De euforie na een alweer spraakmakende editie van Grauzone 2024 hangt nog als een stofwolk door onze gedachten en wil maar niet gaan liggen. We hebben gelukkig nog een dessertje klaar in de vorm van een exclusief interview met de sensationele Nuha Ruby Ra die we in alle rust en stilte konden spreken na haar opgemerkte optreden in Paard. De belangrijkste episodes uit dit gesprek delen we graag met jullie.
Is Nuha Ruby Ra een artiestennaam of vinden we er jouw officiële naam in terug? Klopt het vermoeden dat je jouw volledige naam liever geheim houdt? Nuha is een Arabische God en betekent wijsheid. Ruby is een edelsteen.
Het is wel degelijk mijn echte naam. Ra is een verkorte versie van mijn familienaam, dat wel. En alles wat je zegt klopt volledig. Je mag me met veel plezier aanspreken als Nuha.
Ons baserend op de “red splatter’ versie van jouw laatste ep Machine Like Me opteerden we voor een wel erg kleurrijk hemd voor dit interview. Ondanks de donkere ondertoon van jouw muziek hou je wel van kleur, niet?
Jouw hemd is geweldig. “I love it”. Breng al de kleur mee die je hebt want op Grauzone is zwart sowieso de toonaangevende kleur.
Je treedt al een tijdje op als solo artiest. In een pre-covidleven was dat nog met band, nu met een backing track als ruggensteun. Iemand rond ons in het publiek vroeg zich af waar je band was, maar we antwoordden met “waarom zou ze met band spelen”? De manier waarop jij het podium inpalmt zou totaal doen vergeten dat er nog muzikanten achter je staan.
Ik hou van variatie. Mijn muziek klinkt mysterieus en is “dark and gloomy”. Ik hou van de interactie met het publiek waarvan ik altijd hoop dat ze mijn muziek inademen en dan weer uitademen zodat ik sterker word tijdens het concert.
Absoluut, en de nummers zijn vrolijkmakend en sexy tegelijk wat een combinatie is die zelden zo goed uitpakt.
Het is mooi jou dit te horen zeggen, het is een interessante kijk op wat er rond mij met mijn muziek gebeurt. Het is heel flatterend dit te horen. Stuur me de vertaling van dit interview op. Ik kan het gebruiken als ik een mindere dag heb hahaha.
Ons eerste Nuha experience was op ditzelfde festival. Je speelde toen in die mythische kerk na Martha Skye Murphy en voor Sólveig Matthildur. Wat een introductie voor dit festival zeg amai! Vind je dat je veel evolutie doormaakte sinds die juni 2022?
Dat was inderdaad fantastisch hoewel ik van Martha maar een stukje kon zien omdat ik erna zelf op moest. Ik vind echt wel dat ik als artiest gegroeid ben en bekender geworden ben. Het is gewoon moeilijk om dat te beseffen als je zelf in het middelpunt staat. Ik ben de hele tijd aan het werken en je werkt aan dingen die de toekomstige versie van Nuha moeten worden. Daardoor vergeet ik vaak te connecteren met het moment zelf, ik sta dus veel te weinig in het “nu”. Het optreden daarnet maakte me ontzettend gelukkig. Het voelde – en het is speciaal dat je dit aan bod bracht – echt aan als een bevestiging.
Ik speelde de laatste tijd minder, het was van december geleden en dit was mijn eerste optreden dit jaar. Ik zat al even in een mentaal andere zone want ik ben een nieuwe plaat aan het schrijven. Dat maakt het extra moeilijk om te herkennen waar ik op dit moment sta als artiest. Het was episch om de volgepakte zaal te zien en zo hartelijk onthaald te worden. Het leek echt alsof iedereen van in het begin mee was met wat ik met mijn muziek wilde uitdragen. “So yeah, things have grown”. Dit was zo een leuke vraag want je doet er mij nu zelf bewust bij stilstaan.
Veel nummers zijn geschreven uit therapeutische overwegingen om donkere periodes uit je leven een plekje te geven. Is het dan moeilijk om die nummers te brengen?
Een paar jaar geleden waren er zeker momenten dat het niet zo eenvoudig was maar eigenlijk was het over het algemeen pure catharsis, emotionele zuivering dus. Het voelt vooral nog aan als een voorrecht dit met fans en mensen die me voor het eerst horen te delen. “The darkness is a nice reminder I’m really different now”. Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat gebeurtenissen in het leven er niet af en toe eens toe geleid hebben dat ik het er toch moeilijker mee had om ze te brengen. In feite maken ze me altijd emotioneel maar meestal zijn dat goede emoties.
