DVKES is volledig terug! Vijf jaar geleden bracht de band hun debuutalbum Push Trough uit dat ze opnamen met Triggerfinger-drummer Mario Goossens en dat overal positief werd onthaald. Helaas moesten we een hele tijd wachten op de opvolger Echoplasm. Het is een topplaat geworden die meer dan de moeite waard was om op te wachten. Wij spraken met frontman Joos Houwen over de nieuwe plaat en het waarom we zo lang moesten wachten op nieuw werk van DVKES.
We hebben vijf jaar moeten wachten op een nieuw DVKES-album, wat is hier de reden van?
Het is een hobbelig parcours geweest. We zijn gestart met schrijven in 2017 denk ik. Halverwege het proces moesten we afscheid nemen van Maxim. Hij had het erg druk met zijn andere band en dat viel niet meer te combineren. Het was een serieuze klap om te verwerken. Toch hebben we snel beslist om verder te doen met drieën. Hierdoor moesten de nummers anders aangepakt worden en dat heeft ook tijd gevraagd. De beperking van één man minder heeft wel onze creativiteit getriggerd.
We zijn gestart met de opnames van de plaat in 2019. Halverwege het opnameproces hebben we een pauze moeten nemen omdat Antoni (drummer) gediagnosticeerd werd met kanker. Dat was een enorme klap! Hij kreeg het nieuws in de week voor hij vader werd. De geboorte van zijn zoon was ook een stevig lichtpunt. Antoni kon zijn aandacht richten op zijn zoon in die moeilijke periode. Ergens is het ook positief geweest voor de band. Antoni’s ziekte heeft ons dichter bij elkaar gebracht. Alles moest wijken. Het heeft aangetoond dat wat we doen met DVKES, een enorme luxe is. We namen het misschien vanzelfsprekend en in een vingerknip leek het alsof het van ons weggenomen zou worden.
Toen Toni hersteld was, hebben we de plaat afgewerkt. Die ging uitkomen in februari 2020. En toen kwam corona. We hadden geen zin om onze plaat uit te brengen tijdens de pandemie. En voor je het weet, zijn er vijf jaar gepasseerd. Niet alles was kommer en kwel! Tijdens de pandemie is Pieter-Jan (bassist) ook vader geworden! De plaat is ondertussen 3 keer uitgesteld, maar op 19 november is het zo ver! Niet veel mensen weten dat we zware klappen gekregen hebben de afgelopen periode, maar ik ben fier op DVKES. We zijn blijven vechten! Ik ben erg trots op mijn bandmates. We zijn niet alleen vrienden, maar misschien zelfs broers! We hebben veel gedeeld de afgelopen jaren. Lief en leed. Al die problemen hebben ons sterker gemaakt. Don’t mess with us!
Met Echoplasm komen jullie met een nieuw geluid, voelt het dan ook een beetje als opnieuw beginnen?
Klopt! Elke plaat is sowieso opnieuw beginnen. We proberen altijd met elke nieuwe plaat weer iets anders te doen. Het blijven DVKES-songs, maar het gaat om de verpakking hé! Daar proberen we altijd iets anders mee. Het feit dat we plots met zijn drieën waren, was sowieso voor een stuk herbeginnen. Herbeginnen is ook een terugkerend thema op de plaat. Het komt terug in het nummer Real People.
Jullie hebben deze keer gekozen voor Micha Volders (Whispering Sons, The Sore Losers) om de plaat de producen?
Antoni en ik hebben in het verleden al eens een plaat opgenomen met Micha (STATUE). Dat was voor ons allebei een heel aangename ervaring. Ook met Echoplasm heeft hij ons goed geholpen met het zoeken naar die nieuwe sound. Micha is echt een goeie gast en een krak op het vlak van sound. We zijn hem blindelings gevolgd. Dat was voor mij moeilijk in het begin, maar achteraf is het een goeie beslissing geweest. Geen seconde spijt!
Voor de opnames van de nieuwe plaat hebben jullie afscheid moeten nemen van gitarist Maxim Helincks, is het nu helemaal anders om als trio de songs af te werken en op het podium te staan?
Het afscheid van Maxim viel zwaar. Er is geen kwaad bloed en gelukkig komen we overeen met elkaar. Zoals ik eerder zei, heeft dit wel tijd gevraagd op creatief vlak. Ik had veel nummers geschreven met meerdere gitaarlijnen. Die nummers moesten herwerkt worden. Tegenwoordig zingen er ook dames mee live (Nathalie Wijnen, Naomi Sijmons en Tessa Vanhees). Ze zorgen voor die extra power en de magische “female touch”. Ze maken het echt af! En laat ons eerlijk zijn, vrouwen doen alles beter.
