Ze komen uit Limburg, hebben een Franse naam en klinken vrij cool. Indiepop met luide gitaren die in je hoofd blijft hangen en je een goed gevoel geeft. De bandnaam? Lafinesse. Op vrijdag 18 juli wagen de drie heren de grote oversteek naar Gent om er tijdens de Gentse Feesten voor Luminous Dash de Kinky Star plat te spelen. Eerst wat babbelen.
Hoe zijn jullie op de naam LaFinesse gekomen en waarom in het Frans?
Pieter-Jan: Die eer komt volledig Jonas toe.
Jonas: Eén van mijn meer geniale ingevingen, al zeg ik het zelf!
Pieter-Jan: Waarom in het Frans? Wel, de fijngevoeligheid klinkt toch minder sexy. Niet?
Om maar meteen stroop aan de baard te smeren, heeft het iets te maken met het feit dat jullie zeer verfijnde indiepopsongs maken?
Pieter-Jan: Hahaha. Heel eerlijk, er zit weinig finesse in mijn gitaarspel, dus dat heeft er niets mee te maken. Het idee van de band is ontstaan op Rock Herk. Jonas en Ward wilden terug gaan spelen en vroegen of ik interesse had.
Jonas: Ik zag hem twijfelen, dus dropte ik mijn geheime wapen en zei: “Ik heb zelfs al een naam voor de band, LaFinesse”.
Pieter-Jan: Dat deed me zo hard lachen omdat LaFinesse de naam van een legendarische “meedrinkzaak” was dat op de baan tussen Beringen en Koersel lag. De zaak bestaat al jaren niet meer, maar is duidelijk ergens blijven hangen.
Ward: We zijn er zelf wel nooit geweest, maar de verhalen die we erover hoorden zijn vrij legendarisch. Het was blijkbaar een plaats waar bepaalde Rode Duivels al eens graag gingen “meedrinken”.
Pieter-Jan: Meer overtuiging had ik alleszins niet nodig en een week later zijn we de studio ingedoken en nummers beginnen schrijven.
Melodie staat voorop bij LaFinesse?
Pieter-Jan: Melodie is inderdaad belangrijk, maar dat is toevallig. We zoeken niet bewust naar de meest complexe of geniale melodieën. Klinkt het goed? Doet het ons glimlachen? Dan is het voor ons een top melodie.
Jullie hebben al vrij veel muzikale watertjes doorzwommen in andere bands, maar nooit klonken die zoals LaFinesse.
Pieter-Jan: Dat klopt. Ikzelf heb een vrij eclectische muzieksmaak en denk dat je dat ook wel merkt aan de verschillende soorten muziek die ik produce of schreef. Dat gaat van bubblegumpop tot noise bij Skiska Skooper. Bij LaFinesse hadden we één afspraak. We willen leuke, positieve muziek maken. En dit is wat eruit kwam.
Ward: Het meeste wat ik in het verleden had gedaan was meer rauw, ik ben altijd blij om eens totaal wat anders te proberen, het idee voor positieve muziek die mensen een glimlach geeft was onmiddellijk iets waar ik wel achter stond.
Hoe ontstaat eigenlijk een LaFinesse-song en wat maakt een song een La Finesse-song?
Jonas: Meestal vertrekken we van een idee dat we dan samen in de studio verder uitwerken. Dat kan een riff zijn, een baslijn of een drumbeat. Samen werken we daarop verder tot we alle drie iets hebben van: dit is het. De tekst en zanglijnen verzint Pieter-Jan dan op een later moment.
Pieter-Jan: Klopt! Een LaFinesse-nummer is catchy, rechttoe rechtaan en heeft humor. Ik vind humor in muziek belangrijk, maar het is niet gemakkelijk om dat goed te doen. Want voor je het weet ben je aan het zingen over toeters en waterscooters. Ik schrijf mijn teksten niet op de klassieke manier. Ze zijn meestal geïmproviseerd, maar het thema waarover ik zing ligt meestal wel op voorhand vast. Ik zing graag over banale dingen. Zo gaat ons nieuw nummer Supermarket over het moment op zondagvoormiddag dat je naar de winkel moet omdat het brood op is. Iedereen kent dat gevoel dat je dan hoopt dat je niemand tegenkomt omdat je geen zin hebt om met iemand te babbelen. En wat gebeurt er dan sowieso? Die irritante ex-collega loopt daar ook rond en heeft u herkend. Een ander nummer gaat dan weer over Marnick Bervoets, de motorcrosser die de pech had dat hij in de generatie van Stefan Everts zat en altijd tweede werd.