Ondanks dat je zegt dat je je nu in een betere positie bevindt, ‘a position in life’, zou het me verwonderen dat de toekomstige Nuha-songs plots minder donker zouden gaan klinken. Vrijblijvende teksten zien we je nog niet meteen neerpennen. Het kan dan wel zijn dat de teksten minder persoonlijk zullen worden, of slaan we de bal mis?
Ik ben nu dus een plaat aan het schrijven… (denkt even na)… en het is toch altijd ergens persoonlijk hoor. Ik ben ook niet de artiest die zich wil vastpinnen op een specifiek geluid want ik word teveel opgewonden door met nieuwe geluiden te experimenteren. Misschien schrijf ik ooit wel die “flowery happy little pop song” (lacht). Alles wat ik wil maken moet gewoon vanuit het hart gemaakt zijn, “it has to come from a real place”. Het mag gerust voortspruiten uit geluk, maar ik moet echt wel toegeven dat ik het behoorlijk moeilijk heb om vrolijke liedjes te schrijven, dus je zal wel gelijk hebben. Hahaha ik ben voorstander van cynisch en grappig.
Wat ons ook opviel – om terug in te pikken op je groei binnen de sector – is hoeveel artiesten jou volgen op Instagram uit het alternatievere milieu. Dan beperken we ons uiteraard tot de artiesten die we kennen en volgen en vice versa. Je lijkt echt wel “the talk of the town”. We zullen er eens een paar overlopen, misschien verrassen we je ook hier.
Wat een “confidence boost” is dit zeg. Ik ga me heerlijk voelen als ik terug de studio in duik. Wat je zegt geeft me zo een goed gevoel over mezelf. Dit is het omgekeerde van een deprimerend interview. “Just wonderful”.
Eerste naam: Circe, dark electro uit Engeland.
Ja Alexa, we hebben elkaar ergens ontmoet, klopt. Vanity Fairy Dust? Jaaaa, heb haar nog niet ontmoet maar ik ken haar werk en het is schitterend. Het is de bedoeling dat we samen shows spelen.
Erica Dunn van Tropical Fuck Storm?
Jaaaaa, ik heb hen twee keer ontmoet, geweldige band zeg.
Rakel Mjöll, die hier morgen speelt met Dream Wife?
Doe haar veel groetjes als je haar kan spreken, ze is een heel goede vriendin.
Laima Leyton, de vrouw van Igor Cavalera?
Oh wow, een vriendin nam me mee naar een optreden van haar in Southbank London en dat was absoluut onwezenlijk goed.
Jojo Orme van Heartworms, redelijk verbluffend op Dour vorig jaar?
Natuurlijk! Ze is fenomenaal en ik ben ook met haar erg close. Ik heb hier zo nooit over nagedacht maar als je dat lijstje zo overloopt dan ben ik wel een beetje onder de indruk. Ik heb ook het gevoel dat tegenwoordig artiesten erg open zijn en elkaar veel gunnen. Ik ben bevriend geraakt met veel boeiende artiesten die me de hand reikten.
Dat moet zeker een speciaal gevoel zijn want je kan niet terugvallen op bandleden om mee te praten, van gedachten te wisselen, of zelfs ruzie mee te maken hahaha? Doet ons terugdenken aan Grauzone 2022. Je stond toen te praten met Halle van Automatic en je zei hallo toen we het groepje vervoegden maar we hadden je aanvankelijk niet herkend want je droeg uiteraard niet meer de blitse podiumoutfit. Durfde je ook niet vragen of je wel Nuha Ruby Ra was.
Haha, ja ik zie er op het podium wel anders uit, en zeker die dag. Uiteraard mag je altijd langskomen als je me ziet. Dat is vanaf nu geen enkel probleem meer toch? Ik wil je erg hard bedanken om je gevoel bij mijn muziek te omschrijven. Het betekent veel voor me. Underground Youth wil ik straks nog meepikken, maar morgen moet ik al vroeg vertrekken. Jennifer Touch ga je nu bekijken? Ik ontmoette haar bij de catering daarnet. Ken haar muziek nog niet. Ze speelt in The Grey Space Basement waar je ook kunst kan bekijken? Maar nu ga ik naar de merch dus het zal voor een andere keer zijn. Bedankt voor het interview Hans!
