Surreality Check. En daarmee heb je de titel van de tweede Skiska Skooper. Wederom trok de band zich geen bal aan van wat anderen er van vonden en bedachten ze hun eigen brouwsel waarin wanhoop en hoop zeer dicht bij elkaar liggen. Noise zonder dat het echt noise is. Skiska Skooper dus. Een diepgaand (vinden we toch) gesprek met zanger Mathias Bex.
Dag heren. Uw tweede worp ligt te blinken in de platenwinkels. Wat is het verschil tussen Surreality Check en Universal Space Shifter?
Surreality Check is vooral een doordachte keuze, waar Universal Space Shifter eerder een spur of the moment was. Ik had een duidelijke visie waar ik met Surreality Check naartoe wilde, nog voor de meeste nummers daarvan geschreven waren. We hebben er dan ook voor gezorgd dat het totaalplaatje perfect ineen past. Twee jaar geleden was het eerder van: “We hebben genoeg materiaal om een plaat op te nemen, dus dan zullen we dat maar even doen.” (lacht)
Het mag duidelijk zijn, jullie doen wat jullie willen. Een debuut afsluiten met een 40 minuten durende jamsessie wijst op ballen aan het lijf hebben, maar het was ook niet zonder enig gevaar. Spijt van deze beslissing of niet?
Absoluut niet. Ik luister daar dus ook nog wel geregeld naar in de auto. (lacht) In alle madness die Introvert Party is, vind ik dat we er best goed in geslaagd zijn het ook effectief beluisterbaar te maken, zonder dat je je begint te vervelen na 5 minuten. Dat basintermezzo op de 23ste minuut is nog steeds mijn hoogtepunt van die eerste plaat. (lacht) Ik denk niet dat we direct nog eens zo’n farce gaan uithalen, maar zeg nooit nooit natuurlijk. Kwestie dat ik het ook een goed idee vond om een stapje verder te gaan met daar ook een videoclip voor te maken. (lacht)
Skiska Skooper lijkt wel een band zonder middenweg. You love it or you hate it. Hoe gaan jullie daarmee om?
Het is natuurlijk altijd leuker als mensen het goed vinden, maar in de eerste plaats vind ik het belangrijk dat ik het zelf goed vind. Ik ga nooit of te nimmer muziek maken voor iemand anders. Daardoor stoot je hier en daar wel wat mensen voor de kop, maar ja… Je kan niet voor iedereen goed doen. Ik ben blij dat ik mezelf niet moet verwijten dat ik compromissen heb moeten sluiten of keuzes heb moeten maken waar ik niet achter stond.
Laten we het maar eens hebben over de negatieve kritieken. Kan het zijn omdat mensen er niks van begrepen hebben?
Ik maak mezelf dat toch wijs, ja. (lacht) Als ik soms zo iets lees of hoor, denk ik echt van: “Neeje, ge snapt het nie.” (lacht) Maar dat zal waarschijnlijk ook mijn trots zijn, die voor zich spreekt. Uiteindelijk heeft iedereen een andere smaak en je kan niet voor iedereen goed doen, maar als ik dan lees dat je het niet goed vindt en ik iets later datzelfde nummer in je ‘beste nieuwe hits’ Spotify-lijst tegenkom, moet ik toch wel eens lachen. (lacht)
Zelf vat ik Skiska Skooper samen als een brutale, emotionele oerschreeuw verpakt in noisy pop. Juist of heb ik het ook niet begrepen?
Correct! Ik kan geen nietszeggende muziek maken. Dat moet een diepere betekenis hebben en om een of andere reden lukt het niet om dat over de positieve dingen in het leven te doen. (lacht) Die popfactor was daarentegen niet intentioneel en eerder een ‘happy coincidence’, die ik pas echt opmerkte na de opnames. Ik betwijfel wel of de gemiddelde mens het ook als pop zal zien. (lacht)
Ik hoor op jullie nieuwste plaat vooral een band die zijn stijl heeft gevonden. Klopt dat?
Ik ga niet zeggen dat we hét gevonden hebben en daar nu eindeloos flauwe afkooksels van kunnen gaan maken (lacht), maar we hebben deze keer wel grondig nagedacht waar we met deze plaat naartoe wilden en zijn ook blij met het resultaat daarvan.
Jullie deden ook alles zelf in jullie eigen studio. Is dat omdat jullie alles zelf onder controle willen hebben?
Inderdaad! Ik kan heel autistisch zijn op hoe ik iets wil laten klinken en de enige manier om dat 100% naar je hand te zetten, is door het zelf te doen. Pieter-Jan is bovendien een exceptionele producer, dus we zouden gek zijn om hem zijn magic niet te laten doen!
Nooit de drang gehad dat je wilde dat anderen het voor je deden?
Ik ben wel benieuwd hoe we zouden klinken, moesten we bij iemand anders opnemen. Ik heb een aantal producers in mijn hoofd, waarvan ik de stijl echt heel leuk vind om naar te luisteren. Wouter Vlaeminck bijvoorbeeld, die o.a. de niet-Albini Korsakov- en Raketkanon-platen heeft opgenomen. Maar ik weet niet of ik in staat ben om het uit handen te geven. Wat je zelf doet, doe je beter. (lacht)
Het kindje moet een naam hebben en dus wordt Skiska Skooper vaak ondergebracht in de noisesector. Ergens zijn jullie ook wel einzelgängers, want in feite horen jullie nergens bij.
Inderdaad. Ik zou ons ook niet noise pur sang noemen. Er zijn wel duidelijke invloeden, maar die komen evengoed uit de shoegaze, postrock als sludge. Dat vind ik best oké. Als het kind te makkelijk te omschrijven valt, is er vaak niet veel aan. (lacht)
Het kan ook aan mij liggen, maar het klinkt alsof het diep zit of zijn jullie gewoon drie gasten die zich amuseren?
We amuseren ons natuurlijk, maar daarom pakken we het niet minder serieus aan. De muziek is om te beginnen doodserieus en diepgeworteld in mijn gevoelens. Hoe we alles errond aanpakken, is ook heel doordacht. Nog voor deze plaat geschreven was, had ik al een volledig uitgekiend plan klaar tot na de release. Stilstaan is achteruitgaan en je kan enkel voortgang boeken door je voor de volle 100% te smijten! Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we niet de spot met onszelf durven te drijven. (lacht)
Op een sollicitatiegesprek vraagt men je vaak hoe je jezelf over tien jaar ziet. Waar zal Skiska Skooper staan?
Op z’n minst in Madison Square Garden met Metallica feat. Alex Verdi als voorprogramma. (lacht)
Hoe zit het met de optredens?
Eind maart beginnen we er weer aan! We hebben bewust het voorbije jaar veel afgeblokt omdat we ons volledig wilden focussen op de plaat. En het is ook niet slecht om de mensen even op hun honger te laten zitten. Dan zijn ze des te meer hypet wanneer het terug begint. (lacht) Onze albumrelease is er eentje waar ik heel hard naar uitkijk. Op 4 april, in een oud leegstaand fort in de buurt van Antwerpen. Héél coole locatie! Houd zeker de updates in het oog, want er komen geregeld nieuwe data bij!
En al bezig met het derde album of gaan jullie eerst wat chillen in Tenerife ofzo?
Een derde plaat staat momenteel nog niet op het menu. Ik denk dat Surreality Check wel even zijn moment of glory verdient. Maar zeg nooit nooit. Deze plaat is ook geschreven in 3 maand tijd. (lacht)
