Raf Ahrayeph (ex-Ancient Rites) doet met zijn soloproject Ahrayeph “iets muzikaals, met prog, goth,rock. Zeker donker, want donker is goed”. Maar kleuren zijn festivalzomers dan ook eerder donker?
Wat was voor jou het beste zomerfestival ooit?
Pukkelpop 1993. Vanwege een heel sterke affiche (Porno For Pyros, Primus, Rage Against The Machine, Iggy Pop, Tool, Front 242) én voor mij persoonlijk het daverende ontwaken met The God Machine, een band waaraan Ahrayeph deels zijn bestaan dankt en muzikaal behoorlijk schatplichtig is.
Welk zomerfestival wil je dit jaar zeker niet missen?
Geen zomerfestivals voor mij dit jaar. Ik zit met renovatiewerken in mijn nieuwe woning en de bouw van een nieuwe opnamestudio en repetitieruimte. Dat neemt momenteel al mijn tijd in beslag tot ver na de zomer.
Wat was het mooiste openluchtoptreden dat je ooit zag?
Het zijn er twee, die aan elkaar gelinkt zijn. Enerzijds Roger Waters met de opvoering van The Wall op de wei van Werchter. Waarom? Dat spreekt voor zich, toch?
Het tweede was David Gilmour op de Grote Markt in Tienen. Omdat het David Gilmour was, één van mijn grote gitaarhelden, met een sterke band en dito songs, waaronder een letterlijk daverende uitvoering van One Of These Days, waarbij de baspartij de inhoud van je ribbenkast en je ingewanden in willekeurige volgorde herschikte. Fantastisch!
Wat is jouw meest memorabele festivalbelevenis?
Ik heb er hierboven al een aantal beschreven, maar het optreden van Björk op Rockwood in Lommel in 1993, enige weken na Pukkelpop, was, op z’n Björks, tegelijk bizar, magisch en steengoed. Ze droeg een soort van papieren kleed en had haar haar in kleine antenne-achtige vlechtjes gedraaid. Haar stem was ronduit indrukwekkend. Ik ken niemand die zijn of haar stem zo flexibel als instrument gebruikt als Björk, schijnbaar zonder enige moeite. Indrukwekkend genoeg om nooit te vergeten.
Op welk zomerfestival hoop je ooit zelf te mogen spelen?
Ik zou nog wel eens op Graspop willen staan. Geweldige sfeer, goed verzorgd. En Pukkelpop, dat toch altijd weer weet te charmeren en verrassen. Chokri en ik zijn uit hetzelfde dorp afkomstig en ook al woon ik nu al mijn halve leven in Vlaams-Brabant, het Limburg-gevoel zal nooit verdwijnen uit deze volbloed Kempenzoon.
