Het Lũpḁ Gang Gang Quartet zijn vier jonge jazzcats die een voorliefde hebben voor funk/jazz en fusion. Ze trekken zich niks aan van de artificiële grenzen en maken een roadtrip door het nog onbewoonde niemandsland. Het kwartet maakte haar tv-debuut op De Ideale Wereld in 2017 en bracht onlangs hun debuutplaat Bang uit. Je kan ze aan het werk zien op 26 september in GC Kontakt in Sint-Pieters-Woluwe en op 27 september in de Tieltse Bandcave Session. Voor de voorrondes van Sound Track spelen ze op 21 september in Pand in Genk.
Waar komt de naam vandaan en stel jullie maar eens voor!
Rob, Anton, Lena en Miel vormen sinds 2 jaar het LũpḁGangGangQuartet. Onze bandnaam is eigenlijk ontstaan toen we de eerste keer samen repeteerden in het Schaliken in Herentals. Lena en Rob speelden toen nog in een rockband waar ze regelmatig mee optraden. De dag voor onze eerste repetitie werd Lena door de cafébazin aangekondigd als Lepa. Van dit woord maakte we Lũpḁ. De “GangGang” plakten we erachter omdat we deze “groet” altijd gebruikten op muziekkamp in Dworp. En Quartet verwijst er natuurlijk naar dat we met z’n vieren zijn!
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Als band treden we nu al 2 jaar op in verschillende café’s, jeugdhuizen en recepties. We hebben in totaal zo’n 30 optredens in Vlaanderen achter de rug. Met onder andere jazzkitchen festival in Oud-Turnhout, Hasselt in the mood en Jazz Zandhoven.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jullie passie is?
Miel: Na 3 jaar klassieke piano, kon ik nadien de optie kiezen om verder te gaan in klassieke piano of de richting pop/rock/jazz op te gaan in de muziekschool. Omdat het klassieke genre mij minder lag, koos ik toen voor de tweede optie. Deze keuze was echt een openbaring voor mij! Mijn pianoleraar Koen Geudens liet toen jazzmuziek horen tijdens de les. Vanaf dat moment wist ik dat ik hier in wou verder gaan. Zo ben ik een paar jaar nadien op muziekkamp geweest in Dworp waar ik Anton en Rob leerde kennen.
Lena: Tot ik 12 was luisterde ik naar mainstream popartiesten. Totdat ik in de autorit naar huis van school, Immigrant Song van Led Zeppelin hoorde. Na het horen van dit waanzinnige nummer is mijn leven, op vlak van muziek, compleet veranderd in positieve zin. Vanaf toen begon ik eigenlijk alleen nog rock te luisteren. En wilde ik ook zo’n muziek kunnen maken zoals al die rockbands dat konden. Ik startte met gitaar spelen, wat dan basgitaar werd wanneer ik naar Pikoh in Hasselt ging.
Anton: Toen ik als kleine jongen mee reed in de auto van mijn vader, speelde de liveversie van Rockit van Herbie Hancock. Vanaf toen is mijn passie voor muziek ontstaan. De combinatie van de scratches met de far out solo van Herbie vond ik te gek als kleine jongen. Sindsdien ben ik nooit meer gestopt met muziek in deze genres te luisteren!
Rob: Toen ik voor de eerste keer optrad op een echt podium met mijn eigen bandje vond ik mijn passie voor het echte muziekspelen. De vibe en de spanning die ik toen voelde en nu nog steeds opnieuw voel als ik een concert speel, geeft me elke keer opnieuw weer een kick om muziek te blijven spelen en maken!
Wat maakt volgens jullie de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek?
Naar onze mening is die wél uniek, en zeker vandaag de dag. Naast een énorm sterke alternatieve scene, beschikken we ook over een meer dan excellente jazzscene. Nog nooit is er zoveel jazz in België geweest van zo’n hoge kwaliteit als vandaag. Uiteindelijk vinden we ook echt dat de koploper van de jazz in België dan ook wel echt STUFF. is, aangezien zij dé vernieuwers zijn in het landschap vandaag. We zijn ook erg geïnteresseerd in de hiphopscene, nu die ook enorm aan het bloeien is met koning Zwangere Guy op kop natuurlijk. Op muzikaal vlak vinden we dus echt wel dat België een enorm rijk repertoire te bieden heeft.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Wij vinden inspiratie in sfeervolle en met veel energie gebrachte muziek. Zo proberen we dan ook onze sets tijdens optredens op te bouwen: reizend van sfeer naar sfeer, van rustige nummers naar energievolle knallers.