Echoplasm heeft een breder klankenpallet dan Push Through, we horen veel krautrock invloeden en vette knipogen naar newwavebands uit de jaren 80. Hoe zijn jullie bij die invloeden terecht gekomen?
Dat groeit altijd heel organisch. Ik denk er niet over na. Voor mij persoonlijk waren de invloeden voor deze plaat: Serge Gainsbourg, Devo, Crack Cloud, Talking Heads, Goat, Air, Gorillaz,…
Ik denk dat ze er allemaal onbewust in zitten. Een paar 80’s dingen, maar niet allemaal dus.
Ook nieuw voor DVKES: een lading vrouwenstemmen. Hoe zijn jullie daar bij gekomen en gaan deze dames jullie ook live ondersteunen?
Het was een idee van producer Micha Volders. We waren direct enthousiast. De dames doen live mee. Ze zijn een onderdeel van de sound op Echoplasm. Ere wie ere toekomt! Lara Chedraoui (Intergalactic lovers), Noami Sijmons (Reena Riot), Ciska Vanhoyland (Mono-phone), Nina Peeters en Tessa Vanhees zingen mee op het album!
Was het niet raar om vorig jaar in de finale te staan van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel, aangezien jullie toch al jaren bezig zijn?
Redelijk raar (lacht). Wedstrijden en muziek zijn over het algemeen een beetje raar. Ook de timing was bijzonder. Het viel samen de ziekte van Antoni. Het was een weloverwogen keuze om het toch te doen. Het heeft wel weer nieuwe deuren geopend. We spelen inderdaad al vrij lang samen, maar dat wil niet zeggen dat iedereen ons kent. Radio is nog altijd een goed medium om een nieuw publiek aan te boren.
Jij maakt samen met jullie drummer Antoni Foscez deel uit van Statue, Antoni drumt ook nog bij Go March en bassist Pieter-Jan Janssen maakt deel uit van Psycho 44. Hoe plannen jullie dat allemaal en hoe kiezen jullie voor welke band welke songs zijn?
Plannen lukt vrij goed hoor. Waar een wil is, is een weg. Wat Statue, Psycho 44 en Go March doen is in mijn ogen anders. Gelukkig maar! Go March en Statue werken sowieso al niet vanuit een songstructuur. Bij DVKES draait het wel om songs. Vaak schrijven we met zijn drieën, maar meestal start ik een idee alleen op. Ik neem het mee naar de repetitie en dan voegt iedereen zijn deel toe om er een echt DVKES-nummer van te maken.
Zijn de teksten allemaal van jou Joos en waar haal je inspiratie vandaan voor de teksten?
De teksten zijn allemaal door mij geschreven. Teksten schrijven vond ik in het begin niet zo leuk. Maar het groeit. Ik vind het tegenwoordig echt fijn zelfs. Ik vind inspiratie op verschillende manieren. Soms hoor ik grappige of mooie zinnen in films of series en dan schrijf ik ze op. Rond die zinnen maak ik dan een tekst. De teksten zijn natuurlijk voor een stuk autobiografisch. Soms zitten er ook frustratie in over wat er allemaal gebeurt in deze wereld. Ik probeer zoveel mogelijk van politiek weg te blijven, maar soms kan ik mezelf niet inhouden.
DVKES staat door de jaren heen garant voor catchy songs, ook al is het groepsgeluid veranderd toch geldt dat ook voor Echoplasm. Hebben jullie het recept te pakken om een aanstekelijke song te schrijven?
Merci voor de complimenten. Voor mij blijft de kern altijd de song en de “hook”. Er is wat mij betreft geen recept voor songs. Creativiteit is gewoon hard werken. Als ik een song geschreven heb, denk ik vaak: “Ah dus zo doe je dat”. Dan begin ik aan een nieuwe en dan blijkt dat recept niet te werken. Het draait erom dat ik moet geraakt worden door iets. Dat kan van alles zijn. Een stuk tekst, een melodie, een mooie akkoordenreeks, een mooie sound. Als die trigger er is, dan komt er meestal een nieuwe song.
Zullen we weer vijf jaar moeten wachten op een opvolger voor Echoplasm?
Amai! Laat ons hopen van niet. Als het aan ons lag, was deze plaat al lang uitgebracht.
Corona en de andere tegenslagen hebben mij geleerd dat we ons leven niet altijd in eigen handen hebben.
