ze tot besef komen dat er geen donkere jongen over het podium zal zoeven. Verder heb ik meestal geen probleem met vergelijkingen. Mensen hebben nu eenmaal nood aan een referentiekader. ‘Hokjesdenken’ en vergelijken vergemakkelijkt dat proces.
Voor welke band willen je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Raymond van het Groenewoud, omdat dat me een haalbare kaart lijkt en ik graag pretendeer een realist te zijn.
Wat maakt je anders dan andere bands?
Dat basis van Wartaal, dat ben ik. En niemand kan zo goed mezelf zijn als ik. Dat is een redelijk unieke feature, denk ik zo.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor jou?
Het uitbrengen van een 2deep. Die hangt nu nog ergens gemixt en gemasterd te hangen in de cloud. Tijd om dat tastbaar te maken.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Dat wisselt soms, maar op dit moment komen Tot Ziens, Justine Keller van Spinvis, Carrie & Lowell van Sufjan Stevens of de eerste van Whitney het dichtst in de buurt.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
De Beatles hebben de beste platen aller tijden gemaakt. En probeer me niets anders wijs te maken.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Moeilijke vraag. Met het risico filosofisch te worden is het beste aan muziek dat er zelden of nooit discussie is over het algemeen belang van muziek. Dat staat zelfs los van genre of stijl. De lelijke kant kan ik samenvatten in 4 woorden: Dimitri Vegas & Mike Like.
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Ik kan niet kiezen, dus kies ik voor Mystique van X-men. Ze kan de formatie van haar biologische cellen op commando veranderen en daardoor de vorm eender welk ander mens aannemen. Zo blijven mijn opties open.
