Home Belgisch HUMAN WITHOUT GRAVITY: “Het aantal volgers op Instagram is bijzaak, ik wil vooral mensen troosten met mijn muziek”

HUMAN WITHOUT GRAVITY: “Het aantal volgers op Instagram is bijzaak, ik wil vooral mensen troosten met mijn muziek”

by Didier Becu

We zitten in het centrum van Gent. Bij ons, Lieselotte Verrecas. Een naam die je in de toekomst misschien wel meer zal horen, want haar muzikale project Human Without Gravity staat dan nog wel in de kinderschoenen, het talent en de songs zijn er. Als je wil weten hoe dat klinkt, dan kan dat op 1 februari in Café De Loge (Annonciadenstraat 5, Gent) tijdens Luminous Fest samen met Nel & JP. Alles gratis en voor niets. Eerst willen we weten wat Lieselotte te vertellen heeft over haar prachtige project.

Je begon reeds op je veertiende muziek te maken. Dat is vrij jong, hoe ben je door de microbe besmet geraakt?
Lieselotte: Dat is een goede vraag. Ik vind zelf dat ik vrij laat ontdekt heb dat ik muzikaal talent heb, want vaak gaan kindjes al van jongs af aan naar school om er notenleer of zo te leren. Helaas had ik daar toen geen interesse in. Op de middelbaar onderwijs koos ik de richting drama/toneel waar we een tweetal uur per week zangles kregen. Daar ontdekte ik dat ik wel kon zingen (lacht). Nadien volgde ik zang- en pianolessen waardoor ik wat begon te improviseren aan de piano. Ik begon zelf nummers te schrijven, ook al was dat eerst op een laag niveau. De liedjes waren eerder simpel en ik trad er niet mee naar buiten.

Ik neem aan dat je in die nummers al aan een soort van zelfreflectie deed?
In feite wel, je zit tussen vier muren en je kan niet anders dan met je zelfkritische geest luisteren naar wat je gemaakt hebt. Of dat goed is, weet je niet want je krijgt geen feedback van anderen. Noch positief noch negatief!

HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert
HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert

Hoe kwam de klik om je muziek toch met de wereld te delen?
Zo’n tien jaar geleden leerde ik iemand kennen die een band wilde oprichten. Na het spelen van wat covers, kwamen daar andere mensen bij en hadden we een groepje. Na een tijdje gooide ik mijn eigen ideeën op tafel en die werden vrij positief onthaald. Dat zorgde voor meer zelfvertrouwen.

Je deed ook iets in Groot-Brittannië voor een talent scout…
Dat was een online-programma dat The Songwriter Academy heet. Daar krijg je een coach die je les geeft over hoe je een song moet schrijven en op welke manier je die naar het publiek brengt. Op die manier kom je ook in contact met producers en andere songwriters die ook in dat programma zitten. Het was best wel een boeiende ervaring en je ontmoet er mensen die hun vak kennen, zo heb ik daar les gekregen van Rob Wells die samenwerkte met Justin Bieber. Als je van zo’n mensen feedback kan krijgen, is dat toch wel leerrijk.

Je bent duidelijk een autodidact en het is ook duidelijk dat je iets wil bereiken.
Dat klopt volledig. Niet dat ik per se beroemd wil worden, maar ik hoop toch dat zoveel mogelijk mensen mijn muziek kunnen horen en daarin een soort van troost kunnen vinden. Zelf vind ik het enorm waardevol als ik troost kan vinden in een nummer. Het aantal volgers dat ik op Instagram heb, is bijzaak. Het is wel leuk als je een groot publiek kan bereiken, maar toch wil ik dat het om de muziek draait.

HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert
HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert

Hoe ben je op de naam Human Without Gravity gekomen? Zonder zwaartekracht zouden we gewoon zweven…
Ik heb daar lang over nagedacht. Ik schreef een heleboel woorden op waarmee ik aan het puzzelen was, maar “gravity” vond ik altijd een interessant woord. Het heeft een zekere gelaagdheid. Als je de zwaartekracht wegneemt dan krijg je al gauw het beeld van zweven in de ruimte. Maar er is ook een mentale betekenis. Ik voel me als mens niet echt gegrond waardoor ik figuurlijk altijd wel een beetje zweef.

Zijn er andere mensen betrokken bij Human Without Gravity?
Ik heb al twee keer opgetreden en toen heb ik samengewerkt met een violist en een trompettist. Voor mijn laatste single werkte ik bijvoorbeeld samen met een Amerikaanse producer. Maar het schrijven van de tekst en de melodie is volledig mijn eigen ding, ook al kreeg ik bijvoorbeeld raad en hulp van mijn pianoleraar.

Human Without Gravity is van tamelijk hoog niveau, het is meer dan “een meisje achter een piano”.
Klopt absoluut, ik zie mijn stem als mijn hoofdinstrument.

HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert
HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert

Komt er een ep?
Ik ben daar nog niet helemaal uit. Ik zou natuurlijk graag een ep opnemen, maar misschien is dat in deze fase van mijn carrière nog iets te vroeg en moet ik me meer concentreren op singles.

Vind je het leuk dat mensen je in een straatje steken van Kate Bush, Tori Amos en Soap & Skin?
Dat vind ik toch eerder een compliment hoor (schiet in de lach).

Binnenkort sta je op het podium voor Luminous Dash, wat mogen we verwachten?
Ik heb daar al bijzonder veel over nagedacht. Ik wil het simpel houden, maar tegelijkertijd toch een intieme sfeer creëren die hopelijk de aandacht van de mensen zal trekken. Ik kies voor de puurheid van de songs en ik denk dat dit de mensen het meeste raakt.

Dat is misschien wel een goed idee, laat jouw songs bewerken door een overijverige producer en ze worden mainstream.
Dat vind ik zelf ook. De puurheid moet behouden blijven. Op een podium spelen is meteen jezelf kwetsbaar opstellen. Ik weet nog zeer goed wanneer ik de eerste keer moest optreden dat ik me opsloot in het toilet en me afvroeg wat mensen van me zouden gaan denken. Voor mij blijft muziek maken een vorm van therapie, ik heb dat gewoon nodig. Je kwetsbaar tonen maakt het tegelijkertijd mooi, maar ook eng. Ik ben een zeer gevoelig persoon en de muziek was voor mij een therapie en een middel om depressieve buien te boven te komen. Muziek blijft nog altijd het beste geneesmiddel. Muziek kan zeer troostend zijn en is daarom zeer waardevol.

HUMAN WITHOUT GRAVITY (c) Ann Cnockaert
HUMAN WITHOUT GRAVITY © Ann Cnockaert

Maar toch maak je ook muziek voor anderen?
Klopt. Ik liet mijn muziek aan iemand horen en die zei me dat ik het over gevoelens had die hij zelf niet onder woorden kon brengen. Dat blijft nog altijd leuker dan te horen dat je een mooie stem hebt.

De wereld staat in brand, kan de muziek de wereld veranderen?
(Schiet in de lach). Dat zou leuk zijn. Wie weet kan het meer empathie en menselijkheid teweegbrengen en dat mensen meer zorg dragen voor elkaars emoties. Als iedereen zijn eigen brandje blust, is er ook minder vuur.

Waarom moeten mensen naar De Loge komen om jou aan het werk te zien?
Als ze een avond willen meemaken die hen raakt en ze muziek op een andere manier willen beleven.

Café De Loge: Facebook – Instagram
Human Without Gravity: Facebook – VI.BE
Facebookevenement

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More