Niet alleen zitten de artiesten met hun handen in het haar door de coronacrisis. Maar ook de platenfirma’s hebben het zeer moeilijk in deze donkere periode. Wij gingen eens horen bij Felix Huybrechts eigenaar van het Antwerpse Starman Records (Matt Watts, And Then Came Fall, Guido Belcanto…)
Hoe probeer je mensen te bereiken in deze moeilijke tijden om toch genoeg platen te verkopen?
Wel, alles ligt eigenlijk stil: winkels gesloten, geen concerten waarop merch verkocht wordt. Ook de grote webshops zoals Bol of Amazon geven nu voorkeur aan het verkopen van producten die alle mensen in isolatie nodig kunnen hebben, niet onlogisch in deze tijden. Gelukkig zijn er nog wel enkele webshops van lokale stores open. Dus eigenlijk zijn we technisch werkloos. Dit gaat nog wel even duren, ik hoop dat we nog iets van het voorjaar kunnen meepikken want de zomer is traditionele een héél stille periode in de platenbusiness. .
Vind je dat er financiële steun zou moeten zijn voor de muziekindustrie van de overheid?
Cultuur in het algemeen zou dit moeten krijgen, maar zoals we weten ligt cultuur niet bepaald in de bovenste schuif bij de huidige bewindsmakers. De horeca kreeg meteen concrete steun in cash. In de concertsector werden mensen aangemoedigd het geld van hun ticket voor een uitgestelde show niet terug te vragen en zo de organisator te steunen. Zo zie je: de steun zal dus nauwelijks of niet van de staat komen, eerder van de goodwill van de muziekfans zelf. Er zijn wel natuurlijk de huidige maatregelen van technische werkloosheid voor bedienden en de steun aan zelfstandigen, heel wat mensen in deze sector kunnen daar ook gebruik van maken.
Het is als platenfirma al niet simpel om het hoofd boven water te houden, denk je dat dit virus serieuze gevolgen zal hebben voor de sector?
Voor alle sectoren gaat dit heel moeilijk worden, met een lawine van faillissementen en financiële rampen. Ik denk in de muzieksector ook aan de venues, bookers, platenwinkels, de caterers, technici enz.. enfin iedereen die rond deze industrie werkt. De platensector is de afgelopen jaren al zo gedecimeerd dat ze heel klein en fragiel geworden is, dus het kan snel erg fout gaan.
Heeft de actie van Bandcamp enig resultaat opgeleverd?
Fijn initiatief, maar ik heb er nog niet zo heel veel resultaat van gezien.
Is er solidariteit onder de collega’s in de muziekindustrie?
Waarschijnlijk wel, maar iedereen werkt toch vooral op z’n eigen eiland heb ik de indruk. De grote spelers zijn de beursgenoteerde bedrijven dus die mogen niet met elkaar praten, maar de andere zouden zich meer actief moeten samenbundelen, zoals boekenuitgevers dat heel goed doen. In die wereld slaagt men erin invloed uit te oefenen op de regering: 6% btw voor boeken en 21% op platen is daar één van de resultaten van. Toen er een paar jaar geleden een paar boekhandels over de kop gingen, stond dat meteen in de media. Over de vele honderden platenwinkels, labels, distributeurs die in België sneuvelden en de duizenden jobs die verloren gingen, las je zelden of nooit wat.
Wat zou volgens jou de oplossing zijn om deze periode te overbruggen?
Een ideale oplossing is er niet maar de schade kan wat verzacht worden als iedereen online nu wat plaatjes van Belgische labels gaat kopen!
Hoe pijnlijk het ook is, vinden sommigen dat het in deze barre tijden vooral de creatievelingen zijn die zich door deze miserie zullen trekken. Denk je daar ook zo over?
Er zijn trouwens nog veel ergere toestanden in de wereld dan corona. Onze huizen worden niet platgebombardeerd, onze families niet uitgemoord door op hol geslagen regimes, er is eten voor iedereen… Zelfs in die landen blijft kunst in alle vormen bestaan dus ook in onze door corona getroffen wereld is cultuur erg belangrijk: muziek, film, boeken enz… Het biedt erg veel mentale soelaas en troost.
Durf jij zelf te hopen in deze bizarre tijden, of is er gewoon geen keuze dan positief te zijn?
Tuurlijk, altijd positief blijven, dit gaat weer over en het leert ons wel een paar dingen: we moeten niet besparen op gezondheidszorg, nooit. De vele doden in Italië en de velen die nog zullen sterven in de USA en UK, dat is vooral omdat de gezondheidszorg daar kapot bespaard is of enkel toegankelijk is voor de hogere middenklasse. Besparingsplannen die ook hier op de tafel liggen. Te weinig ziekenhuiscapaciteit leidt nu direct tot de dood. Het leert ons ook dat we nederig moeten zijn: nee we kunnen nu niet op reis of een terrasje doen, nee we kunnen niet gaan shoppen… we zijn gedwongen op onszelf of op onze nabije familie terug te plooien, de essentie eigenlijk.
We zien heel wat DIY-initiatieven waarbij we zien dat er veel mogelijkheden voor artiesten zijn om met hun creaties naar buiten te komen. Een pleister op de wonde of toch iets wat we ook kunnen meenemen naar de toekomst?
Ja, de digitale wereld gaat nog een boost krijgen die blijvend is. Ik denk dat die fijne online live concertjes zeker zullen blijven.
Hoe zouden we de artiesten kunnen steunen in deze moeilijke tijden, denk je?
Koop hun platen, vinyl, cd of download… en als je streamt, heb dan het respect om een betalend abonnement te nemen.
Corona sluit duidelijk de grenzen, al dan niet in positieve of negatieve zin. Bij de Belgische muzikanten hoor je nu meer dan ooit de roep om aandacht. Vind je het een goed idee moesten de organisatoren speciaal aandacht schenken aan Belgische muzikanten?
Zeker, en de media ook trouwens… ik hoop dat Belgische nieuwe platen aandacht gaan blijven krijgen op de radio en in de pers.
Heb je enig idee hoe de situatie in andere landen is?
Ja, net hetzelfde eigenlijk, dikke shit op alle fronten.
Wat is het eerste wat je gaat doen als de coronamiserie voorbij is?
Een paar frisse pinten drinken met vrienden en familie op een terras in de zon en dan Starman Records meteen terug echt in gang steken!
