Voor de Belgische elektronica producer en componist Roman Hiele is het duidelijk: Molten Penguin is zijn tip voor Sound Track. De jazzband (what’s in a name?) rond Pieter Claus (Sinister Sister), Dries Geusens (Nordmann), Jan Ghesquière (Sinister Sister) en Jonathan Callens (Altertape) zijn te zien op het Coyendanspark in Gent voor de Sound Track-selectie.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor!
De naam Molten Penguin werd bedacht door onze bassist na een heel fijn optreden in café De Pingouin in Eeklo. De muzikanten zijn Pieter Claus (vibrafoon en composities), Jan Ghesquière (gitaar), Dries Geusens (bas) en Jonathan Callens (drums).
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
We spelen al enkele jaren samen. We zijn gegroeid als groep vanuit het fusion-jazz genre naar een eigen sound, waarbij we een mix van akoestische en elektronische instrumenten brengen met beats en grooves als uitgangspunt. Ondertussen speelden we vele café- optredens maar stonden ook in De Vooruit, Wilde Westen, Recyclart en Copacobana festival. In 2018 hebben we onze eerste ep opgenomen en uitgebracht op het label Solidude Records.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?
De muzikanten van de groep spelen al muziek sinds hun kinderjaren en hebben allemaal gestudeerd aan het conservatorium. Muziek bepaalt voor een heel groot deel ons leven, ook op professioneel vlak. Een leven zonder muziek is simpelweg geen optie.
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Er is toch wel een Belgische sound, dat is toch alleszins wat vaak geschreven wordt. Misschien niet zozeer in één specifiek genre, want in ons land wordt echt wel veel geproduceerd. Misschien zit het hem eerder in de zin voor experiment, abstractie of vervreemding. Moeilijk te zeggen of dit uniek is, maar interessant is het absoluut wel.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Wij spelen eigen muziek, geïnspireerd op de elektronische muziek van bv. Kraftwerk, µ-ziq, Ronnie Size, Hudson Mohawke…We brengen onze muziek uiteraard graag op een podium en zijn steeds op zoek naar middelen om een goede blend te vinden tussen de akoestische sound van onze instrumenten en elektronische elementen. Hiervoor gebruiken we allemaal een hoop effectpedalen, triggers en dergelijke. Naast die invloeden laat Pieter zich in de composities inspireren door de meer abstracte muziek van Frank Zappa, Stravinsky of Moessorgski. Improvisatie is een belangrijk onderdeel van onze muziek, wat dan weer voortkomt uit onze achtergrond in de jazz.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
Vergeleken worden met andere artiesten is nu eenmaal vanzelfsprekend als je eigen muziek uitbrengt. We hebben stilaan een eigen sound ontwikkeld. Tot nu toe zijn er nog niet veel vergelijkingen opgedoken…
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Dat mag gerust als support van Kraftwerk zijn. Zij zijn een van de allergrootste pioniers in de elektronische muziek en hun sound is uniek, onmiddellijk herkenbaar en nog steeds relevant. Ze zijn en blijven een absolute inspiratie.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
We maken onze eigen muziek: inspiratie daarvoor komt uit de elektronische muziek, maar evengoed uit onze achtergrond in jazz en klassieke muziek. Frank Zappa is een belangrijke inspiratie voor Pieter, die de meeste composities schrijft. Die combinatie tussen elektronische muziek, jazz en (hedendaags) klassiek hebben we nog niet heel vaak teruggevonden.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Ons eerste full album dat te verwachten valt in het voorjaar van 2020.
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Dat is voor elke muzikant allicht anders. Ikzelf (Dries) luister de laatste tijd veel naar Revolver van The Beatles. Geniaal!
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Idem: bijna niet te beantwoorden. Eén van mijn absolute topalbums is Miles In The Sky van Miles Davis. Dat album vatte perfect het moment tussen de eerder akoestische jazz en latere fusion of jazzrock albums. De groove en de band is waanzinnig goed. Maar morgen zou ik evengoed een ander album kunnen noemen als favoriet. We laten ons inspireren door alles wat ons aanspreekt in om het even welk genre.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Het mooiste: je eigen muziek mogen brengen voor een publiek en deze laten uitvoeren door andere muzikanten.
Minst mooie: buiten louter emotionele of smaakgebonden argumenten: geen flauw idee…
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Met een goeie liftreparateur en dan maar hopen dat hij geen 8 uur nodig heeft om ‘m weer aan de praat te krijgen!