Met welke band of artiest worden jullie vergeleken, hoewel jullie dat absoluut niet willen?
We worden wel vaak vergeleken met hedendaagse jazz- of rockbands, maar we zijn zeker niet ontevreden met deze vergelijkingen juist omdat we erg openstaan voor verschillende soorten muziek en bands enzovoort.
Voor welke band willen jullie graag het voorprogramma spelen en waarom?
Voor de boys van Bombataz, omdat ze zo’n zalige gasten zijn met écht gekke muziek. Niemand deed hen dit voor, denken we. Compleet losgeslagen veel autotune gebruiken én toch nog zo catchy en meeslepend blijven, dat moet je kunnen als band. Je kan gewoonweg niet blijven stilzitten als je ze live gaat checken.
Wat maakt jullie anders dan andere bands?
Wij plakken geen vast genre op onze muziek. Vele bands laten zich inspireren door verschillende soorten muziek en creëren zo hun eigen sound. Wij doen dat natuurlijk ook maar toch benaderen we het iets anders waardoor elk nummer een aparte sound heeft. Niet per album maar zelfs per nummer. Zo hoor je duidelijk bij welke song we ons hebben laten inspireren door bijvoorbeeld funk en welke door bijvoorbeeld hiphop. Toch blijft de sound eigen aan ons door de verwerkte elektronische muziek (onze midi). Ik zou ons absoluut geen jazzband noemen maar qua vorm van het nummer benaderen we het wel zo. Vele nummers hebben geen vaste vorm in de traditionele vorm van verse-chorus-verse, maar eerder een rijmschema. Zo laten we veel ruimte over voor improvisatie.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Nu ons eerste album gelanceerd is, zijn we terug aan het werken aan nieuw materiaal. We hebben nog geen concrete plannen maar de bedoeling is wel om een single of zelfs een album (als het budget er is) bij een erkende professionele studio op te nemen. Maar op het moment zijn we vooral aan het hopen op meer gigs in leuke venues in steden zoals Brussel en Gent. We zouden graag wat volk trekken die komen vanuit interesse en niet als steun omdat ze ons persoonlijk kennen (lacht).
Welk album kunnen jullie ‘on repeat’ beluisteren?
Head Hunters van Herbie Hancock is een mooie middenweg voor onze uiteenlopende favoriete stijlen.
En wat is jullie favoriete plaat aller tijden en waarom?
Een album dat zeer in de smaak ligt is Voodoo van D’angelo. De samenwerking met Questlove en de rest van de roots, J Dilla en meer bracht een zeer sterk resultaat. De mix van het ‘drunk playing’ van Questlove samen met jazzy akkoorden en meerstemmige zanglijnen intrigeert ons sterk. Hierbij heeft het album ook nog een heel mooi verhaal erachter van de soulquarians.
Wat is het mooiste en het minst mooie aan muziek?
Muziek kan een aantal krachten uitvoeren die religies prediceren. Zo kan bijvoorbeeld muziek niet scheiden, muziek kan alleen maar verbinden. Op een concert, op de radio maakt het niet uit wie speelt en wie luistert. Het minst mooie aan muziek kan ik niet vertellen. John Cage zegt dat overal muziek in zit, ook in ‘stilte’. Dit houdt in dat muziek even oud is als de lucht waarin het zich voortbeweegt. Als er iets niet mooi is aan dit gegeven dan is het niet de muziek zelf, maar de mensen die errond bewegen
Met wie zouden jullie het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Jacob Collier, deze man heeft enorm veel kennis waardoor 8 uur een koffiepauze zou lijken. Hij heeft al veel meegemaakt op jonge leeftijd en zal daarbij dan ook nog interessante verhalen weten te vertellen.
