Future Anachronisms. Als je deze woorden kent, dan ken je meteen ook de titel van het debuut van Filibuster. Uit op Gazer Tapes en een must voor iedereen die zot is van indie. Een gesprek met Filibuster Karl Stroobant.
Jullie debuut Future Anachronisms is uit. Zeg eens, hoe voelt dat?
Enorm opgelucht en gestresseerd door elkaar. Heel blij dat hij er eindelijk is, want we spelen de meeste nummers al een tijdje. Maar aangezien wij in principe nog een no-name band zijn, is het nog een groot vraagteken wat die gaat bereiken. En heel eerlijk: we willen vooral al een nieuwe maken.
Werken met Bert Vliegen en een release op Gazer Tapes. Je wist duidelijk waar je naartoe wilde…
Vooral met ons gat in de boter gevallen dat die met ons wouden samenwerken. Bert is een topkerel die weet wat hij doet in de studio. Van de Gazer-familie krijgen we veel steun. De muzikale klik die we zochten was er. Het kon bijna niet anders met de frontman van een screamo-Dinosaur Jr. coverband en een slacker/janglegaze cassette label uit Turnhout. Op ons lijf geschreven.
De band is nog niet zo heel lang bezig, maar jullie opteerden meteen voor een hele cd. Je had geen zin in alsmaar lp’s uit te brengen?
We schrokken er onlangs zelf van, maar we bestaan feitelijk al 4 jaar, eerst weliswaar nog in een iets andere en minder muzikaal verantwoorde gedaante. We hebben ook al een soort demo/ep van drie songs achter de rug. Voor deze opnames twijfelden we eerst tussen een ep of een cd, maar het bleek toch moeilijk om nummers weg te gooien. En we zijn ouderwetse muziekliefhebbers, geef ons maar albums.
Jullie zijn uit de underground gestart, zitten daar nog steeds in. Maar hoe zie je dat in de toekomst?
De underground is op zich wel comfortabel, maar we zijn natuurlijk geen pure noiseband. We maken songs en willen dat mensen die horen. We weten ook dat het niet makkelijk is. Er is veel concurrentie en de gitaarmuziek is toch wat uit de mainstream verdwenen. Maar het is een uitlaatklep bovenal, en als mensen het goed vinden, zoveel te beter. Zoniet, dan doen wij waarschijnlijk toch nog lustig voort, want er moeten nog eieren gelegd worden.
Filibuster is indie, maar dan wel van het soort dat buiten de lijntjes kleurt en waar verdomd veel in zit. Wie of wat inspireert jullie?
Ik hou zelf vooral van muziek die erin slaagt met onorthodoxe elementen songs te maken. Zoals de Sonic Youth-periode waar ze zich met één voet in de mainstream begaven, of My Bloody Valentine met hun teringherrie en lieflijke melodieën. Om een recenter voorbeeld te geven: op de eerste plaat van Pardoner raakt de frontman misschien met geluk één juiste noot en toch zijn dat steengoeie songs die je wil meekwelen.
Soms gedraagt Filibuster zich wel eens schizofreen. Dan weer is het noiserock en dan kiezen jullie voor de melancholische kant. Leg uit.
Uh ja, dat is nu eenmaal wat er uitkomt. Ik zal je de telefoonnummer van onze psycholoog eens doorgeven.
The World Is Dying, één van de beste nummers vind ik, dat krijgt nu wel een heel aparte betekenis, niet?
Zonder corona is er nog de klimaatcrisis, de nucleaire wapenwedloop en de Yellowstone-supervulkaan die al over tijd is. Op zich gaat het nummer over doemdenken, seks en wanhopige versierpogingen, dus welke apocalyps er zich op de achtergrond precies afspeelt is eigenlijk eender. Al is deze wel iets meer in your face. Laat ons het er op houden dat het sowieso een ongemakkelijke titel is.
De cd wordt gereleaset in coronadagen. Geen schrik dat de plaat ondergesneeuwd zal worden door de aandacht die het beestje nu krijgt?
Onze promo-planning heeft inderdaad een flinke deuk gekregen. Maar dat lijkt me vooral erger voor grotere bands als Millionaire die al maanden aan het investeren zijn en nu moesten oogsten. Voor ons als nieuw gezicht ging de plaat sowieso een groeier moeten zijn. Het is vooral belangrijk dat onze muziek ergens te beluisteren is. Het touren en platen verkopen zal dan later moeten gebeuren.
We zullen het maar vragen, maar waar ligt het verschil tussen Filibuster op cd en op het podium?
Op het podium krijg je gratis en voor niks ongemakkelijke bindteksten van mij erbij. En je mag meezingen met Gee. Voor de rest hebben we erover gewaakt dat de plaat best waarheidsgetrouw is, maar tel er alvast een paar decibel bij.
Was het werk van Bert Vliegen belangrijk?
Zonder zijn wizardry was het een minder goeie plaat geweest, dat is zeker. Als ik iets van opnametechnieken wist kon ik hier iets zinniger over zeggen. Maar hij was vooral de beste man om ons te helpen de kant op te gaan waar we naartoe wouden. Je vindt niet elke dag iemand die graag Pavement hoort, onvermoeibaar lange dagen klopt, én nog met de band naar Extra Time wil kijken.
Wat is de beste plaat aller tijden en waarom?
Misery Is A Butterfly van Blonde Redhead. Een band die net ontdekt had waar ze goed in was en er dan met overgave voor is gegaan. Twee songwriters die zich volledig blootleggen. Een klankenpalet dat bestaat uit 90’s alt-rockgitaren en drums met klassieke instrumenten en laat dat nu net een combinatie van twee grote liefdes van ons zijn. Ze zijn altijd relatief onder de radar gebleven en zo blijft deze plaat voor ons nog een goed bewaard geheim. We hebben wel net Grouper ontdekt dus vraag het ons na de lockdown nog eens.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift zitten en waarom?
Gert Verheyen was de goeroe van onze plaat en dat mag hij weten.
