Dit viertal gromt, kronkelt, en spuwt de pijn en vreugde van rock’n roll in een hardcorejasje uit. Rotzak brengt na hun titelloze ep op 6/3 ook hun eerste album Step Back, Gushing Eggheads. Op 5/3 staan ze in de Kinky Star in Gent om dat nieuws uit te schreeuwen. Wij hadden alvast een babbel met zanger Niel en gitarist Jo. Ontdek hier alvast of ze een rotzakgehalte hebben… of net niet.
Rotzak. Hoe haalden jullie het in jullie hoofd om deze bandnaam te kiezen? Wat betekent deze voor jullie?
Niel: Rotzak stond eerder als grap op een lange lijst van namen. Maar nog liever dan één of andere diepzinnige Engelse naam te kiezen die we aan iedereen moesten uitleggen, wilden we iets dat meteen binnenkwam. En omdat een bandnaam kiezen één van de rotste dingen uit het muzikantenbestaan is, werd het Rotzak. En het is ook een beetje het thema van onze muziek: de rotzakken in de wereld en de rotzak in ieder van ons. En er is niets leuker dan een publiek dat spontaan ROTZAKKEUU begint te roepen, toch?
Hoe is de band ontstaan? Waar leerden jullie mekaar kennen?
Niel: Niels, Jo en Jody zaten eerder samen in een ander project. Ik had al eens even met die band gejamd en toen die ophield te bestaan, hebben ze mij er meteen opnieuw bij gevraagd.
Jullie nieuwe , eerste fullalbum Step Back, Gushing Eggheads verschijnt bijna. Is dit even een rustpauze in het creëren en uitkijken naar veel optredens of blijven jullie continu aan nieuwe nummers werken?
Jo: Na de studio-opnames voor het album was er wel even een soort van decompressie, je gaat op zo’n momenten emotioneel en creatief namelijk heel diep. Maar stilaan begin je als band eigenlijk al te denken aan het volgende album, dus nieuwe riffs zijn al volop in de maak. Maar nu ligt de focus wel op optredens.
Hoe ontstaat een nieuw nummer?
Niel: Meestal stuurt Jo een song of een idee door. Daarna werken we er samen verder aan op de repetitie en voegt iedereen zijn ingrediënt toe aan het recept. We bestaan nog niet zo lang, maar voelen elkaar wel heel goed aan. Er zijn niet veel woorden en amper discussie nodig om tot een eindresultaat te komen. We hadden meer dan 25 songs voor deze plaat, maar ook de uiteindelijke selectie verliep zonder veel discussie. Kill your Darlings, hé.
Hoe omschrijven jullie je muziek zelf het liefst?
Jo: We worden vaak in het hardcorehoekje gestopt, maar eigenlijk spelen we gewoon rock-‘n-roll met invloeden uit de hele rockgeschiedenis: van 70’s rock, tot punk, metal en ja, hardcore.
Waar zouden jullie de band graag zien staan binnen enkele jaren?
Niel: Je weet nooit waar het eindigt. Dat is net het mooie. Maar laten we beginnen met wat toffe optredens, festivals, groot of klein. En het belangrijkste: dat we onszelf en het publiek blijven amuseren.
Wat is jullie eerste muzikale herinnering?
Niel: Voor mij is dat in de derde kleuterklas met een gelegenheidsgroepje luidkeels Ik Wil Je van De Kreuners meebrullen op het schoolfeest. Er is sindsdien weinig veranderd.
Jo: In de lagere school een spreekbeurt houden over Bob Dylan, om de slimme uit te hangen, maar eigenlijk zonder te weten over wat het gaat.
Wat is jullie muzikale natte droom?
Niel: Ik heb altijd gezegd dat een passage op een groot festival een tattoo zou verdienen.
Momenteel is mijn huid nog puur en clean (lacht).
Jo: Naast een zanger met een kersverse tattoo op het podium staan.
Dank je Jo (gitarist) en Niel (zanger) voor dit interview !