Momenteel staan er drie nummers op het net. Hoort daar een groter plan bij zoals het releasen van een ep?
Pieter-Jan: Onze volgende single, Supermarket, staat alvast klaar. Onze droom is om in 2026 met een album of ep naar buiten te komen. Er liggen alvast veel nummers klaar en de inspiratie is nog niet op.
Jullie zijn vrij onbekend, maar klinken enorm professioneel. Ik neem aan dat jullie hoog mikken?
Pieter-Jan: Merci Didier, dat vind ik een geweldig compliment! We doen alles volledig zelf en steken veel tijd en liefde in de productie en mix van onze nummers. Dus heel fijn dat het hoorbaar is!
Jonas: We hopen vooral dat we mensen blij maken met onze muziek en dat ze zich amuseren op onze shows. Maar uiteraard blijft onze droom om dat voor zoveel mogelijk mensen te doen.
Pieter-Jan: Ik denk dat we ook op grotere podia ons mannetje kunnen staan!
Jonas: Zeker en vast. Dus mikken we hoger, absoluut. Gaat dat ten koste van alles? Absoluut niet!
Pieter-Jan: Klopt! We willen niet afwijken van ons initieel plan om ongegeneerd ons ding te doen.
Wat is jullie ultieme droom!
Pieter-Jan: Mijn ultieme droom is een duet met Sam Gooris.
Jonas: Denk dat, dat wel moet lukken!
Ward: Begint dan uwe Moonwalk al maar te oefenen.
Nieuwe bands krijgen geen speelkansen of te weinig. Wat doen we eraan?
Pieter-Jan: Amai, dat is een serieuze vraag. Ik denk dat we jonge bands niet alleen een podium moeten geven, maar ook een duw in de rug. Want gewoon op een podium zetten en aan hun lot overlaten is volgens mij geen goed idee. Zet regionale trajecten op waar ze kunnen repeteren, gecoacht worden door professionals of mensen met ervaring, en waar ze sowieso een paar keer live kunnen knallen. Combineer dat met zalen die durven inzetten op onbekend talent, en je krijgt terug een scene die leeft. Geen saaie wedstrijdjes, maar echte kansen om zich te tonen. Een beetje wat Luminous Dash doet dus.
Jullie komen uit Limburg. Ik heb het me al zo vaak afgevraagd, maar ik krijg geen antwoord. Waarom zijn er zo veel goede bands in Limburg?
Pieter-Jan: Dat is een geheim, dat kunnen we jammer genoeg niet verklappen!
Jonas: Hoe? Komt dat niet gewoon door onze vlaaien?
Pieter-Jan: Jonas man, daar gaat ons geheim! Nee maar serieus, ik denk dat daar een aantal redenen voor zijn. De voornaamste reden is volgens mij dat we hier hebben geleerd om het zelf te doen. Er is minder te beleven in Limburg. Ge krijgt minder kansen, er zijn minder grote steden en dus ook minder ‘scene’ dan in Antwerpen of Gent. We moeten harder knokken om op te vallen, en dat hoor je.
Wat is je favoriete plaat aller tijden?
Pieter-Jan: Om in Limburg te blijven, mijn favoriete platen zijn Boogie Children-R Us en Love is OK van Evil Superstars.
Jullie staan op Luminous Fest tijdens de Gentse Feesten in de Kinky Star, waarom moeten de mensen komen kijken als ze bijvoorbeeld ook K3 kunnen zien?
Pieter-Jan: Als ik de keuze had tussen drie zweterige mannen in de Kinky Star of drie huppelende madammen dan zou ik het wel weten!
Pieter-Jan: Als K3 ons al gehoord had, zouden ze sowieso hun optreden verzetten om er zelf bij te zijn.
Pieter-Jan: En K3 kun je sowieso nog zien op de lokale braderie. Wij daarentegen staan exclusief in de Kinky Star!
